Vísir - 21.06.1975, Qupperneq 2

2
Vlsir. Laugardagur 21. júni 1975.
visBsm--
Takið þér
sumarfrí?
örn Jóhannesson, rafvirki: Já, ég
er búinn með helminginn af þvl.
Ég notaði þann tima til að ferðast
hér innanlands. Hvað ég geri við
hinn helminginn er ég ekki búinn
aö ákveða.
Jóna ólafsdóttir, nemi: Já, ég
reyni yfirleitt að fá fri i nokkra
daga á þeim stað sem ég vinn. t
þetta sinn ætla ég að nota það til
að fara til London.
GIsli Marinósson, sölumaður: Já,
ég geri ráð fyrir þvi. Sennilega
fer ég austur á firði, þá losnar
maöur aðeins við skarkalann hér
I borginni.
Gunnar Þ. Gunnarsson, fram-
kvæmdastjóri: Það er nU varla
hægt að tala um fri hjá mér. Ég
reyni að hverfa Ur bænum nokkra
daga á hverju sumri. Hins vegar
erekkium neinn samfelldan tima
að ræða.
Svona gerum við þegar
við neglum járn á þök...
— Síðbúið svar frá
Júlíusi Sólnes prófessor
Sæunn Sveinsdóttir, útivinnandi
húsmóðir: Já, ef hægt er að kalla
þaö fri. Ég nota það nefnilega til
að koma lagi á heimilið. Ef ein-
hver timi verður eftir ætla ég að
fara noröur i land.
JúIIus Sólnes prófessor skrifar:
í dagblaðinu Visi þann 26. marz sl. beinir Kristján Hákonarson
þeirri fyrirspurn til min, hvernig eigi að negla bárujárn á þök
svo tryggt sé I okkar stormasama veðurfari.
Mérer ljúft að reyna að svara spurningum Kristjáns, þar sem
hér er um mikið alvörumál að ræða. Það verður árlega verulegt
tjón af völdum mikilla vinda hér á landi. Einkum er hvimleitt
fok á þakplötum, þar sem festingar virðast ekki vera nægilega
traustar og neglingar oft illa frágengnar og af skornum
skammti.
Með nýjum islenzkum álagsstaðli, sem segir fyrir um vindálag
á byggingarmannvirki, ÍST 12.3. er loksins komið lagi og reglu á
hönnunarforsendur hvað varðar festingar og álag á þök hUsa.
Skv. staðlinum má finna álag á þak (t.d. söðulþak) hUss, sem
er staösett i minna en 10 km f jarl. frá strönd. Ef hæð hUssins er
ca. lOmetrar myndast þannig sogkraftar, sem leitast við að soga
þakplötur af hUsinu, og er stærð þeirra um 245 kg/ferm við
þakbrUnir.en 165kg/ferm. inni á þakinu. Skiptin verða u.þ.b. við
1/10 hluta þakbreiddar frá brún.
Samkvæmt tilraunum, sem voru gerðar hjá Rannsóknastofn-
un byggingaiðnaðarins haustið 1973 reyndist naglhald i venjuleg-
um köntuðum þaksaum vera 10 kg., en i snUnum köntuðum
saum vera 23 kg. Er hér miöaö viö að saumurinn sé ekki
hnykktur. Tilraunir með saum, sem var rekinn 1 blautt timbur,
hnykktur og siðan dreginn Ut eftir að timbriö hafði verið þurrkað
gáfu eftirfarandi niðurstöður. Naglhald I venjulegum köntuðum
saum reyndist 26 kg, en naglhald i snUnum þaksaum reyndist
vera 55 kg.
Samkvæmt þessu ætti þvi negling á þakplötum að vera sem
hér segir:
1. óhnykktur saumur
a) kantaður,sléttur. ViðþakbrUn 25naglar á ferm. Inniá þaki 17
naglar á ferm.
Það er ekki sama hver naglinn er.
b) kantaður, snUinn. Við þakbrUn 11 naglar á ferm. Inni á þaki 8
naglar á ferm.
Svo virðist sem hnykking nagla auki styrk festinga um það bil
2 l/2sinnum. Þess skal þó getið, aðt.d norskir staðlar leyfa ekki
að reikna aukinn styrk á hnykkta nagla, þar sem þeir telja að
áhrif hnykkingarinnar losni upp meðtimanum. A sömu forsend-
um leyfa danskir staðlar ekki að reikna með auknum styrk
snUinna nagla, svo tölurnar aö ofan, sem gilda fyrir sléttan,
óhnykktan saum, ættu þvi að vera hinar sömu.
Hvað varðar þá spurningu hvort það sé örugg festing að nota
sléttan, óhnykktan þaksaum, og eins hvort hann losni ekki upp
með timanum, er þvi til að svara, að ef naglarnir eru nógu marg-
ir, sbr. aðofan, ætti þaöaö vera i lagi. Ég vil þó taka fram, að ég
myndi vilja láta hnykkja saum á minu eigin hUsi.
Að lokum vil ég benda á, að sléttur kantaður þaksaumur er
varla það heppilegasta, sem völ er á til festingar á þakplötum.
Til er svokallaður kambsaumur, sem hefur mun betra og ör-
uggara naglhald. Þannig leyfa t.d. danskir staðlar að reikna
festingarstyrk, 3,7 mm kambsaums 25 kg, og gæti negling þvi
verið skv. lið 1 b að ofan.
