Vísir - 19.07.1975, Qupperneq 8

8
Visir. Laugardagur 19. júli 1975.

TONHORNIÐ
Umsjón: Örn Pefersen
/#
Hver vaskaði
í vikunni barst mér í
hendur tréttabréf frá
Paul Robinson og
Chappell-útgáfufyrirtæk-
inu, en þessir aðilar ann-
ast flest framkvæmdaat-
riði hljómsveitarinnar
CHANGE.
1 augum tslendinga er svona
fréttabréf mistúlkaö. Sumir
lesa úr þvi heimsfrægð og stolt
islensku þjóðarinnar, aðrir fyll-
ast smáborgaraskap og gela
skit i það. Látum þaö liggja á
milli hluta, CHANGE er hrósað
i bak og fyrir, og viðkomandi
aðilar i Bretlandi hafa greini-
lega mikinn áhuga á framtið
hljómsveitarinnar. Ég skrapp
aftur á móti i Tónabæ hérna á
laugardaginn i fyrri viku til að
hlusta á Change.
Ég stóð einsog steingervingur
andspænis sviðinu i tæplega
tvær klukkustundir og hafði
gaman af.
Change er hesta hljómsveit
okkar i dag, með allri virðingu
fyriröðrum hljómsveitum. Tón-
list hennar er pottþétt, allir ein-
staklingar innan grúppunnar
njóta sin, tónlistarsköpun þeirra
er fjölbreytt og andinn innan
grúppunnar mjög þægilegur.
Það var gaman að fylgjast
með svipbrigðum og innlifun
Sigga við trommuleikinn. Biggi
gerði vart við sig með rispandi
og hálf funky gitarleik sinum.
Tommi var liflegur á bassanum
og örugglega okkar besti bassa-
leikari i dag, Bjöggi ýmist radd-
aði eða söng einn, og sýndi frá-
bæran hörpuleik, og siðast en
ekki sist voru þeir félagarnir
Maggi og Jói, sem áttu öl! lög-
in, og mátti ott greina hvor hefði
samið hvað.
Hin nýju lög þeirra eru
þrumugóð og eiga ugglaust eft-
ir að koma flestum aðdáendum
þeirra á óvart. Já, fjölbrevtnin
er i hávegum 'höfð i herbúðum
Change. og trompin eru mörg i
höndum grúppunnar.
Þeir Maggi og Jói hafa mynd-
að þessa grúppu á réttan hátt og
aðeins valið það besta til liðs við
sig. Að visu spáðu þvi margir aö
Siggi tylldi ekki lengi i grúpp-
unni sökum ' kröftugs trommtt-
sláttar sins, sem ekki var talinn
samlagast ljúfum iögum þeirra
Magga og Jóa, en reynslan hef-
ur sannað annað.
Að visu fékk hann vart notið
sin á fyrsta Change-albúminu,
en i dag sprettur hann upp eins
og nýútsprunginn túlipani og
spilar eins og Palli P. við stjórn
sinfóniunnar. Vart þarf að fjöl-
yrða um Bigga, og Björgvin hef-
f ur vaxið með hverjum degi eftir
að hann gekk i Change. Gitar-
leikur hans nú er meira sann-
færandi en á timum Hljóma, og
geta hans við munnhörpuleikinn
hefur vaxið ótrúlega. Tómas
nýtur sin vel i Change, og sumir
bassa-frasar hans eru ekki á
hvers manns færi.
Þetta eru min orð um Change,
en þar eð tveir liðsmenn hafa
bæst i hópinn frá þvi siðast var
ritað um Change hér á siðunni,
fannst mér ástæða til að ræða
stuttlega við þá Tommá og
Björgvin. Ég vissi aö Tommi
var heima, þvi þá um kvöldið
Iáttu þeir félagar að halda
norður á iand, þar sem þeir ef-
laust dveljast nú i góðu yfiriæti.
Ég var búinn að hringja bjöll-
unni sjötiu og átta Sinnum þegar
Tommi loksins lét sjá sig i dyra-
gættinni.
