Tíminn - 01.10.1966, Qupperneq 3

verk og sjá að þau voru harla
góð?“
3
Ósmekklegt.
Kæri Landfari-
Undanfarna daga hef ég tekið
eftir því, að margir bifreiðaeig-
endur hafa skreytt bifreiðir sínar
með merkjum. Þess merki eru
tveir fánar, annar þeirra er sá ís-
lenzki, en hinn er köflóttur og
táknar kappakstursfána. Mér
finnst þetta í hæsta máta ósmekk
legt að klessa slíkum merkum á
bifreiðarnar, ekki sízt að sjá ís-
lenzka fánann á grútskítugum
höggbrettum bifreiðanna. Þetta er
ósómi sem ekki er unnt að líða,
kollvarpað er öllum reglugerðum
um meðferð íslenzka þjóðfánans.
Því ekki að fjarlægja þessi merki,
eða taka þau niður klukkan átta
á kvöldin?
Lúlli.
Og þá er hér bréf frá Ólafi Ketils
syni:
Sagan um veginn
„Flestum, sem fóru eitthvað um
veginn á síðastliðnu vori, er það
í fersku minni hversu slæmur
hann var. í Flóanum og Grímsnes
inu var hann verstur, þó víðar
væri slæmt. Virtust viðgerðir á
honum í maímánuði og fram í
júní samstilltar af kunnáttuleysi
og klaufaskap með samanhræðri
verkfræðilegri vitleysu, er gekk
svo langt í Grímsnesinu að klak
anum var klárað með jarðýtusting
í stað þess að brjóta hann niður.
í forarsvöðin var stundum fleygt
möl, en sumt af henni rótað burt
með jarðýtu eftir 2 til 3 daga eins
og hrúgurnar viðveginn sýna í
dag. Endirinn varð sá að Grímsnes
vegur varð ófær síðustu daga maí
mánaðar eins og landskunnugt er.
Við ökumenn, og aðrir, vonuð
um þá klaka leysti og hægt væri
að ná í möl, mundu gamlir forar
pyttir fljótt fylltir, ásamt djúpum
gígum, svo hægt væri að aka eftir
sléttum vegi í júnílok. Sú von
hefur að litlu leyti rætzt, en aðrar
vonir brugðist.
í Hellisheiðarveg var fljótlega
borið, svo að entist langt fram eft-
ir sumri með góðum árangri, þótt
nokkra endurbót þurfi hann nú.
í júlí var og einnig malborið milli
Þrengslavegar og Hveradala-
brekku, við það verk batnaði sá
bútur svo að hann hefur verið vel
fær síðan. Þá var einnig borið í
eina holu í Ölfusi, móti Völlum
(djúpan pytt frá í maí). Seint
í ágústmánuði var einnig borið í,
varð Ölfusið fyrir því happi að lát
ið var í veginn þar nær 30 bíl
ar. Við slíka vegabót gerbreyttist
það svo að það er ætíð gott yfir
ferðar síðan. í júlí og ágúst veit
ég svo til að látnir höfðu verið 4
malarbílar í Grímsnesveg. Þvílíkri
vegabót verður ekki frekar lýst,
en það þekkja allir þá gjörð eru
stórátök, hversu mikil breyting get
ur orðið á langri vegalínu. í síð
ustu viku ágúst var sett möl í djúp
ar holur syðst í Laugardal, ásamt
því að uppfylltar voru gryfjuhoi
ur norðan Eyvindartungu, svo og
í Snorrastaðamýri. Eftir það varð
Laugardalsvegur sunnantil sem
nýr vegur.
Samkvæmt framansögðu hafa nú
verið gjörð stórátök með malar
burð. En betur má ef duga skal.
Með líkum hraða og hér hefur
gerst, mættu menn vona að í októ
ber yrði borið í mjög gamlar og
djúpar holur vestan við Miðdals-
holt. í nóvember væri svo von með
malarburð sunnan við Efstadal.
Flestir eru það enn í dag, sem
hlakka til jólanna, margt gjörð
ist fyrir þau. Við Sigurður í Hlið
vonum það, að mýrin þar á móti
verði ekki höfð alveg útundan á
þessu ári með tvö til þrjú malar
hlöss í verstu pyttina.
Að sjálfsögðu líta svo vegagerð
armenn og verkfræðingar yfir sín
Laugardag
'in.
„Mig langar að Dioja Landíara
að taka þessar fáu línur. Landfari
er ekkert klökkur á því, að birta
greinar allskonar, sem tilheyra
dægurmálum.
Það sem knýr mig til að senda
þessar línur er fyrst og fremst
laugardagsleikritin. Þau eru Út-
varpinu og þeim sem ráða val-
þeirra til smánar. Tvö síðustu
laugardagskvöld sló held ég öll
met út hjá þessari stofnun. í
þeim fólst ekkert lífrænt, ekkeit
nema það ljótasta, ódæði íramin
af verstu tegund. Svo ég nefni
annað þeirra, setm hét „Nornm“
Hvað höfum við að gera með að
hlusta á slíkt. Vill ekki Útvarpið
teljast menningarstofnun. Er
þetta gert til að laða fólk til
að halda sig heim, nei og aftur
nei.
