Tíminn - 10.09.1966, Side 13
LAUGARDAGUR 10. september 19S6
TIIVB8NN
13
NÝ BÓK
Kramhald af bls 7
dagbókarbrot nú Rússlands-
ferðinni, þar sem hann segir
skemmtilega frá viðkynningu
sinni við ýmsa framámenn
Rússa, og lýsir vinsamlegu við
móti alþýðu þar í landi, eink-
um í Suður-Rússlandi. Á þess-
um árum þótti slík ferð ekkert
smáfyrirtæki og dómar manna
um þjóðfélagið, sem þar var
að skapast voru mjög mót
sagnakenndir. MacMillan segir,
að þegar hann hafi farið yfir
landamærin aftur inn í Vestur-
Evrópu, hafi sér fundizt líkt
og hann vaknaði af martröð og
síðan segir hann: „Ef til vill
mundi Rússum finnast það
sama, þegar þeir kæmu aftur
til Rússlands eftir dvöl hand-
an landamæranna.
Muncherarsamningar Cham
berlaines vöktu mikla andúð
höfundar. Hann gefur ágæta
lýsingu á Chamberlaine og seg
ir, að einn helzti galli hans hafi
verið sá, að það hafi aldrei
hvarflað að honum, að hann
hefði ekki á réttu að standa í
hverju máli. „Hefði Chamber
laine dregið sig í hlé frá stjórn
málum eða dáið 1937, mundi
hans áreiðanlega hafa verið
minnzt í sögunni sem merki-
legs brautryðjanda í heilbrigð-
is og húsnæðismálum, enda
var hann alltaf opinn fyrir nýj
um hugmyndum sem heilbrigð
ismálaráðherra. Sem forsætis
ráðherra á varhugaverðum tím
um reyndist hann hins vegar
óhæfur. Hann skildi ekki tím-
ana. MacMillan var einn
þeirra fáu stjórnmálamanna
brezka íhaldsflokksins, sem
áttuðu sig á hættunni, sem staf
aði af nazismanum og var þar
á báti með Churchill. Skoðanir
hans á utanríkismálum reynd-
ust réttar, og eftir stríðið urðu
viðhorf hans í innanríkismálum
ríkjandi í íhaldsflokknum
brezka. Nokkur hluti þessa bind
is fjallar um deilur varðandi
kreppuna og hvernig skyldi
bregðast við henni. Er sá hluti
bókarinnar sízt forvitnilegur al
mennum lesanda. Síðara bindi
þessar verks munu fjalla um
heimsstyrjöldina síðari, og eft-
irstríðsárin, þar til hann segir
af sér sem forsætisráðherra
1963. Höfundur setur saman
þessa bók til þess að hún geti
fyrst og fremst orðið heimild
um hann sem stjórnmálamann
og jafnframt orðið þáttur í
stjórnmálasögu þessa tíma-
bils. Hann er mjög varfænrni
og vandaður í dómum um
menn og málefni og kurteisin
bregzt honum aldrei. Vafalaust
mun rit þetta verða forvitni-
legt öllum þeim, sem áhuga
hafa á stjórnmálasögu síðustu
áratuga.
Sigurlaugur Brynleifsson.
LEYNIÞJÓNUSTA USA
Framhald af bls. 9
Rannsókn NYT bendir til
. þess, að það sé ekki ósýnileg
ríkisstjórn, heldur hin raun-
verulega stjórn, sem ber ábyrgð
á þvi, þegar leyniþjónustan er
„stjórnlaus". Því ef ábyrgð er
viðurkend, þá getur ekki verið
um neina ósýnilega ríkisstjórn
að ræða.
LANDFARI
Framhald af bls. 3
ur að hafa mikla skömm og mestu
óþökk fyrir þvílíka skemmtun."
Sumum þótti og nóg aflögun dag
skrár áður, t.d. það, að senda okk
ur sæmilegum íslendingum víðs-
vegar um landi, vaðal ykkar Reyk
víkinga um ykkar innanbæjarmál
kvöld eftir kvöld, fyrr í vikunni.
Svo og það, að skipta við „okkur
sem heima sitjurn" i góðu efni
stund úr degi (i samnefndum
þætti) framhaldssögu og fróðleik
og látið í staðinn blandaðan
glamur hljómleik, sem miklum
mun yrði vinsælli, ef sjaldnar
heyrðist. Það var illa gert við þá,
sem heima verða að vera.
Lýkur svo skammabréfi þessu.
Þakkabréfið skal vissulega koma
líka, ef þetta fer ekki alveg erind
isleysu — því að margt er að
þakka.
„Brekknakoti", 21. mai, 1966,
Jónas Jónsson-
ÁRSFUNDUR
Framhald ai hls. 9
lega mistekizt og skyldi því öll
gát á höfð með flutning grasanna.
Frætekjan væri alls ekki viss und
ir of suðlægri sól.
