Tíminn - 30.10.1966, Blaðsíða 9

SUNNUBAGTJR 30. oktöber 1966
20- sept. voru gefin saman f hjóna
band af séra Gfsla Kolbeins, ung.
frú Margrét Benediktsdóttir og Ól-
afur Jóhannsson. Heimili þeirra er
a3 Kaplaskjólsvegi 37. (Ljósmynda
stfoa Þóris).
8. okt. voru gefin saman í hjóna-
bzand í Neskirkju af séra Jóni Thor
arensen ungfrú Kristín Harðardóttir
og Trausti Vfglundsson. Heimili
þeirra er aS Hagamel 34. (Ljósmást.
Þóris).
16. okt. voru gefin saman í hjóna
band í Háskólakapellunni af séra
Jónl AuSuns, ungfrú Hólmfríður
Gunnarsdóttir og Georg Hauksson.
Heimili þeirra er að Freyjugötu 36.
(Ljósmyndastofa Þóris).
TIMINN__________________________2’
HETJA AÐ ATVINNU
~___EFTIR MAYSIE GREIG
27
— Svo að þið þekkist þá, hróp-
aði Susan sigri hrósandi.
— Nú, sagði faðir hennar ró-
lega. — Var nokkur vafi á að
þeir þekktust. Viltu ekki kynna
mig fyrir yfirliðsforingjanum?
Hún gerði svo og bætti við —
Faðir minn var vel kunnur David
líka.
— Ljómándi piltur, sagði herra
Marling. — Alveg fyrirtaks dreng
ur.
— Ég er viss um að Frenshaw
yfirliðsforingja þykir mjög vænt
um að heyra þetta, sagði Daniel
og hló dátt.
David fann hann roðnaði. —
Ég frétti þú værir í Englandi og
hef verið að búast við þér. Þú
hlaust að vita hversu áríðandi það
var að þú kæmir sfcrax til mín.
— Jæja, átti ég að vita það.
Ég er ekki svo viss um það. Þú
virðist halda þínu striki með ágæt-
um án mín. Mér fannst bezt að
láta allt vera óbreytt.
— Það getur ekki verið þú haf-
ir hugsað þér það, hvæsti David.
— Ég hef gert mitt bezta, en . . .
hann þagnaði.
— Nei, hvað á allt þetta að
jþýða? spurði Susan kvíðin og
ileit á þá til skiptis.
Daniel sneri sér að henni og
hrosti. — Ekkert vina mín, þetta
er bara fjölskylduleyndamál. Eins
og þú veizt erum við Frenshaw
skyldir og í beztu fjölskyldum get-
ur komið upp skoðanamunur.
Skylda er skylda og allt það, en
það getur komið að því að maður
verði að skilja á miUi skyldu og
persónulegra óska. Frenshaw virð-
ist láta sínar persónulegu óskir
ganga helzt til of langt, ef mér
leyfist að segja það.
— Ég skil ekki hvað þú ert að
gefa i skyn, sagði David reiðilega.
j — Ó, jú, það gerirðu vist, svar-
j aði Daniel léttilega, — allt eri
i leyfilegt í ást og stríði að því erj
[sagt er, en ætti maður samt ekki!
I að votta hinum dauðu — eða þeim ■
sem álitnir eru dánir, nokkra.
jtryggð. Segðu mér nú Susan —'
I hann sneri sér að henni — þú •
jskalt vera dómari okkar. Hversu
j lengi heldur þú — sem kvenmaður
— að sé viðeigandi og rétt að
! syrgja unnusta sinn?
i Susan hafði á tilfinningunni,
jað mikil spenna ríkti milli mann-
! anna tveggja, hún fann að það var
hatur milli þeirra. Það var sýni-
legt að þeir voru vel kunnugir,
en samt hafði yfiriiðsforinginn
ekki kannazt við að þekfcja neinn,
sem héti Richard Carlebon
— Ég veit það sannarlega efcki,
stamaði hún, — ég býst við það
fari eftir þvi, hversu heitt maður
elsfcar viðkomandi aðila.
Það varð þögn. Svo skríikti
Daniel. Ég hef fengið svarið. Ég
geri ráð fyrir að maður verði að
deyja til að honum verði Ijóst,
hversu lítið menn sakna hans og
hversu óþarfur hann er.
— En sumra er — saknað mjög
mikið, sagði hún.
— Það eru hinir heppnu, og ég
veit ekki, hvort þeir kunna alltaf
að meta það. Hvað segir þú,
Frenshaw?