Hér með er skorað á þá sem
ráða vali leikrita í útvarpið að
breyta um háttu og senda ekki
á öldum ljósvakans, sem hæfir að
eins villimönnum en ekki siðuðu
þroskuðu fólki.
Það var minnst á þuli útvarps
ins um daginn í Landfarp, það cr
sjálfsagt ekkert nema gott eitt
um það að segja en ég vil raka
það fram að mér finnst Jóhannes
Arason taka öllum fram, röddin
skýr og hljómar vel. Mér finnst
Ragntoeiður Ásta lesa of hratt,
svo efcki sé meira sagt.
Akureyringur.
Kvikmyndagagnrýni
öryggismarkið
Fail safe. Bandarísk frá 1963.
Leikstjóri: Sidney Lumet.
Handrit: Walter Berstein.
Framleiðandi: Max E. Young
stein. Stjör-nubíó. ísl. texti.
Sidney Lumet mun strax
með fyrstu mynd sinni, Tólf
reiðir menn, hafa vakið tals-
verða athygli, en hún hlaut
einmitt gulibjörninn á kvik-
myndahátíðinni í Berlín 1958.
Lumet, eins og fleiri merkir
leikstjórar, hefur snúið baki
við Hollywood, sem reynir að
drepa niður hvern sterkan per
sónuleika sjálfstæðrar kvik-
myndasköpunar, og gerir nú
myndir sínar í Englandi, en
það ku þó nokkuð hagstætt fyr
ir útlending að gera kvikmynd-
ir í því landi.
Eins og sumar bandarískar
kvikmyndir seinustu árin, fjall
ar Öryggismerkið (Fail safe)
um pólitískar erjur, vígbúnað-
arkapphlaupið og hættuna á
kjarnorkustyrjöld miili ’tússa
og Bandaríkjamanna. Misjafn-
ar eru þær myndir að gæðum.
en kunnir leikstjórar sem John
Frankenheimer hafa getað skap
að eftirtektarverð verk úr
þeim efnivið. Einnig mætti
nefna The best man eftir ný-
liðann Franklin Sehaffner
Áhrifadrýgstur við þannig
kvikmyndagerð hefur reynzi
Stanley Kubrick og er mynd
hans, Dr. Strangelove, talin sú
bezta þeirra tegundar og jafn
framt telja sumir kvikmynda
sérfræðingar hana markverð
ustu bandarísku kvikmyndma.
gerða á sjöunda tug aldarinn
ar. Væntanlega mun Stjörnu-
bíó einnig bera hana fram fyr-
ir hérlenda kvikmyndahusgesti.
Kvikmynd Sidney Lumet‘s,
Fail safe, er mjög sterk og
mögnuð lýsing á, hvernig há-
þróuð vélmenning hefur nað
yfirhöndinni yifr mannlegri
reisn. Hvernig heimurinn stend
ur á barmi kjarnorkustyrjald-
ar vegna tæknilegs misskiln
ings. Framan af er atburða-
rásin hægfara og myndin ekki
nema í meðallagi gerð. En
er á líður eykst spennan til
muna og Lumet nær sterkari
tökum á efninu í síðari helm-
ing kvikmyndarinnar. Það ei
athyglisvert, hve Lumet næi
mikilli spennu úr þröngu formi
myndarinnar, er byggist að
mestu leyti á samtölum.
Dularfulhir hlutur birtist á
radarskerminum í aðalstöðvum
loftvarnanna. Sprengjuflugvél.
arnar fá skipun um að nálg-
ast þetta óþekkta fyrirbæri,
sem sumir voru farnir að ótt-
ast að væri flugskeyti, sent
af Rússum. Það reynist þó
vera farþegaflugvél á villigöt-
um. Sprengjuflugvélunum er
sagt að snúa við, en vegna
truflana næst ekki samband
við einn hópinn. Samkvæmt
fyrirfram ráðgerðri áætlun
skulu þær flugvélar, er ekki fá
skipun um að snúa við, halda
áfram leið sinni til Moskvu.
Því er það, sökum tæknilegra
mistaka, að einn hópurinn legg
ur leið sína til höfuðborgar
Sovétríkjanna, með 20 mega-
tonna vetnissprengju innan
borðs. Eru nú góð ráð dýr
Forsetanum er tilkynnt um at-
burð þennan og allt er ger:
til að stöðva flugvélarnar. í
taugaæsingnum, sem af verð-
ur, kemur í l^ós afstaða sumra
manna gagnvart mistökum þes-
um. Hinn ofstækisfulli kapíta!
isti, prófessor Groetschele
(Walter Matthau), heimtar, að
mistök þessi skulu notuð til
að koma Rússum á óvart og
yfirbuga þá með skyndiárás.
Black hershöfðingi (Dan 0‘
Herlihy) leggur hins vegar til,
að allt sé gert til að koma í
veg fyrir stórstyrjöld, og ráð-
gert er að senda orrustuflug-
vélar eftir sprengjuflugvélun-
um. Þeirri tillögu er forsetinn
(Henry Fonda) og sammála.