T. ,,Nei, biessaður, komdu inn-
fyrir.”
Einhver var að dútla við pianó
staðarins, þegar ég gekk i stofu.
reyndist það vera Bjöggi, sem
greinilega er ýmislegt til lista
lagt.
Það virðist vera orðinn fastur
liður i þessum viðtölum minum,
að mér sé boðið kaffi (nú eða þá
að ég sé neyddur til þess að
splæsa) og ekki brást það nú.
T. ,,Má ekki bjóða þér kaffi?”
0. „Endilega, en hvað voruð þið
að spila hérna áðan?”
T. „Viltu heyra?”
0. „Endilega, en reddaðu kaff-
inu fyrst.”
Ég fékk kaffið mitt, bragðgott
kaffi það?
Þeir félagarnir tvimenntu við
gripinn, og fannst mér verkið
prýðisgott, nema það minnti
mig pinulitið á Gamla Nóa.
0. „Bjöggi, hvað orsakaði það
að þú gekkst i Change?”
B. „Tja, þetta eru allt góðir vin-
ir minir, og ég bara einhvern
veginn rann inn i grúppuna.”
Tómas hellir upp á könnuna.
0. „Varstu ekki að starfa i
London á þvi timabili?”
B. „Jú, þetta byrjaði þegar ég
var að vinna við plötuna hans
Ömars Öskars. og Lónli Blú
Bois."
ö. „Ertu i Lónli Blú Bois?”
(spyr ég og glotti).
B. (iilær) ,,Nei. við skulum
segja að ég hafi aðstoðað við
gerð pló'tunnar.”
ö. ,,Á sinum tima svaraðir þú
skrifum minum i Visi um hljóm-
sveitina Lónli Blú Bois, fannst
þér þau óréttlát?”
B. „Nei, ekki beint, en ég var á
öndverðum meiöi varðandi skrif
þin um Stones og James
Taylor.”
ö. „Er þá nokkur grundvöilur
fyrir hljómplötukritlk á íslandi,
ef menn mega ekki skrifa sina
skoðun?”
B. „Jú vissulega, þú veist það
bara að það er til fólk sem étur
allt bókstaflega upp úr blöðun-
um, þannig að þetta er mikil á-
byrgð sem hvilir á herðum eins
manns. Það æ.ttu aö vera fleiri
menn umað dæma eina plötu...”
(Þetta er mikið rétt hjá
Bjögga, og til að leiörétta inegi
mikinn misskilning fólks á með-
upp?"
Björgvin f simanum.
al, viljum við taka það fram, að
þrátt fyrir skiptar skoðanir á
ýmsum málum erum við góðir
vinir, hvurt þið trúið því eður
ei.)
ö. „Svo söngst þú eitthvað hjá
Stuðmönnum?”
B. „Já, ég söng þarna i tveimur
lögum, „Tætum og tryllum” og
„Fljúgðu”, og spilaði á hörpu i
laginu sem Steinunn B. söng,
„Strax i dag”.”
Þá er Tommi búinn að laga
meira af þessu bragðgóða kaffi.
Ö. „Hvurslags kaffi er þetta,
Tommi, fjári gott hm.”
T. „Já, kaffið, það hafa margir
fallið á þvi i London.”
Ö. „Nú?”
T. „Sko, sjáðu til (segir Tommi
um leið og hann dregur upp
levniupDskriftina, alislenskt
BITTER BRENNIVtN) þú set-
ur bara svolitið af þessu úti.”
ö. „Ja. fari það i heitasta,”
(segi ég um leið og ég öðlast
meiri trú á islenskri fram-
leiðslu).
ö. „Hvenær komst þú fvrst i
samband við Change?”
T. (hallar sér makindaleg aftur
i mjúkum sofanum) „Ég fór
fyrst til London árið ’73, eða, jú.
árið 73, ásaml þeirn Kobba og
Þórði.”
0. „Þið voruð allir i Rifsberja,
var ekki meiningin að ölþhtjóm-
sveitin færi utan?”
