Vísir - 17.09.1975, Síða 6

6
trtgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Davlð Guðmundsson
Ritstjóri og ábm: Þorsteinn Pálsson
Ritstjóri frétta: Árni Gunnarsson
Fréttastjóri erl. frétta: Guðmundur Pétursson
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiðsla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjald 800 kr. á mánuði jnnanlands.
t iausasölu 40 kr. eintakið. Blaðaprent hf.
Að sjá meira en bara
hvitt og svart
Skortur á sjálfsgagnrýni hefur verið eitt megin-
einkenni stjórnmálaumræðna hér á landi um lang-
an tima. Eitt skýrasta dæmið þar um eru ályktanir
flokksþinga og flokksfélaga. Þær eru yfirleitt lof-
gjörð um ágæti og dugnað flokksforystunnar og
gagnrýni á allar gerðir andstæðinganna. í þessum
efnum virðist aðeins vera tvennt til: Hvitt og svart.
Það er harla kynlegt að stjórnmálamenn skuli
ekki hafa áttað sig á þvi að umræður af þessu tagi
eru harla broslegar. Ljóst er a.m.k. að slikur mál-
flutningur er ekki til þess fallinn að leggja grundvöll
að málefnalegum umræðum um þjóðfélagsmál.
Þegar til lengdar lætur hlýtur hann að koma stjórn-
málaflokkunum sjálfum i koll enda lætur fólk i upp-
lýstu þjóðfélagi ekki svo glatt blekkjast af einföld-
um slagorðum.
Með hliðsjón af þeim hefðbundnu vinnubrögðum,
sem tiðkazt hafa i þessum efnum, skýtur nokkuð
skökku við þegar lesin er stjórnmálayfirlýsing
þings ungra sjálfstæðismanna sem haldið var um
siðustu helgi. Þar er þvi hiklaust haldið fram, að þvi
fari fjarri að rikisstjórninni hafi tekizt sem skyldi
að nálgast þau markmið sem hún setti sér i upphafi.
Á það er bent i þessari yfirlýsingu að algjörlega
hafi mistekizt að draga úr hraða verðbólgunnar.
Ennfremur er að þvi vikið að ekki votti fyrir sam-
drætti i rikisbúskapnum, og rikisútgjöld nemi nú
jafnvel hærra hlutfalli af þjóðartekjum en á siðasta
ári vinstri stjórnarinnar.
Hér er vissulega hreyft við og vakin athygli á
þeim þáttum sem úrskeiðis hafa gengið. Ljóst er að
við getum ekki haldið áfram á þessari braut. Það
stenzt ekkert þjóðfélag svo gifurlega verðbólgu án
þess að tefla efnahagslegu sjálfstæði i tvisýnu og þá
er réttast að viðurkenna það. Jafnframt hljótum við
að leggja aukna áherzlu á að draga úr rikisumsvif-
unum þannig að rikisútgjöld verði minna hlutfall af
þjóðartekjum en nú er.
Á móti þessu er á það bent i yfirlýsingu ungra
sjálfstæðismanna, að tekizt hafi að halda fullri at-
vinnu og vinnufriði þó að kjör þjóðarbúsins hafi far-
ið versnandi. Þetta er umtalsverður árangur ekki
sizt þegar á það er litið, að atvinnuleysi hrjáir nú
flestar nágranna- og viðskiptaþjóðir okkar.
Þvi fer fjarri, að tekizt hafi að ná jafnvægi i við-
skiptum við útlönd. En eigi að siður hefur með
markvissum aðgerðum tekizt að draga nokkuð úr
viðskiptahallanum og það án þess að gripið hafi
verið til hafta svo að nokkru nemi. Þetta er
athyglisverð staðreynd, sem vert er að hafa i huga.
Þegar litið er á árangurinn af starfi núverandi
rikisstjórnar er ljóst að i sumum efnum hefur miðað
nokkuð i áttina en á öðrum sviðum stöndum við i
stað. Hér er einnig á það að lita að eðli máls sam-
kvæmt hlýtur að miða hægar en ella, þegar keppt er
að svo margþættum markmiðum.
