Vísir - 01.08.1975, Blaðsíða 16

vísir
Föstudagur 1. ágúst 1975
Sala erlendra blaða
hefur minnkað um
y
fjórðung!
Jafnvel
Andrés Önd
er nú
endursendur
Sala erlendra blaöa hér á landi
hefur minnkað um tæplega 25
prósent, þaö sem af er þessu ári.
Þaö er vegna mikiilar veröhækk-
unar, bæöi vegna aukins fram-
leiðslukostnaðar í útgáfulöndun-
um og þó einkum vegna lækkandi
gengis krónunnar.
Frá þessu er skyrt i nýjasta
hefti timaritsins Frjáls verzlun.
Þar er jafnframt sagt, að svo sé
samdrátturinn mikill, að jafnvel
þurfi nú að endursenda Andrés
önd & Co, sem er þó i sérflokki
meðal þeirra blaða, sem viö
kaupum erlendis frá.
Um 3/4 hlutar þeirra erlendu
blaða, sem við kaupum, eru frá
Danmörku og á eftir Andrési önd
eru dönsku heimilisblöðin. „Hend-
es verden” er nú efst á listanum
þar, er komið upp fyrir „Familie
Journalen”.
Lárus Blöndal, bóksali, tjáöi
Visi, að sala dönsku blaðanna
hefði nokkuö minnkað, eins og
jafnan væri um vöru, þegar verð-
ið hækkaði. Hins vegar væri varla
hægt að segja, að þessi blöð væru
dýr, miðað við margt annaö.
Fjölskyldublöðin, eins og Familie
Journal, Hjemmet og Femina,
kostuðu 160krónurog flyttu mikið
og gott efni fyrir þann pening.
—ÓT
246 árekstrar
á Akureyri það
sem af er árinu
Þrir árckstrar urðu á Akureyri
i gærdag. Allt voru þetta smá-
vægilegir árekstrar og sem betur
fer urðu engin slys á mönnum.
Alls háfa 246 árckstrar orðið á
Akureyri það sem af er árinu.
Arekstrarnir, sem áttu sér stað
i gær, urðu á mótum Þórunnar-
strætis og Hamarsstigs, þvi næst
við Iljalteyrargötu og Laufás-
götu. Þar lentu saman vinnuvél
og fólksbill. Loks varð árekstur
við Þórunnarstræti og Glerár-
götu.
Allt voru þetta fóiksbilar að
undanskilinni vinnuvélinni.
Bilarnir skemmdust lítið.
-EA
10 DANSLEIKIR
í NÁGRENNI
HÚSAVÍKUR
„Það verður sennilega nóg að
gera hjá skósölum eftir helgina,”
varð lögregiumanni á Húsavik aö
oröi, þegar viö höfðum samband
þangað I morgun.
1 nágrenni Húsavikur verða
nefnilega hvorki meira né minna
en 10 dansleikir um helgina. Hafa
sumir haft það á orði, að þeir séu
hræddir um að ekki fáist þangað
nóg fólk. En ef aö likum lætur
ætti þaö ekki að vanta um
verzlunarmannahelgi.
Þrjú böll veröa samtals viö Mý-
vatn, þrjú verða á Laugum og
loks verða fjögur I Skúlagarði.
Dansinn hefst strax i kvöld og
dunar svo fram á aðfaranótt
mánudags.
-EA
Skapið í sólarleysinu?
Það var svona rétt
með herkjum, að við
Visismenn þorðum að
svifa á nokkra vegfar-
endur i miðbænum og
spyrja um skapið á
þessum siðustu og
verstu votviðratimum.
En það var ekki um annað að
ræða og þarna kom i flasið á
okkur einn nokkuð útitekinn.
Hvernig erskapið i þessu veðri?
„Þaðer þó að minnsta kosti á-
gætur markaður fyrir lopapeys-
ur,” sagði sá og kvaðst heita
Gunnlaugur Jóhannesson og
vera skrifstofustjóri hjá Ala-
fossi.
Annars hafði hann verið svo
heppinn að komastf heila 5 daga
i sól, á Norðurlandi auðvitað,
annars myndi hann sennilega
Gunnlaugur Jóhannesson er svo
heppinn að hafa komizt 5 daga i
sól. Hvar? Auðvitað fyrir norð-
an.
vera bæði andlega og likamlega
niðurbrotinn maður. „Hver ein-
asti, sem maður hittir, er fúll og
leiöinlegur,” sagði hann og
spáði 1 1/2 sólardegi sunnan-
lands i ágústmánuði. Jú, sum-
arið hafði borið upp á 2 miðviku-
daga og einn sunnudag. 1/2
fimmtudagur flaut vist með.