Ég bið velvirðingar á þeim drætti, sem hefur orðið á að svara
fyrirspurn Kristjáns. Ég hef aðeins fátæklegar afsakanir svo
sem fjarvistir erlendis og miklar prófannir.”
Auðun Benediktsson, Kópa-
skeri, skrifar:
„Svo er nU komið, að ekki er
lengur hægt að þegja yfir þeirri
ósvifni og óvild, sem fram-
kvæmdaaðilar hjá Rikisskip
sýna og hafa sýnt Kópaskeri og
nágrenni á undanförnum árum
með þvi' að koma þar við með
vörur.
Það mætti halda, að þeir
hefðu fengið i hendur sjókort
sem Kópasker væri alls ekki
merkt inn á.
Fyrir nokkrum árum skeði
það með stuttu millibili, að
tveimur skipum, sem voru i
þjónustu félagsins, hlekktist á
við innsiglinguna til Kópaskers.
1 hvorugt skiptið var lóðs um
borö, enda ekki um hann beðið,
þótt full ástæða sé til þar sem
menn eru ókunnugir aðstæðum.
(Það skal þó tekið fram, að inn-
siglingamerki til Kópaskers eru
vel merkt inn á sjókort og mjög
greinileg þeim sjófarendum,
sem eftir þeim horfa.)
Um dýpið og bryggjupláss
Strandferfiaskip Skipaútgerðar rikisins, Esja og Hekla. Ljósm.
Július Björnsson.
þarf ekki að fjölyrða, enda
koma þarna mun stærri skip en
Hekla og Esja nokkrum sinnum
á ári, t.d. með sement, timbur
og áburð. Og jafnframt til að
sækja kjöt. Það hafa komið þar
inn skip, sem eru nær 2000 tonn,
en strandferðaskipin eru innan
við 1000 tonn.
í slðustu ferð Heklu austur um
land voru um 100 tonn af áburði,
sem fara átti i land á Kópaskeri
og ráögert var að flytja frá
Heklu inn í höfninameð66 tonna
bát, sem þar er til. En margt fer
öðruvlsi en ætlað er, þvi eftir aö
búið var að biða komu Heklu frá
sunnudagskvöldi fram á mánu-
dagskvöld, fréttist að búið væri
að setja áburðinn á land á Húsa-
vik, sem er I 100 km fjarlægð.
Og hafði ekki einu sinni verið
gert svo lítið sem að tilkynna
mönnum á Kópaskeri um
breytinguna.
Eftir þvi, sem bezt er vitað,
voru þessi skip smiðuð með það
fyrir augum að þjóna sjávar-
plássunum allt i kringum landið
þar sem hafnaraðstaða væri
fyrir hendi. Og heldur er ólik-
legt að Kópasker hafi þar verið
undanskilið.
Það væri óneitanlega gaman
að fá skýringu forsvarsmanna
Skipaútgerðar rikisins á þvi, i
hverju óvild þeirra til staðarins
liggur. Er það af þvi að þeir
treysta ekki hæfni skipstjórnar-
manna sinna? Eða eru þarna að
baki gamlar persónulegar
væringar milli fyrrverandi for-
svarsmanna á staðnum og út-
gerðarinnar?”
Eirikur Heigason, iögregiuþjónn:
Nei. Ég var við nám siðastliðinn
vetur og ætla ekki að taka mér fri
þetta sumar.
RÍKISSKIP: ERKÓPASKER
EKKI Á SJÓKORTI YKKAR?
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
AUÐVITAÐ Á HÚN AÐ
KOMAST Á „BARINN"
Árellus Nielsson skrifar:
„Hérna um daginn kvað við
ramakvein frá æskulýðssam-
tökum og þó einkum ungri
stúlku, sem var reyndar orðin
„frú”, og það þótti nú einu sinni
fint, yfir þvi að fá ekki að sitja
að sumbli með „manninum sin-
um” á „barnum” eða i danssal I
einhverju öldurhúsi borgarinn-
ar. Vesalingurinn litli varð
hreinlega að fara heim til hvit-
voðungsins, sem hún hafði ætlað
að hvila sig frá eitt gleðikvöld.
Það er að sjálfsögðu ekkert
spaug, að stofnað skuli til slikra
hjónaskilnaða og það af jafnó-
merkilegum pappirum og lög-
um samfélagsins.
Þessu verður að sjálfsögöu að
breyta. Helzt að fá bráðabirgða-
lög gefin út „I hvelli”, sem
heimila ungum hjónum og þá
ekki siður kærustupörum að
drekka saman, helzt af stút —
nei, auðvitað úr finum glitrandi
kristalsglösum, þvi þau geta aö
sjálfsögðu drukkið af stút I bíln-
um sinum.
Eruð þið ekki. eins og ég, að
vorkenna stúlku — frú — á þessu
þroskastigi, sem kröfur æsk-
unnar sanna og sýna að fá ekki
að njóta veiganna með mannin-
um sinum og taka svo öllu, sem
á eftir kemur, þegar þau — eða
sérstaklega hún leitar til prests-
ins um skilnað — það er að
segja, algjört frelsi einstæðrar
konu eftir nokkra daga?
Gæti verið, að hún ætti eftir að
loka eiginmanninn úti við læstar
dyr sameiginlegs heimilis
þeirra, af þvi að hún fékk und-
anþágu og opnaðar dyr inn á
„barinn” I gærkvöldi? Vonandi
fá æskulýðssamtökin inntöku-
bannið afnumið inn á „barinn”.
En hvað verður um heimilis-
dyrnar?”