Þessi ráðagerð mistekst og er
næsta skrefið, að forsetinn sím
ar til forsætisráðherra Sovét
ríkjanna, reyna að sannfæra
hann um mistökin og jafn-
framt biðja um aðstoð Rússa
til að granda sprengjuflugvél-
unum. Samtal þessara æðstu
manna er mjög vel unnið, þar
sem engum filmískum áhrifum
er beitt og aðeins hið •'alaða
orð hefur þýðingu. Spurningin
er, tekst forsetanum að sann-
færa forsætisráðherra Rúss-
Sovétríkianna.
lands, að um óhapp sé að ræða.
Það er aðeins eitt ráð við því.
í mjög vel gerðu atriði hiður
forsetinn Black hershöfðingja
að taka við verkefni, er mun
ef til vill hafa hingar uggvæn
legustu afleiðingar. Black á a'3
fljúga sprengjuflugvél yfir
Empire State Building. Tekizt
hefur að granda öllum þsim
sprengjuflugvélum, sem eru á
Framhalcl a hls 12
Forseti Bandaríkjanna (Henry Fonda) á tali við forsætisráðherra
Á VÍÐAVANGI
Er hægt að veita lán?
f Iögum um atvinnujöfnuar-
sjóð segir, að lán úr sjúðnum
skuli veita þangað, sem þörf
sé á atvinnuaukningu, en þó
aðeins til „arðbærra frain-
kvæmda". Menn cru því að
velta fyrir sér, hvaða framkv.
það gætu verið, sem veita
mætti lán til úr ' sjóðnum
eins og nú er ástatt um rekstr-
argrundvöll atvinnuvega lands
manna. Nú síðast cru rökin
lögð á borðið uin það, að rekstr
argrundvöllur fiskfrystihús-
anna sé algerleSa brostinn og
ekki „arðbær“ lengur, svo að
varla má veita lán til þcss. Iin
hvaða atvinnugreínar eru þá
„arðbærar" núna eins og kom
ið er „viðreisninnl“?
Atvinnujöfnunarsjóður.
Dagur á Akureyri ræðir ný-
Iega um Atvinnujöfnunarsj.
í forystugrein og segir:
„Eins og kunnugt er voru á
síðasta Alþingi sett ný lög um
Isvonefndan Atvinnujöfnunar-
sjóð, en gömlu lögin um At-
vinnubótasjóð jafnframt úr
gildi numin. Þessi nýju lög
eiga þegar að vera komin til
framkvæmda, og þingið, sem
samþykkti lögin, kaus sjö menn
í stjórn sjóðsins.
í fyrstu grein laganna segir
svo: „Hlutverk Atvinnujöfn-
unarsjóðs er að veita lán til
framkvæmda í þcim landshlut-
um, þar sem brýn þörf er fjöl-
breyttra atvinnu- og athafna-
Iífs og skUyrði eru til arðbærra
framkvæmdaj er séu til þess
fallnar að stuðla að jafnvægi
í byggð landsins og koma í veg
fyrir að björgulegar byggðir
eða byggðarlög fari í eyði.“
í sjöttu grein segir svo:
„Stjórn sjóðsips lætur gera
áætlanir og undirbýr láua-
ákvarðanir með aðstoð Efna-
hagsstofnunarinnar. Skal lata
fara fram skipulegar rannsókn
ir á atvinnuástandi, samgöng-
um og menningarmálum ein-
stakra byggðarlaga og lands-
hluta. Á þessum rannsóknum
Iskal reisa áætlanir um fram-
kvæmdir, er að dómi sjóffstjórn
ar beri helzt aff styffja meff
lánveitingum og styrkjum. —
Áætlanir þessar skulu jafnan
gerðar í samráði við hiutað-
eigandi sýsluncfndir, bæjar-
stjórnir og hreppsncfndir og
aðra þá aðila, er sérstakra hags
muna hafa að gæta í þessu
efni.“
Með hliðsjón af Norður-
landsáætlun-
Og enn segir Dagur í sömu
forystugrein:
„Telja verffur, aff lög þessi
stefni í rétta átt, og komi þar
fram nokkur árangur af mál-
flutningi á þessu sviði á mörg-
um undanförnum árum, inn-
an þings og utan. Á þaff hefur
raunar verið bent, aff fjárráff
sjóðsins samkvæmt Iögun-
um muni reynast alltof Iítil
og tekna til hans aflað á frem
ur óviðfelldinn hátt. Samt er
hér um að ræða starfsemi, sem
ætti að geta gert gagn, meira
eða minna, eftir því, hvernig
fjárhagurinn reynist, eða hvern
ig á verður haldið til eflingar
landsbyggð, sem nú á undir
högg að sækia.
Fyrir Norðlendinga er sér-
stök ástæða til að gefa gaum
að því, sem nú fer fram í þessu
sambandi. Talið er, að Norður
landsáætlun sú, sem nú er að
unnið, muni talin til áætlana
Framhald á bls. 12.