Vísir - 01.08.1975, Blaðsíða 7

Vísir. Föstudagur 1. ágúst 1975
7
/
Umsjón:
Berglind
Ásgeirsdóttir
Sú aðalregla gildir,
að þeir, sem slasast al-
varlega skulu vera
kyrrir á slysstað, þar
til unnt reynist að flytja
þá á brott i sjúkrabil.
Hins vegar kann sú
staða að koma upp, að
óvanir verði að flytja
Flutningur án
hjálpargagna
Helztu skyssur, sem menn
gera, er að þeir lyfta byrði með
bognu baki og beinum fótum og
snúa sér með byrðina með þvi
að vinda upp á hrygginn, án
þess að færa fæturna um leið.
Ef hjálparmaður er einn, get-
ur hann borið sjúkling i fanginu.
Þá krýpur hann niður á annað
hnéð og tekur með annarri
hendi um læri sjúklings en með
hinni yfir bak hans. Þegar
hjálparmaður stendur upp, á
hann að beygja sig örlitið aftur
á 'bak, þvi að þannig verður
hann ekki eins þreyttur.
Hjálparmaður getur einnig
borið sjúkling á langabaki. Þá
getur hjálparmaður flutt sjúk-
ling með þvi að vera sjálfur eins
konar hækja. Hann stendur þá
við heilu hlið sjúklingsins, legg-
ur annan handlegg hans um háls
sér, tekur um úlnlið sjúklings
með annarri hendi en leggur
hina um mitti sjúklings.
Flutningur með
úlnliðstaki
Hann verður aðeins notaður,
Úlnliðatak
SLYS BER AÐ HONDUM
— Flytja þarf
sjúkling ón
hjólpargagna
sjúklinga, áður en at-
hugun eða skyndihjálp
verður komið við. Var-
kárni er þá mikilvæg-
ari við flutninginn en
hraði.
Neyðarflutningur
Hann er nauðsynlegur þegar
sjúklingur er i hættu eða ástand
hans hlýtur að versna, ef hann
verður kyrr á slysstaðnum. Þá
er hann nauðsynlegur, ef sjúk-
lingur veldur miklum trafala i
umferö og honum getur ekki
orðið meint af flutningi. Þörf er
á neyðarflutningi, ef sjúklingur
er svo ilia haldinn, að skjótur
flutningur á sjúkrahús er
nauðsyrdegur og annað öku-
tæki er fyrir hendi, sem getur
flutt sjúklinginn þangað, fyrr en
sjúkrabillinn getur gert það. I
fjórða lagi er hann nauðsynleg-
ur ef læknir kemst ekki strax á
staðinn.
Aðgerðir fyrir
flutning
Veita skal þá skyndihjálp,
sem bjargað getur lifi sjúklings.
Þá skal hylja sár með dauð-
hreinsuðum umbúðum og losa
um þröngan klæðnað.
þar sem unnt er -að standa upp-
réttur á slysstaðnum. Hjálpar-
maöur krýpur þá að baki sjúk-
lingsins, lyftir honum upp i sitj-
andi stellingar og hefur hand-
leggi hans beygða með hendur á
bringunni. Hann beygir sig
niður, smeygir höndunum aftan
frá undir handarkrika sjúk-
lingsins og gripur um úlnliði
hans. Hjálparmaður gengur
slðan aftur á bak og verður að
gæta þess að halda sjúklingnum
svo hátt að við bringu sina, að
höfuð sjúklings, ef hann er
meðvitundarlaus, hvili á öxl.
Skriðið með sjúkling
Gert þar sem ekki er unnt að
standa uppréttur. Sjúklingur er
lagður á bakið og úlnliðir hans
bundnir saman. Mikilvægt, að
þeir séu lagðir i kross.
Fyrst er bundið þvert um
báða úlnliði, siðan er bindið lagt
I kross og bundið aftur hornrétt
á fyrri vafning. Hjálparmaður
stingur siðan höfðinu á milli
samanbundinna handleggja
hans og skriður af stað með
sjúklinginn i togi.
Ekki má nota þessa aðferð, ef
grunur er um áverka á hrygg.
Hjálparmenn eru tveir
Þá er hægt að flytja sjúkling
með þvi að taka i föt hans.
Annar hjálparmaðurinn tekur
sér stöðu við höfuð sjúkl. krýpur
og smeygir höndunum inn undir
bak hans og tekur i fót hans
undir herðablöðum hans. Höfuð
sjúklings hvilir á handleggjum
hjálparmanns.
Hinn hjálparmaðurinn tekur
sér stöðu við hlið sjúklingsins,
krýpur og tekur með annarri
Sjúklingur borinn (sjá skýringar í meginmáli)
hendi i buxnastreng hans eða
belti, og með hinni i buxna-
skálmarnar. Siðan lyfta þeir
sjúklingnum varlega upp og
bera hann af stað i þá átt, sem
likaminn visar.
Sjúklingur borinn i
beygju
Sjúklingur má hvorki vera
skaddaður á brjóstkassa né
:handleggjum til að þetta sé
unnt. Hinn sterkari krýpur aft-
anviðsjúklinginn og reisirhann
upp á sitjandi stellingar. Hann
smeygir siðan höndunum i
handarkrika sjúklingsins og
gripur um úlnliði hans. Hinn
tekur sér stöðu milli fóta sjúk-
lings og tekur undir hnésbætur
hans.
Sjúklingur borinn á
gullstól og tveggja
handa stól
, Sjúklingur verður að hafa
meðvitund.
Er hjálparmenn hafa myndað
„gullstól”, standa þeir nokkuð
gleiðir, beygja sig niður að baki
sjúklings, sem sezt á hendur
þeirra og heldur hendinni um
háls hvors þeirra.
Tveggja handa stóll er gerður
þannig, að hjálparmenn krjúpa
við hlið sjúklingsins. Sá, sem
er hægra megin við sjúklinginn
krýpur á hægra hné, en sá, sem
er vinstra megin krýpur á
vinstra hné. Þegar þeir hafa
reist efri hluta sjúklings upp,
styðja þeir við bak hans hvor
með sinu hné. Siðan leggur hvor
hjálparmaður annan handlegg
sinn um bak sjúklings og tekur
um upphandlegg hins. Lausu
hendinni smeygja þeir undir
sitjanda sjúklings og taka þar
hvor um úlnlið hins. Hjálpar-
menn skulu beygja handleggi
sína, til þess að sjúklingurinn
renni siður niður.
taka í föt hans