Vísir - 02.12.1975, Blaðsíða 2

ifentsm:
Notfærir þú þér
morgunleikf imi út-
varpsins?
Guölaugur Sigurgeirsson, nemi:
Ég geri nú litið af þvi. Hins
vegar fer ég i leikfimi á
morgnana i skólanum, en sem
betur fer er það ekki á hverjum
morgni.
Guðbjörg Guðmundsdóttir, nemi:
Nei, ég hef aldrei farið i
morgunleikfimina. Mér list þó
ágætlega á hana og hefði áhuga á
að stunda hana.
Ágústa G uðm undsdóttir,
verkakona:
Ég hef aldrei farið i morgun-
leikfimi. Mér list þó ekkert illa á
hugmyndina, en myndi samt ekki
vilja fara að stunda leikfimi á
morgnana.
Kristján Þorsteinsson, nemi:
Það hef ég aldrei gert, en ég hef
gaman af að hlusta á hana i út-
varpinu.
Grétar Eiriksson, versiunar-
maður:
Ég hef aldrei farið i morgun-
leikfimina, maður er svo syf jaður
á morgnana. En ég hlusta stund-
-um á hana i útvarpinu.
Ingi Guðjónsson, bifreiðastjóri:
Ég geri það yfirleitt ekki. Að
visu hefur það komið fyrir. Ég er i
þannig atvinnu að ég kemst ekki
til þess að stunda morgunleik-
fimi.
' m
Þriðjudagur 2. desembcr 1975. vism
HsTTHI
Plðtusnúðurinn
lét sér segjast
Lesendabréfin i Visi geta ver-
ið ótrúlega áhrifarik — þótt til-
efnið sé kannski ekki mikið.
A laugardag skrifuðu tvær
ungar stúlkur i „Lesendur hafa
orðið”. Þær kvörtuðu undan
plötusnúðnum i Óðali, að hann
spilaði of mikið af diskótek-
músik i diskótekinu þar. Einnig
fannst stúlkunum sitthvað at-
hugavert við opið skyrtubrjóst
plötusnúðsins Stuart Austin.
Sögðu stúlkurnar að það væri
snúður á plötusnúðnum.
A laugardagskvöld, i diskó-
tekinu á Óðali, sagði Austin, að
hann léti ekki spyrjast út að ein-
hverjir væru óánægðir. Spilaði
hann af þvi tilefni 78 snúninga
plötu með einum gömlu
meistaranna.
Að þvi búnu hneppti hann
skyrtunni upp i háls.
Annars voru flestir ballgestir
á þvi að diskótekmúsikin, sem
Austin spilar, væri með þvi
besta sem boðið er upp á i is-
lenskum diskótekum — og þótt
lengra væri haldið.
Vil fó að kasta
af mér vatni -
óhœttulaust..!
Einn feiminn — eða öllu heidur
siðsamur — skrifar:
„Mér er alveg sama um allt
kvennastúss á kvennaárinu,
nema þaðað ég vil fá að kasta af
mér vatni, á almenningspissiri-
um borgarinnar, án þess að eiga
það á hættu að kvenmaður sé
sprangandi þar á meðan ég er
að athafna mig, með hringlandi
lyklakyppu, til að opna saierni
fyrir viðskiptavini, eða gólfklút-
inn á lofti.
Það virðist nefnilega vera
orðið algengt að konur hafi
þennan starfa núorðið, á karla-
klósettum i borginni.
Það er sök sér að hafa karl-
mann á kvennaklóssettunum,
þvi að þær geta þó lokað á eftir
sér. En karlar standa þarna upp
við vegg eins og kunnugt er,
með öllu berskjaldaðir fyrir
þessum árásum.
Ég hlýt að krefjast þess sem
skattborgari, að þessu verði
breytt aftur og það sem allra
fyrst.”
Steinar Baidursson skrifar:
„Ég fór á Carmen i Þjóðleik-
húsið í siðustu viku til að hlusta
á Carmen. Var sýningin öll hin
ágætasta.
En það vaknaði hjá mér
spuming. Er enginn annar tenór
til en Magnús Jónsson?