- Næst tókum við tali Guðfinnu
Sigurðardóttur húsmóður (ekki
baraLHún vará göngutúr i rok-
inu á göngugötunni með börnin
sin 3 og 5 ára og einn, ekki
ársgamlan, sem lét sér fátt um
rok og rigningu finnast og
svaf vært i kerrunni sinni.
„Það verður bara að hafa
það, þótt veðrið sé svona.”
Pollabuxurnar koma að góðum
notum og krakkarnir ekkert svo
fúl, ef þau geta sullað svolitið.
Hún hefur ekkert komizt út úr
bænum i sumar og ekki stóð það
heldur til að fara neitt. Það yrði
bara að vona að úr rættist með
veörið.
Helgi Hóseasson prentari var
alveg sáttur við lifið og tilver-
una. Sagðist meira að segja
hafa komizt i 2 daga i sól i
Skaftafellssýslu (hann var 4 i
allt, hina 2 rigndi auðvitað). En
hann hafði veitt lax, svo að allt
var þetta I stakasta lagi. —EVI
Helgi Hóseasson prentari er al-
veg sáttur við lifið og tilveruna,
hvernig sem veðriö er.
— Það er bara
mesta furða
hversu gott
það er
Sá litli hennar Guðfinnu Sigurðardóttur lét sér fátt um finnast
veður og vinda og svaf vært.
Þjófar og skemmdarverkamenn
grassera í bótum við Granda
„Við borgum hér há hafnar-
gjöld, en fáum ekki nokkra
vernd i staðinn,” sagði Sigurður
Haraldsson, eigandi og út-
gerðarmaður Ingibjargar KE
114, sem liggur við Grandagarð
og hefur tvivegis fengið slæma
útrcið um nætur af farandlýö.
Ekki veröur Ingibjörgu siglt
eftir þessum kompás að sinni.
Fyrir rúmri viku var brotizt
inn i lúkarinn. Þar hafa gestirn-
ir setzt að sumbli og skildu eftir
sig tvær tómar brennivinsflösk-
ur. Þegar þær voru tómar, hafa
þeir farið á stúfana til að reyna
að finna meðalakassa skipsins
eða annað álika bitastætt. Ekki
tókst þeim að brjóta sér leið inn
i brúna, en brutust þá i gegnum
þil úr lest inn i vélarrúm og
komust þaðan upp I brúna.
Ekki fundu þeir neitt, sem
þeim kom að haldi, og hefur
likað það illa. 1 hefndarskyni
brutu þeir og brömluðu stjórn-
tæki skipsins, meðal annars
oliugjöfina og kompásinn. Siðan
stálu þeir ýmsum verkfærum og
áhöldum, meðal annars neyðar-
talstöð bátsins. Að þvi búnu
hafa þeir haldið i lúkarinn aftur,
safnað saman dagblöðum og
kveikt i. Lúkarinn brann allur
innan, en hann var geröur upp
fyrir fjórum mánuðum og
gerður mjög finn. Sú endurbót
kostaði á sinum tima fast að
þrem milljónum króna.
„Rannsóknarlögreglumaður
kom hingað um nóttina með
slökkviliðinu,” sagði Sigurður.
„Sésthafði til drukkinna manna
hér fyrr um nóttina, en ekki
náðust þeir.”
I fyrrinótt var aftur brotizt
inn I skipiö, nú i brúna, og meira
skemmt. Einnig þá var áhöld-
um stolið. Sigurði og mönnum af
öðrum bátum við Grandagarð
barsamanum, aðótrúlega mik-
ið væri um þjófnaöi úr bátum á
þessum slóöum, einkum yrðu
verkfæri svo sem topplyklasett
fyrir baröinu á þjófum.
„Ég fékk rannsóknarlög-
regluna hingað ofan eftir aftur
til þess að rannsaka málið,”
sagði Sigurður. „Meðal annars
er hér spýta með fingraförum,
sem raunar reyndust of gömul,
til þess að hægt væri að nýta
þau. En mér var sagt, að lög-
reglan gæti ekki gert neitt til að
vernda okkur. Ef afbrota-
mennirnir fyndust, væri aðeins
hægt að taka af þeim skýrslu og
láta þá skrifa undir, siðan yröi
að sleppa þeim. Siðan myndu
þeir ganga lausir og biöa dóms i
tvö ár, og ef þeir áfrýjuöu aö
gengnum dómi, myndu liða önn-
ur tvö ár, án þess að nokkuð
gerðist.
Það hefur verið talaö um að
loka höfninni um nætur, en
aldrei hefur neitt orðið úr þvi. A
meðan megum við borga fyrir
að hafa bátana hér, án þess að
hafa nokkra vernd. Við erum nú
Þannig var huröin upp i brúna
leikinn: Spjaldinu spyrnt úr og
allt brotið og bramlaö.
að koma lúkarnum i lag — en
ætli það veröi ekki kveikt I hon-
um aftur, áður en við höfum
lokið þvi?” —SHH