Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1925, Side 2

2
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
4. október 1925.
Trolls & Rofhe h.f. Rvik
Elsta viÍpygibigaPBkrlihtofi landsins.
---------Stofnuð IBIO.------
Anout ▼itryggioffar gego ajð og brunatjónl moð
bwtu fáanlegum kjðrum hjá Abyggllegum fyrata
flakka. vátygglngarfjelflgum.
Bargar mlljónlr króna gralddar innlendum vá-
tryggendum I akaðabaatur.
Látlð b*l aðalna ekkur annaat allar yðar vá-
trygglngar, þá ar yður órelðanlaga borglð.
ari hugsjón ekki verið síður vel
tekið en hinni, enda starfar þessi
fjelagsskapur hvortveggja mjög-
saman, og víðast sömu menarirnir
sem berjast fyrir hvorutveggja.
Var alþjóðaþing haldið í Stokk-
hólmi 19.—30. ág. síðastl. og þar
boðin þátttaka öllum kristnum
trúfjelögum og kirkjudeildum
ásamt þeim stofnunum og f jelögum
sem vinna að vaxandi menningu
og siðferði meðal þjóðanna. Hafði
sænska kirkjan með Söderblom í
fylkingarbrjósti alla forgöngu og
umsjón með fundinum, vafalaust
myndarlega styrkt af sænska rík-
inu og þjóðinni.
Dagana 17. og 18. ágúst dreif
fundarmennina að Stokkhólmi úr
öllum áttum. Stóð í kveldblöðun-
um þann 18., að þá mundu vera
komnir þangað rúmlega 500 sendi
menn frá hinum ýmsu þátttak-
and.i kirkjum og flest gistihús
borgarinnar væru orðin full. Þótti
Svíunum mannfjöldi þessi setja
allmikinn heimsborgarblæ á höf-
uðborgina. Því þarna gat að líta
ærið mörg og ólík þjóðerni. Höfðu
líka sumir æðstu kirkjuhöfðingj-
arnir, svo sem patriar<karnir grísk-
kaþólsku með sjer allmargt fylgd
arlið, auk fjölda blaðamanna og
frjettasnápa úr öllum áttum, sem
þyrptust að. Tóku Svíar vel og
rausnarlega á móti öllum sem
komu; var fjöldi hjálparmanna
og leiðbeinenda á öllum járnbraut
arstöðvum, strax þegar kom inn
fyrir landamæri Svíþjóðar, og
hjálpuðu þeir fundarmönnum með
mestu alúð og leiðbeindu hvar
sem þurfti. Voru þeir auðkendir
með bláu og gulu merki, og stóð
á því „Life and "Work". Munu
þessir leiðbeinendur hafa skift
mörgum tugnm, eða jafnvel hundr
uðum, flest ungir menn, sem allir
nnnu kanplaust fram til fundar-
loka.
Þegar til Stokkhólms kom, var
hverjum fundarmanni fvrirfram
ákveðinn bústaður, annaðhvort á
gistihúsum eða heimilum úti um
bæinn og ætlast til að bústaðn-
um fylgdi morgunmatur. Var
þetta að mestu ókevpis því Sví-
ar skoðuðu fundarmenn sem gesti
sína. Þann 18. munu flestir sem
komnir voru hafa: cnot&ð timann
til að kynna sjer bæinn, fundar-
staðina og skrifstofur þingsins. —
Attu fundirnir að fara fram ým-
ist í Musikalska Akademien eða
Blasiholmákirkjunni, en í sam-
bandi við þá staði voru skrif-
stofur og lestrarsalir og leiðbein-
ingastofur sem menn gátu notfært
s-jer eftir þörfum. Var þar póstaf-
greiðsla, símastöð, baniki, bóka-
og pappírsbúð og yfirleitt flest
það sem hugsanlegt var að útlend-
íngum, ókunnugum í borginni
kæmi vel. Afgreiðslufólkið á þess-
um stöðum talaði að heita mátti
á öllum tungum, enda var það
alment undrunarefni aðkomu-
manna hvað Svíar höfðu þarna
mörgum og góð.um málamönnum
á að skipa.
Þegar við höfðum tilkynt komu
okkar, var hverjum einum afhent
taska, full af skjölum og bókum.
Kendi þar margra grasa. Voru
þar „progröm“ fundanna, hand-
bók, sálmasöngsbók, aðgöngumið-
ar að ýmsum stöðum, kort yfir
bæinn og ýmislegt fleira, auk (kjör
brjefa og skírteina sem hver fund-
armaður þurfti að hafa og merki
sem þeir áttu að bera til auðkenn-
ingar. Voru merkin árituð með
nafni og þjóðerni hvers manns,
og áttu að berast í vinstra treyju-
horni. Gerði það alla viðkynningu
auðveldari, þegar ekki þurfti ann-
að en lesa nafn og þjóðerni hver
t öðrum.
Þann 19. ágúst kl. 10,30 hófst
svo þingið með guðsþjónustu í
öfcoEkicken. .Áttu allir uð vera
komuir í sæti kl. 10,50 en kl. 11
kom konungur með fylgdarliði
síuu og hirð, útlendum sendiherr-
um, höfðingjum og aðli. Var það
glæsilegur hópur á að líta. Stóð
allur söfnuður upp, þangað til kon
ungur var sestur. Bjóst jeg þá við
að messan mundi bvrja, en þess
í stað heyrðist hringt lítilli bjöllu.
Sást þá marskálkur ganga inn
kirkjugólfið og skömmu á eftir
honum komu austurlensku patri-
arkamir með fylgdarliði sínu. —
Gekk Photios patriarki og páfi af
Alexandríu fremstur, en á eftir
honum patriarkarnir og höfuð-
borgarbiskuparnir af Jerúsalem,
Rúmeníu, Sofíu, Bukavina o. fl.
Voru þeir í fullum biskupsskrúða
og með hirðstafi sína. Hvarf hug-
urinn ósjálfrátt aftur í fornkristni
þegar hópur þessi birtist, því all-
ir voru þeir hinir postullegustu.
Er Photios áttræður að aldri, en
þó hinn ernasti. Þegar þeir voru
sestir hófst guðsþjónustan. Var
fyrst sunginn silmur, en þar næst
byrjaði langur vígslusöngur milli
prests og safnaðar, á sænsku og
latínu. Var fyrir altari ungur
prestur, sænskur, afburða radd-
maður, og söngkórið svo að óvíða
mun heyrast annað eins, hvað þá
betra. Þá steig erkibiskupinn af
Winchester, Dr. Wood í stóliim
og flutti ágæta prjedikun. Hafði
hann fyrir texta: Gerið iðrun, því
bimnariki er nálægt. Eftir prje-
dikun söng söngflokkurinn: Veni,
Sancte Spiritus. Hófst þá aftur
víg8hisöngur. sem endaði með bœn