Einar E. Sæmundsen spurði:
Eru tilraunir að verki með fræ-
tegundir sem nota ætti til rækt-
unar beitilanda?
Keill Indriðason á Fjalli lýsti
tilraunum með sáningu í mela, ut
an og innan girðinga. Reynzt vel,
þegar sáð hefur verið og dreift
nógu miklu af hvorutveggja,
áburði og fræi. En svo koma fyrir
vanhöld á slíkum tilraunum.
Oddur Andrcsson óskaði að er-
indi Jónasar Jónssonar yrði birt,
og þá á þeim vettvangi, sem nær
almennt til lesenda. Vallarfox-
gras gefur góða raun, en þolir
ekki beit.
Guðleifur Sigurðsson spurði um
grasfræblöndur, hvaða fræi væri
helzt að sækjast eftir.
Jónas Jónsson: Vallarfoxgras og
túnvingull af góðum tegundum.
Fylking hefur reynzt mjög vel.
„Ný frætegund, sem kannski hlýt
ur nafnið Katla með því það er
ættað af Mýrdalssandi gefur það
góðar vonir.
Mýri, ræst og ræktuð, gefur
góða raun, en verður aldrei sú
sama aftur. Taða af gömlum tún-
um gefur mjög gott fóður, en ég
er ekki viss um, að erlendar teg-
undir sömu grasa gefi sömu raun.
Ræktun eins mikið innlendar
grastegundir og erlendar. En það
þarf betri sumur, til þess að fá
uppskeru af fræi en byggi.
Okkar fræðimenn hafa þurft að
fást við margt og því ekki getað
einbeitt sér sem skyldi við neitt
eitt. i
Ritarinn biður afsökunar: „Ég
náði eigi öllu niður, sem ræðu-
maður fræddi mig um..
Höfum unnið að því að veija
sláttugrös, og erum að byrja (2 ár)
að fást við beitargrös. Ekki ávallt
nauðsynlegt að brjóta land.
Áburður og framræsla mjög
gagnleg til ræktunar beitilanda.
Á helagras og lúpínur!
Að græða vegarkanta! Þar um
eru þrenn lög. Þar eru hafnar til-
raunir. Bera þarf á vegarskemmdir
í tvö ár. Þarf lausan jarðveg.
Lýsti vanköntum á áburðargjöf
í eitt eða fá skipti, vegna gróður-
farsbreytinga, sem ættu síðan ekki
frambúðarlífsskilyrði.
Daníel Kristjánsson skógar-
vörður: Rætt hefði verið um gróð
urvernd. Vildi að af því sprytti
eitthvað raunhæfara gagnvart
uppblæstri. Það þarf að fást meira
fjármagn til landgræðslu! Vildi
að Skógrækt ríkisins næði meiri
afskiptum af þessum málum. Við
gerum of lítið úr ágæti birkisins
og ræktun í skjóli þess. Margfalda
þarf birkigerðin. Birki og aftur
birki!
Á þessari öld þýfið sigrað og
mýrar að nokkru.
Tryggvi SiStryggsson: Fjölga
þarf skógarvörðum. Vinnuflokkar
fyrir skógræktarfélögin framtíð-
in. Skógræktin verður ódýari, ef
vanir menn eru að verki. Áróður
og kynningastarfsemi ekki jafn
nauðsynlegt og áður, þar sem nú
er komið. Minntist ársins, sem við
við sáum Hallormsstaðaskóg! En
við þurfum áróður samt.
Nokkuð var rætt um sauðfjár-
búskap í borgum og bæjum. Og
féllu í því sambandi orð fundar-
manns um, að erfitt yrði að búa
til kanarífugl úr sauðkindinni!
Jón Sigurðsson: Túnin eru girt.
Rætt um að skylda bændur til að
halda fé frá vegum. Vegagerðin á
að girða vegina.
Sum félög efndu til fjáröflunar
með góðum árangri. Hjá fæstum
félaganna næðu endar saman fjár
hagslega. En styrkur hins opin-
bera hefur verið félögunum mik-
ils virði.
Fá tillögurnar eða geta um aðal
efni þeirra.
Magnús Finnbogason: Þessi
þjóð hefur átt tvo hluti, fiskinn
í sjónum og gróðurmoldina. Fyrst
nýlega sem við virkjum fossafl
og jarðhita. Hætt við að fiskur
gangi til þurrðar. Nefndi í því
sambandi Norðursjóinn. Síldveið-
arnar í sumar, hvað hefði oröið um
þær, fyrir tíu árum! Á ekki eftir
að fara eins fyrir góðumoldinni!
Kom í sumar í skóglendi í landi
Næfurholts. Eyðingin gífurleg.
Fólk, sem nú er að fæðast, mun
vart sjá þar birkiskóg.