David leit út eins og hann gæti
myrt bróður sinn með augunum,
Daniel sat þarna rólegur og sæli,
og erti hann og bar greiniiega;
yfirhöndina. Mundi Susan nokkru
sinni fyrirgefa honum að hann
hafði þagnað meðan hún hafði trú
að honum fyrir ást á honum,
sem hún efalaust hefði frekar dáið
en viðurkennt fyrir honum sjálf-
um. Qg hvernig átti hann að sfcýra
að hann ætlaði að giftast Fleur.
— Ég er sammála því að þeir
eru hinir heppnu, sagði hann
stuttur í spuna.
— Fáir njóta þess að fá að
heyra nokkuð gott um sig, meðan
þeir eru á líifi, sagði Daniel — og
fá að heyra svona mikla gull-
hamra um tvíburabróður sinn,
Frenshaw hlýtur að vera næstum
eins gott og heyra það um sjálfan
sig.
' Nú tók herra Marling til máls.
Hann hafði horft fast á David og
hnyklaði brýrnar.
— Þér eruð mjög líkur bróður
yðar, Frenshaw, sagði hann stilli-
lega.
— Þegar þeir voru börn og ung
lingar tók fólk oft feil á þeim,
sagði Daniel hressilega. — En
mér persónulega hefur aldrei fund
izt þeir líkir. Eða þá rétt í útliti
og búið.
— Því er ég sammála, sagði
David hranalega, — það er bara
útlitið.
— Þú metur ekki veslings tví-
burabróður þinn sérlega mikils,
sagði Daniel stríðnislega.
— Ég kæri mig ekki um að
tala um hann.
Susan hrópaði upp. — Eigið þér
við, að yður hafi ekki fallið við
David. Er það þess vegna sem þér
sýnduð elcki mikinn áhuga á að
hjálpa mér að komast að sann-
leikanum um dauða hans?
Daniel lyfti brúnum — varstu
ekki áfjáður í það? Nei, hvaða
skömm er að heyra af hinum
hrausta riddara okkar. Ég hélt að
allar hetjur væru reiðubúnar að
þjóta fram og hjálpa ungum
stúlkum í neyð — jafnvel þótt
um staðgengil væri að ræða.
— Staðgengils hetju? hrópaði
Susan skelfd upp. — Hvað áttu
við.
— Hvað er eigjnlega að ykkur
strákar? svurði herra Marling og
örlaði á óþolinmæði í rödd hans.
—Það er ekki brú í þessu sam-
tali.
— Hvort sem er heil brú i því
eða ekki, vildi ég gjaman hitta
þig undir fjögur augu, sagði David
æstur.
— En þér sögðust ebki þefckja
neinn sem héti Richard Carleton,
greip Susan fram í — og ungfrú
Connington ekfci heldur.
— Vinur okkar hefur ekki allt-
af heitið Richard Caríeton, sagði
David.
— Ó, sagði Susan og leit á
Daniel og aftur skutu grunsemdir
'hennar upp kollinum.
— Þú mátt ekki sverta mig um
of í augum þessarar ungu stúlku,
Frenshaw, sagði Daniel glaðlega.
__ Kannsfci þú viljir vera svo
elsfculegur að segja henni, að þótt
ég hafi ekfci alltaf verið Richard
Carleton, er ég ekki peningakúg-
ari eða morðingi. Ég er hálfgerður
ævintýramaður og hef alltaf verið
það, það skal ég játa, bætti hann
hógværiega við.
— Við erum allir ævintýra-
menn, eða þeir okkar, sem hafa
hugrekki ti'l að vera það, sagði
herra Marling — persónulega hef
ég alltaf litið á sjálfan mig sem
slíkan. Ég hef aldrei bundið bagga j
mína sömu böndum og samferðar- i
menn mínir. Og ég held að herra
Cariéton geri það ekki heldur. Ég I
er honum að minnsta kosti þakk-
látur. Ef ekki hafði verið hann
þá væri ég lík núna.
— Ég hef aldrei dregið hug-
prýði Carletons í efa, sagði David.
— Þetta var notalega sagt af
þér, Frenshaw, sagði Daniel bros-
andi.
j — Ég held ég megi segja sömu-
leiðis við þig. Þegar ég var í Lissa-
bon las ég með aðdáun frásögnina
um árás þína inn í Noreg, rétt
I áður en þú fékkst heiðursmerki
j þitt. Vel af sér vikið og mér skilst
i þú hafir ekki látið staðar numið
j síðan. Ég held ekki að neinn hefði
staðið sig betur. Ungfrú Conning-
j ton hlýtur að vera mjög hreykin
i af þér.
