Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1925, Síða 5

4. cvktóber 1925.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
5
a. Kristileg samyinna.
b. Áætlanir um framhalds-
starf „Life and Work'L
A6 þessu sinni er hvorki tími
nje heldur pláss til að greina frá
umræðum um mál þessi eða inni-
haldi nefndarálita, en margt var
þar vel sagt og af mikilli mælsku.
Gefst ef til vill tækifæri síðar að
skýra frá sumu því, sem helst
væri til uppbyggingar íslenskum
lesendum. Ræðumenn voru eins
og gefur að skilja margir og af
ýmsum þjóðum, þar sem þjóðir
voru 31 og fulltrúar um 600 þeg-
ar allir voru komnir, þó að ekki
þyrftu allir að taka til máls eða
gætu fengið orðið. Enda var flestu
niður raðað löngu áður, og því
næsta erfitt að komast að, þótt
eitthvað væri fram að bera. En
öll fóru ræðuhöld og umræður
fram í mesta bróðerni, og man
jeg ekki til að nokkurntíma kæmi
tii að mönnum yrði sundurorða,
þó meiningamunar kendi vitan-
lega í einstökum atriðum.
Samsæti voru allmörg í sam-
bandi við þingið, bæði hjá Stokk-
hólmsbæ, utanríkisráðherranum,
Ameríska sendiherranum o. fl., en
jeg vil aðeins minnast eins þeirra.
Til er fjelagsskapur, sem heitir
Golden Rule. Ber hann nafnið eft-
ir reglunni gullvægu: Alt seni
þjer því viljið að mennirnir geri
yður, það skuluð þjer og þeim
gera; því að þetta er lögmálið og
spámennirnir (Matth. 7, 12). Starf
ar hann að því að bjarga börnum
í Balkanlöndunum og víðar í Aust
urlöndum, þar sem ófriður og far-
sóttir hafa geysað yfir löndin.
Er þetta alþjóðafjelagsskapur, en
er mest í Ameríku. Hafa margir
amerískir auðmenn geist stuðn-
ingsmenn hans á þann hátt, að
lifa einn dag á ári eins og börnin
sem íjelagið fæðir í Austurlönd-
um, og gefa svo fjelaginu það fje
sem sparast á þann hátt. Hefir fje
lagið nú á framfæri 40 þús. börn,
og eykur fjelagsskapnum fylgi
með því að bjóða til borðhalds
hingað og þangað um heiminn
ýmsum merkum mönnum, og gefa
þeim einn miðdegisverð eins og
börnin fá. Var okkur í Stokkhólmi
boðið í eina slíka átveislu. Þetta
var borið á borð: Olífur í olíu, 1
epli, 2 stykki þurt brauð, soðin
hrísgrjón með svo litlu af kjöti
í, að hreinustu aðgæslu þurfti til
að finna það, og cacoa eftir þörf-
um. Var hverjum manni skamtað
alt nema hrísgrjónin. Eftir mál-
tíðina voru sýndar lifandi mynd-
ir frá uppeldisstofnunum og skól-
um fjelagsins, og starfsemi þess
öll útskýrð með ræðu af einum
af starfsmönnum þess.
Víða voru kræsingar á borð
bornar og glæsilegar veislur, en
grunur minn er það, að minnis-
stæðast verði þetta samaæti þeim
sem, það sátu. Og fáir hafa víst
þeir diskar gestanna verið, að
ekki lægi þar eftir nokkur upp-
hæð til stuðnings og hjáipar þessu
barnabjörgunarfjelagi. Öll eru
börn fjelagsins föður- og móður-
laus og mörg þeirra vita ekki
einu sinni hverrar þjóðar þau eru.
En aðdáanlegt var að sjá alt fyr-
irkomulag við uppeldi þeirra og
mentun, enda úrvalsfólk sem að
þessu starfar.
Annars atburðar vil jeg minn-
ast að síðustu, af því að hann
lýsir að nokkru leyti þeim bróð-
uranda, sem einkendi alt sem fram
fór í sambandi við þingið. Skömmu
áður hafði sú frjett borist út um
heiminn, að bolsevikkar á Rúss-
landi hefði skotið Tichon patri-
arka, einhvern merkasta mann
grísk-kaþólsku kirkjunnar. Sunnu
daginn 23. ágúst var haldin minn-
ingarguðsþjónusta (grísk-kaþólsk
sálumessa) eftir hann í Gustav
Vasa kirkju, undir forsæti patri-
arkans af Alexandríu. Hjeidu þar
ræður auk hans höfuðborgarbisk-
upinn frá Sofía og erkibsikupinn
af Dulin. Fyrir altari þjónuðu 6
höfuðprjelátar austurkirknanna
og rússneskir söngflokkar tveir
önnuðust sönginn. Var það mjög
hátíðleg athöfn, en allólík þvi, sem
við eigum að venjast. En mörgum
fanst það vera merkilegt tímanna
tákn að vera viðstaddur slíka at-
hÖfn, ásamt öllum höfuðleiðtogum
mótmælendakirknanna í einni af
höfuðkirkjum lútersks lands.
Síðasta fundardaginn 30. ágúst
fóru allir fundarmenn sem ekki
voru farnir heim, til Uppsala. —
Var þar guðsþjónusta í dóm-
kirkjunni og prjedikaði þar erki-
biskupinn sjálfur. Var síðan bær-