T. „Jú. en Gylfi ætlaði að klara
stúdentinn, svo nann komst
ekki.”
Ö. „Til hvurs fóruð þið?”
T. „Við höfðum engin föst plón'.
en meiningin var bara að kom-
ast i spiliriið i London, kynnast
nýju fólki og læra eitthvað nýtt,
ekki bara að hlaupa um Picca-
dilly.”
ö. „Hvers vegna leystist Rifs-
berja upp?”.
T. „Það voru ýmsar ástæður, en
áður en við ákváðum að hætta,
stóð til að Bjöggi gengi i lið með
okkur.”
ö. „Hvers vegna varð ekki úr
þvi, Bjöggi?”
B. „Það var bara ýmislegt ann-
að sem glapti fyrir, auk þess
sem þetta var allt eitthvað laust
i reipunum.”
ö. „Nú, áfram með smjörið,
Tommi. hvaö var gert i London
til að byrja með?”
T. „Nú, það er i raun ósköp litiö
um það að segja, ég vann alls
kyns session-vinnu fyrir ýmsa
aðila, sem ég lærði ýmislegt
gott af.”
Og hér eru þeir báðir við
pianóið.
Siminn hringir og Björgvin
stekkur til.
T. „Sem bassaleikari er gott að
vinna svona session-vinnu,
maður spilar með trommuleik-
urum, sem spila hver sinn stil,
og þvi reynir maður alltaf eitt-
nvað nýtt og lærdómsfullt.”
ö. „En nú spilaðir þú á gitar hér
áður fyrr?”
T. „Já, blessaður. ég byrjaði
ellefu ára i skólahljómsveit
hérna uppi Vogaskóla. Svo þeg-
ar ég var fjórtán ára vantaði
bassaleikara i grúppu, svo þar
síóéglilogspilaði fyrstá bassa.
Viltu meira kaffi?
Ég þigg siðustu dropana, svo
Tommi sýnir myndarskap og
hellirá könnuna á meðan Bjöggi
flytur heljarræðu i simtólið.
Hugguleg ibúð, hugsa ég,
svona ætla ég ab fá mér þegar
ég verð stór.
Þá er Bjöggi búinn að segja
endanlega skilið við simtólið, og
Tommi kemur með nýlagað
kaffi.
ö. „Tommi, varstu ekki i Mods
á sinum tima?”
T. „Jú, vist var ég það, spilaði
með Geira i Pelican o.fl.”
Ö. „Hvað svo?”
T. „Svo gekk ég næst i Rifs-
berja... nei, ég spilaði smá-
session i millitiðinni með Einari
Vilberg o.fl.”
ö. „Svo gekkstu i Change á
þessu ári?” __
T. „Já, ég fór aftur utan i byrjun
febrúar og spilaði smásession
fyrir hann Áma, það var fyrir
Stuðmenn, og svo eitthvert
smotteri á Hrif-plötunni. En ég
gekk ekki i Change fyrr en þeir
hö’fðu kynnst honum Emil, eða
um miöjan júni.”
B. „Já. Emil Zoghby, finn
maður það.”
,,JuDAS LAUS,
JODAS DREPINN".
Tónhornib sendir sinar inni-
legustu samúðaróskir til hljóm-
sveitarinnar Júdasar vegna
hins ógeðslega „morðs” lög-
regluyfirvalda I Sandgerði á
hinum trygga hundi þeirra
Júdasi.
Það er Tónhorninu með öllu
óskiljanlegt hve miskunnar-
laust manndýrið getur verið
gagnvart þessum tryggasta vini
okkar, en til allrar hamingju
eru þess kyns persónuleikar i
minnihluta i okkar þjóðfélagi.
Nóg um það „i bili”.
Júdas hefur nú sagt skilið við
umboðsskrifstofuna DEMANT
h/f og hyggst starfa áfram á
frjálsum grundvelli. Það er þó
ekki loku fyrir það skotið að
Demant geti ráðið Júdas, en
einkaréttur hans ku allavega
T. „Já, þetta er ein af þessum
týpum, sem er eiginlega allt of
góður karakter og við eigum
honum margt að þakka.”
