Vísir - 23.08.1975, Page 3

Visir. Laugardagur 23. ágúst 1975
3
Anna Einarsdóttir húsfreyja aö Kifiafelli situr hér og skoðar nokkra af steinunum, sem hún hefur flutt
heim I garðinn. Hún situr viö hliðina á gamalli kabyssu. Þá má sjá taurúllu fremst á myndinni og
þvottapott aðeins til hiiðar.
HVAÐ ER HÆGT AÐ
GERA VIÐ GARÐINN?
Anna raðar hér upp steinunum við tré, sem henni var sent vestan af
Ströndum.
Þegar látin er I ljós sú skoöun,
að garður sé fallegur, álita
margir, að þá sé átt við vel hirt-
an og blómum skrýddan vermi-
reit. Svo ekki sé talað um þá,
sem hefur tekizt, þrátt fyrir ó-
fært veður, að koma upp trjá-
iundi.
Svona litu nú út fyrstu raf-
magnsþvottavélarnar, sem bár-
ust hingað tii lands. Þessi hefur
sennilega komið frá Þýzka-
landi. Allur fróðleikur, sem um
hana var hægt áð fá, var
skráður á vélina sjálfa þannig
að lítt þýzkulærðir menn áttu á
hættu að eyðileggja hana.
Hjalti litli lét sér fátt um finnast
allar myndatökurnar i garðin-
um hennar ömmu. Þó leyfði
hann okkur að smella þess-
ari mynd af sér við hliðina á
steinunum við innganginn að
bænum Kiöafelli. Til hliðar sést
nokkuö af þeim sjórekna viði,
sem Anna hefur hirt svo vel um.
Ýmislegt annað er þó hægt að
gera til að garðar verði
skemmtilegir og jafnframt fall-
egir fyrir augað. Garðurinn að
Kiðafelli i Kjós er dæmi um
garð, þar sem hugmyndaflug
ibúanna hefur gert þeim kleift
að UtbUa mjög óvenjulegan
hUsagarð. Garðurinn þarna er
eiginlega merkilegur fyrir
tvennt. Það er í fyrsta lagi ó-
venjulegt, að sveitafólk sé að Ut-
bUa einhverja sérstaka garða
við býli sin. t)g i öðru lagi er
þetta allt verk einnar mann-
eskju. Hún heitir Anna Einars-
dóttir og segist hafa byrjað að
gróðursetja fyrstu plönturnar
fyrir 16 árum. Siðan hafizt var
handa, hefurhvorki verið slegið
slöku við sumar né vetur, ef
dæma má eftir verkunum.
Anna er mikill steinasafnari
og er garðurinti allur prýddur
steinunum i ótrúlegustu litum
og formum. Anna sagðist aðal-
lega leita steina i fjörunni ör-
skammt frá bænum, sem er i
Kjósinni. Einnig sagðist hún
leita þeirra, þegar hún ferðaðist
um landið.
Þá setja þeir ekki siður svip á
garðinn, gömlu munirnir, sem
safnað hefur verið. Má nefna
sem dæmi fyrstu rafmagns-
þvottavélina hér á landi, fyrsta
plóginn á bænum, eldgamla tau-
þurrku og þvottapott og
kabyssu. Ollu er þessu komið
fyrir á þann hátt, að þetta er
sem ein samfelld heild.
Hjalti lyftir hér upp fyrir okkur
einum af sérkennilegri steinun-
um, sem flutt hafa heimilisfang
sitt að Kiðafelli. Þarna á tröpp-
unum liggja fleiri sérkennilegir
steinar, sumir gulir, aðrir rauð-
ir, nokkrir fjólubláir og svo
mætti lengi telja.
Ekki má gleyma öllum reka-
viðnum, sem Anna hefur komið
fyrir I garðinum. Sagðist hún
hafa fengið sendan við af
Ströndum. Út úr mörgum af
trjánum má lesa myndir. Þann-
ig sýndi hún okkur eitt tré, sem
hefur andlit og hefur verið kall-
að Strandamóri. Annað tré var
gjörsamlega eins og fugl með
þanda vængi.
Sjálfri hefur henni gengið illa
að rækta tré, og eru þau, sem
gróðursett voru fyrir um 15 ár-
um, aðeins um metri á hæð.
Þetta er aðeins dæmi um,
hversu erfitt er að fást við garð-
rækt hér á Suð-Vesturlandi.
Til þess að gera garöinn enn
hlýlegri hafa Anna og Hjalti
komið fyrir Ijósaseriu- og er
stórfengleg sjón að lita heim að
bænum eftir að skyggja tekur.
Það virðast vera venjulegir
borðfætur sem perurnar eru
festar á.
Hvernig stóð á þvi, að þú byrj-
aðir á þessu?
Anna sagðist bara hafa leyft
hugmyndafluginu að fljúga
óbeizluðu er hún skipulagði
garðinn. Þá heföi hún og gaman
af öllu óvenjulegu.
Flesta munina hefði hún graf-
ið upp á bænum, ýmsir voru i
fjósloftinu eða ryðgaðir úti i
haga. Þá hefðu menn í sveitinni
leyft henni að taka muni. Hún
nefndi sem dæmi hverfistein
einn, sem gamall maður þarna i
Kjósinni hafði smiðað og Kiða-
fellsfólkið fengið eftir hann.
Er ekki erfitt að halda öllu i
horfinu?
Anna sagði, að allt fullfriskt
og almennilegt fólk ætti að hafa
sin áhugamál og vinna að þeim.
Sjálf sagði hún, að sér þætti
þetta ákaflega heilsusamlegt og
þá ekki hvað sizt að fara i fjör-
una. Steinasöfnunin væri hálf-
partinn ástriða hjá sér — og þvi
væri ágættaðkoma þeim þarna
fyrir. A veturna sagðist hún hins
vegarlitið geta gert i garðinum.
Hann yrði að fenna i kaf, en sið-
an væri tekið til við þetta á nýj-
an leik á vorin og öllu raðað upp
aftur.
Verstaf öllu væri veðráttan —
og þar þýddi ekki að undan-
skilja veðrið á sumrin. Hið stöð-
uga rok og oft rigning, sem
þarna er, gerir mjög erfitt fyrir.
B.A.
Hjaltarnir tveir standa viö plóg nokkurn, sem eldri Hjaltinn kvað
hafa veriö fyrsta plóginn, sem hann notaöi. Það var 1938, sem Hjalti
hóf notkun hans viö búskap aö Kiöafelli. Plógurinn er skreyttur
með steinunum eins og næstum allir munirnir I garðinum.