Hitt er athyglisvert að aðilar innan stjórnarflokk-
anna skuli geta rætt um viðfangsefni rikisstjórnar-
innar án þeirra einföldu slagorða sem alla jafnan
einkenna ályktanir og yfirlýsingar flokkssamtaka.
Það væri fagnaðarefni ef unnt reyndist að beina
stjórnmálaumræðum i landinu i þennan farveg.
Vlsir. Miövikudagur 17. september 1975.
Fulltrúar nýríkjanna
sleppa loðmœlgi dipló-
matanna
ENGUM DYLST aö miklar
Dreytingar eru framundan um
víöa veröld.Vestræn lönd eru að
:: fara gegnum erfiða kreppu og
:; svo virðist sem þau séu mörg að
! stokka upp sin spil. En á sama
í tima koma nýjar þjóðir frami
5: sviðsljós heimsvaldanna vegn^
:[ auðs og nýrra möguleika.
S: Þannig er ekki ótrúlegt að
:: heimurinn verði búinn að fá
5: nýjan svip aö nokkrum árum
5: liðnum.
■
■
■
Sá ávani verstrænna manna
í er bæði hvimleiður og vara-
í samur að hugsa tilveruna
S aöeins útfrá þvi sem gerist i
: Evrópu og Norður-Ameriku, og
fyrir þvl vöknuöu margir upp
við vondan draum og fannst
sem karlar af útnesjum og
afdölum væru farnir að gera sig
digra þegar i ljós kom sl. haust
á allsherjarþingi Sameinuðu
þjóðanna að Evrópa og Norður-
amerika voru þar I rungandi
minnihluta.
Það fór lika greinilega i
taugarnar á hinum vestrænu
diplómötum að ýmsir fulltrúar
hinna nýju aðildarþjóða
reyndust illa skólaðir i dipló-
matiskum vinnubrögðum og
sýndust sumir naumast fylgja
grundaðri stefnu. Fulltrúi
nokkur frá Afrlkuriki gerði til
að mynda uppskátt að' hans yfir-
vald i heimalandi hefði mælt svo
fyrir að hann greiddi atkvæði
með öðrum Afrikurikjum
jafnaöarlega, en ef þau hefðu
ekki sameiginlega stefnu þá
með Arabablokkinni, og ef hún
væri ekki á einu máli þá með
meirihluta hennar. En hitt var
aö sögn reyndra diplómata frá
þróunarrlkjum sönnu nær að
fulltrúar nýju þjóöanna voru
opinskárri en aðrir og hirtu
siður um að mæla eitt en hugsa
annað.
Taka tillit til
allra hinna
Nú er þvi ekki um annað að
ræða en reikna með heiminum
öllum, hann veröur ekki lengur
flokkaöur niöri mismerkilega
parta. Hann er að verða ein
heild hvort sem mönnum likar
betur eða verr, hver og einn
verður að taka fullt tillit til allra
hinna. Og hann er ekki fagur.
Þess vegna er ekki úr vegi að
velta fyrir sér nokkrum
,punktum viövikjandi þeim
löndum sem eru á leið til nýrra
valda.
Það var aðallega hækkað ollu-
verð, sem hratt af stað þeim
valdabreytingum sem nú eru aö
koma I ljós, og þess vegna hafa
oliurikin hlotiö ótrúlegan nýjan
styrk á stuttum tima. En sam-
timis er Afrikulöndum smátt og
smátt aö vaxa fiskur um hrygg
og þau aö hrista af sér hinn
Sigvaldi
Hjólmarsson
skrifar
OKurikin hafa f*rt þjóðum þriðja heimsins heim sanninn um hvlllkt vald hráefnlslindlr þeirra geta fert
þeim I heimsmálunum.
luwmiHnuHuui