Ö. „Búið þið þá allir saman
núna?”
T. „Nei, ekki alveg, en við búum
i tveim samliggjandi húsum.”
B. „Ofsa fint maður, Tommi
eldar matinn, þrælgóður brall-
ari.”
ö. „Nú já, og hver vaskar
upp?”
T. „Það fer nú minna fyrir þvi.”
B. „En maturinn er góður, þess
vegna réðum við Tomma,” seg-
ir Bjöggi um leið og hann hlær.
ö. „En nú ert þú lika i hljóm-
sveitinni hans Kobba, White-
backman Trio, veldur það ekki
erfiðleikum?”
T. „Nei, ég er ekki i „Hvitár-
bakka trióinu”, hann heitir John
Gibbon, bassaleikarinn þar.”
ö. „Nú?”
B. „En við vorum með á litlu
plötunni, strákarnir, allavega
Biggi, Gunni Þ. og ég, við sung-
um undirraddir.”
ö. „Það hafa heyrst raddir um
það, að þið hygðust gefa út lag
Gvlfa Ægissonar, t SÓL OG
SÚMARYL?”
B. „Já, við tókum smáprufu af
laginu, en það er eins og með
mörg önnur lög. þau liggja á
lager og verða ekki gefin út
nema fyrir iiggi samkomulag á
milli okkar og þeirra I EMl.”
Ó.-,.Þeir hafa mikla trú á ykkur,
þarna hjá EMI?”
T. „Já, blessaður, gera allt fyrir
okkur, þeir sendu okkur nýlega i
hljóðfæraverslun eina í London
og sögðu okkur að taka það út
sem okkur vantaði, bara skrifa
það hjá EMI.”
B. „Þessir karlar vita nokk
hvað þeir eru að gera, t.d. Ro-
land Rennie hjá Chappell, það
var hann sem upphaflega kom
Beatles á samning hjá EMI.”
ö. „Hvað finnst ykkur svo um
heimamarkaðinn?”
B. „Meinarðu poppið hérna
heima?”
ö. „Já.”
B. „Þetta er ókei, ég fór upp á
völl um daginn og lék mér að-
eins með Brimklónni, þeir eru
þrælgóðir.”
ö. „Hvað með breytingarnar
hjá Pelican t.d.”
T. „Ef þeir hafa filað þessa
breytingu, þá hlýtur hún að vera
góð, þvi annars hefðu þeir vart
gert hana.”
Ö. „Jæja, piltar, nei. ómögu-
lega, ekki meira kaffi i bili, þið
eruð að fara úr bænum í kvöld,
svo ég er ekkert að trufia ykkur
lengur.”
T. „Trufla, hvaða vitleysa,
slappaður af mar.”
0. „Jæja. ókei, en ég nenni ekki
að skrifa méira.” —örp.
vera úr sögunni.
Þeir félagarnir munu nú
skipta meö sér verkum, sem
teljast má til nýjunga i poppinp
hérlendis. Magnús Kjartansson
mun annast allar ráðningar,
Finnbogi Kjartansson mun sjá
um auglýsingar, Vignir
Bergmann sér um bókhald.
Hrólfur Gunnarsson mun ann-
ast útgáfu og dreifingu á vænt-
anlegri breiðskifu hijómsveitar-
innar og Kiddi, sjálfur rótarinn.
verður farar- og rótstjóri á öll-
um ferðalögum hljómsveitar-
innar.
Þeir félagar ætla að gefa sér
góban tima i upptökuna á vænt-
anlegri lp-plötu sinni, en upp-
taka hennar mun fara fram i
Hljóðriti h/f i HaínarfirðL 7.
september heldur svo hljóm-
sveitin utan og kemur til með að
skemmta gestum Hótel Club
33 á Mallorca i hálfan mánuð.
Vignir Bergmann, Finnbogi Kjartansson og Hrólfur Gunnarsson.