Hann söng ágætlega en hreif
mig ekki — sjálfsagt vegna þess
að maður er búinn að fá hann
yfir sig f þremur rullum trekk i
trekk.
Þvi spyr ég: Þvi fá forráða-
menn leikhússins ekki þá
söngvara, sem maður heyrir
aldrei i? Eins og t.d. Erling Vig-
fússon, sem söng i sjónvarpi
ekki fyrir löngu, alveg ágæt-
lega? Hvar er sá fallegasti
tenór sem ég hefi heyrt, Ketill
Jensson?
Og um daginn var ég i Súlna-
VILLUR I
SAMSON
Vilhjálmur K. Jakobsson
skrifar:
Það urðu mér mikil vonbrigði
þegar ég las SAMSON að rit-
stjórar blaðsins vissu ekki, um
hvað þeir voru að skrifa.
Það er i sambandi við grein-
ina um „hryllinginn Alice
Cooper”. Þar stendur að þriðja
L.P. plata hljómsveitarinnar
the Cooper-group hafi verið
„Killer” og eitt lag af þeirri
plötu „I’m eighteen” hafi slegið
i gegn.
Þetta er alls ekki rétt, þvi að
„Love it to Dead" (sem þeir
minnast alls ekki á) gefin út hjá
Warner Bros, var 3ja platan,
og á henni var „I’m Eighteen”
sem svo sló i gegn. Siðan komu
plöturnar „Killer” „School’s
Out” „Billion Dollar Babies”
„Mucle of Love” og siðasta
platan sem komið hefur út frá
honum eða „Welcome to my
Nightmare” er sólóplata frá
Alice Cooperi.
Að öðru leyti var allt rétt, og
ég vona að blaðinu gangi vel.
salnum á Hótel Sögu og heyrði
þar einn mjög góðan tenór
(man þvi miður ekki nafnið,
hef aldrei heyrt i honum fyrr)
Hann söng ariur og itölsk lög
eins og þeir best gera á Italiu.
Ef ópera á að lifa þá þarf meiri
tilbreytingu i söngvurum. Þessi
er búinn að syngja sig út, og sá
næsti lika. Við erum of fá-
menn.”
VAR EKKI SYN
Þórhaljur-Tryggvason hringdi:
Vegnt lesendabréfs i VIsi 24.
nóv. sern' ber yfirskriftina
'„Oryrki fékk ekki lán,” vil ég
gera eftirfarandi athugasemdir.
Þtírarinn só er bréfió fjallar
um fékk ekki synjun um lán i
Búnabarbankanum. Hann kom i
bankann og ræddi vib mig og ég
tók máli hans vel. Sagói ég hon-
um aó hann mætti senda vixil-
blaó samkvæmt þessu umtali
okkar. ^
Þegar blaóió svo kom I ban
ann vtíru á því verulegir 1
gallar, þannig aö ekki ■
aö kaupa vixilinn. ^
Sfóan hef ég ekki hey
frá þessum manni,
liggurenn hérhjá mé
er i
• sú
Treysti á hœstaréttaHögmanmim
Þórarinn Björnsson, Laugar-
nestanga 9 B, kom að máii við
Vísi:
„Ég vildi aðeins taka fram
vegna bréfs frá Þórhalli
Tryggvasyni i Búnaðarbankan-
um. Það hefur greinilega orðið
einhver misskilningur milli
okkar Þórhalls. Ég treysti alveg
á það, að vixileyðublaðið væri
rétt útfylit, þvi að hæstaréttar-
lögmaður annaðist það fyrir
mig.
Nokkrum dögum eftir að ég
hafði sent inn vixilinn spurðist
ég fyrir um hann i vixla-
deildinni, eins og mér hafði
verið bent á að gera. En þá fekk
ég þau syör að hann hefði ekki
borist þeim þar.
Ég er þegar búinn að tala við
Þórhall og segja honum hvernig
i málinu liggur.
Að lokum vil ég taka fram, að
örorkubæturnar, sem ég fæ
eru ekki 40 þúsund, heldur 27
þúsund á mánuði.”