BUXNABELTIN
FRÁ
eru sniðin fyrir ís-
lenzkar konur.
Þau eru:
★ HLÝ
★ ÞÆGILEG
★ FALLEG. |
Fást í: M — L — LX '
HVÍTU
SVÖRTU
FJÓLUBLÁU
og HÚÐLIT.
Biðjið um

belti.
Biðjið um teg- 1030
Heildverzlun
Davíðs S. Jónssonar,
sími 24-3-33.
ÚTVARPIÐ
í dag
8.30 Létt morguniög. 8.55
Fréttir . Útdráttur úr forustu-
greinum
dagblað-
anna. 9.10
Veðurfregnir. 9.25 Morguntón
leifcar. Messa í Nes'kirkju. Prest
ur: Séra Jón Thorarensen. Org
anleikari: Jón ísleifsson. 12.15
Hádegisútvarp 13.15 Nýja
testamentið og túlkun þess. Dr
theol. Jakob Jónsson flytur síð
ara hádegiserindi sitt. 14.00
Miðdegistónleikar: Frá alþjóð-
legri samkeppni í fiðluleik í
Montreal í júní s.l. 15.30. Á
bókamarkaðinum — Vilhjálni-
ur Þ .Gíslason útvarpsstjóri
kynnir nýjar bæfcur. 17.00
Barnafcími: Anna Snorradóttir
kynnir. 18.00 Tilkynningar. 18.
55 Dagsfcrá fcvöldsins og veð-
urfregnir. 19.00 Fréttir 19.20
Tiikynningar 19.25 Kvæði
kvöldsins Óskar Haiidórsson
námsstjóri velur og les. 19.35
Á hraðbergi Þáttur spaug.vitr-
inga. 20.25 Einsöngur í útvarps
sal: Margrét Eggertsdóttir alt-
söngkona syngur sex lög eftir
Sigfús Einarsson. Við píanóið:
Guðrún Kristinsdóttir. 20.50 Á
víðavangi. Ámi Waag flytur
fyrsta þátt sinn um íslenzka
náttúru og tekur keldusvínið
sem dærni. 21.00 Fréttir, veð-
urfregnir og íþróttaspjall 21.
40 Sinfóníuhljómsveit fslands
leikur létta tónlist. Stjórnandi
Bohdan Wodiczfco. 22.20 Dans-
lög. 23.25 Fréttir í stuttu máli.
Dagsfcrárlok.
Mánudagur 31. október.
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 12.15 Búnaðarþátt
ur Páll Agnar Pálsson yfir-
dýralæknir
talar um
hundafár.
13-35 Við vinnuna: Tónleifcar.
14.40 Við, sem heima sitjum
Hildur Kalman les söguna
„Upp við fossa“ eftir Þorgils
gjallanda (4) 15.00 Miðdegis-
útvarp. 16.00 Síðdegisútvarp.
16.40 Börnin sfcrifa Séra
Bjarni Sigurðsson á Mosfelli
les bréf frá ungum hlustend-
um. 17.20 Þingfréttir 18.00 Til
kynningar. Tónleikar. 1820
Veðurfregnir. 18.55 Dagskrá
kvöldsins og veðuriregnir 19
00 Fréttir 19.30 Um daginn
og veginn Gylfi Gröndal rit-
stjóri talar- 19.50 íþróttir Sig-
urður Sigurðsson segir frá.
20-00 „Sjá, dagar koma“ gömlu
lögin sungin og leikin 20.20
Athafnamenn Magnús Þórðar
son blaðamaður ræðir við AI-
bert Guðmundsson. 21.00 Frétt
ir og' veðurfregnir 21.30 ís-
lenzkt mál Ásgeir Blöndal
Magnússon cand. mag. flytur
þáttinn. 21.45 Píanómúsik: Al-
fred Cortit leikur prelúdíur
eftir Debussy. 22.00 Gullsmið-
urinn í Æðey Oscar Clausen
rithöfundur flytur fjórða frá-
söguþátt sinn. 22.20 Hljóm-
plötusafnið í umsjá Gunnars
Guðmundssonar. 23.10 Fréttir
í stuttu máli. Bridgeþáttur
Hjalti Elíasson rafvirkjameist-
ari flytur þáttinn og ræðir
við Björn Benediktsson póst-
mann. 23.40 Dagskráríok.