Við höfum huga á ræktun
skóga, eigum andstæðinga, eins og
komið hefur fram. Skiljanleg er
mannleg skammsýni! . . . Fór að
Stálpastöðum. Þarna hefur mikið
starf verið unnið. Þakkaði þeim,
sem þar hafa að unnið.
Framhald í næsta blaði.
NITTO
JAPÖNSKU NITTO
HJðLBARDARNIR
f (loshjm stærðum fyrirliggjandi
f Tollvörugoymslu.
FUÓT AFGREIÐSLA.
DRANGAFELL H.F.
Skipholti 35-Sfmi 30 360
OKUMENN
Látið athuga rafkerfið i
bílnum.
Ný mæíitæki.
RAFSTILLING
SuSurlandsbraut 64,
simi 32385
(bak við Verzlunina
Alfabrekku)
Níræð í dag:
Þórdís Jónasdóttir
Þórdís Jónasdóttir frá Straum-1
firði á Mýrum er níræð í dag. Þór j
dís er fædd í Stnaumfirði 10. sept i
ember 1876. Foreldrar hennar j
voru hjónin Þuríður Bjarnadóttir ;
frá Knarrarnesi og Jónas Kristjáns
son frá Hítardal.
Þórdís ólst upp í foreldrahúsum
í Straumfirði, en hún giftist á
gamlársdag árið 1899 Guðjóni Sig
urðsisyni frá Miðhúsum á Mýrum.
Þau hófu þá þúskap. í Straumfirði
og bjuggu þar til ársins 1937, er
þau fluttu til Borgarness, vegna
heilsubilunar Guðjóns. Mann sinn
missti Þórdís árið 1939.
I Þórdís á engin börn, en þau
hjón ólu upp tvö fósturbörn, systra
börn hennar, Herdísi, er giftist
Stefáni Lyngdal, kaupmanni og
Kristján Þórólfsson. Auk þess
dvöldu mörg börn langtímum sam
an í Straumfirði, og nutu öll þessi
börn ástúðar og hlýju eins og
hefðu þau verið eigin þörn Þór-
dísar.
Allt af er ánægjulegt að heim
sækja Þórdísi og ræða við hana,
því hún er bæði glaðlynd og fróð
og hlýtt viðmót hennar vekur
traust allra þeirra, sem kynna.st
henni.
Mýrarnar eru þekktar m. a. fyrir
hina brimasömu strönd og skerja
garðinn úti fyrir. Við Straumfjörð
varð og eitt hinna h.örmul.egu sjó
slysa, sem orðið hafa hér við
land, þegai franska rannsóknar-
skipið „Pourquoi pas?“ fórsit þar
árið 1936 og aðeins einn maður
bomst lífs af. f því ofsaveðri lögðu
þeir Guðjón í Slraumfirði og
Kristján uppeldissonur þeirra
hjóna sto hart að sér við björgun
arstörf, að þeir munu báðir hafa
beðið tjón á heilsu sinni. Og Þór
dís lét þá efeki sinn hlut eftir liggja
að lífga við og hressa þann eina
af hinum frönsku skipverjum, sem
komust lífis af, enda var Straum-
fjarðanheimilinu sómi sýndur
PUSSNINGAR-
SANDUR
vikurplötur
Einangrunarplast
Seljum allar gerðir at
pússningasandi. helm-
fluttan og blásinn *nn
Þurrkaðar víkurplðtur
oa einangrunarplast.
Sandsalan við Elliðavog st
Elliðavogi 115. simi 30120
vegna þessara björgunarstarfa o g
þeir Guðjón, maður Þórdísar, og
Kristján sæmdir heiðursmerkjum
franska lýðveldisins.
í annað skipti átti Þórdís mík
inn hlut að björguu áhafna þriggia
fiskibáta af Mýrum, sem lentu í
óveðri og hrakti upp í Þormóðs
sker. Fylgdist hún með bátunum
í sjónauka, þegar veður tó!k að
versna, og varð vör við, að áhafn
ir þeirra voru komnar upp í sker
ið. Hraðaði hún þá för sinni til
næsta bæjar þar sem sími var
og kom boðum til Slysavarnafélaes
ins í Reykjavík, sem sendi skip
á vettvang, og tókst björgun mann
anna giftusamlega. Eftir þetta var
loks lagður sími í Straumfjörð.
Þórdís fluttist til Reykjavilcur
fyrir þremur árum. Hún verður
á afmiælisdaginn á heimili uppeldis
dóttur sinnar Herdísar Lyngdal,
Mávahlíð 33.
Þeir verða áreiðanlega margir,
sem senda Þórdísi hlýjar kveðjur
á þessu merkisafmiæli.
Kristján Thorlacins.
v/Miklatorg
Sími 23136
Qi/niiiQAi 1 Bll í fullum gangi -
oKUU I oAI lm Mikið úrval - Góð kaup
Skóverzlun Péturs Andréssonar
Laugavegi 17 - Framnesvegi 2