Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1925, Síða 8
8
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
4. október 1925.
Alllr sem rsynt hafa eru áneegðir meö
viöskiftin við osb.
Fjölbreyttast úrval af allskonar pappír, kort'
um, umslögum o. fl.
ISAFOLDARPRENTSMIÐJA H.F,
Þegar maðurinn sneri sjer við,
varð Sigurði hverft við, því bann
sá nú, að það var ekki Gunnar.
En ókunni maðurinn rjetti hon-
um óðara regnhlífina, vandræða-
legur og stamandi:
— Jeg bi—bið yður mikillega
afsökunar! Jeg vi—vissi ekki, að
það var regnhlífin yðar!
Ekkjan.
Það var kominn nýr prestur í
sóknina og efnaður sjálfseignar-
bóndi var nýdáinn. Undir eins og
presturinn frjetti það, brá hann
við til að samhryggjast ekkjunni
og hugga hana.
— Já, sagði hann, það gengur
því miður oft svo í þessum heimi,
að okkur verður fyrst fyllilega
Ijóst, hvers virði það er, sem við
höfum mist, þegar það er um
stinan.
— ójá, sjera Jón, svaraði ekk-
jan; það er gullsatt-. En jeg hefi
ná reyndar ekki mist neitt, því
hann var vel vátrygður.
Líku líkt.
Tvær gamlar kunningjakonur
mættust á götu:
— Það eru víst nokkur ár síð-
an jeg sá yður seinast. Jeg ætlaði
varla að þekkja yður. Þjer eruð
orðin svo ellileg.
— Nei, er það satt? Jeg hefði,
svei mjer þá, heldur ekki þekt
yður, ef þjer hefðuð ekki verið
i sama kjólnum.
Jónas.
Vinnustofan hans Gísla málara
er alþakin óseldum málverkum.
Og nú hefir hann í blöðunum
auglýst, að þau sjeu til sýnis á
hverjum degi kl. 12—4.
Þetta hrífur. Það kemur sann-
arlega einn sýningargestur. Og
þegar hann er búinn að hringsól-
ast dálítið í stofunni, stansarhann
fyrir framan eitt af málverkun-
um og spyr:
— Hvað á nú þetta að vera!
— Það er hann Jónas og hval-
urinn.
— Jú, hvalinn kannast jeg við.
En hvar er þá hann Jónas!
— Sjáið þjer ekki litla þykk-
ildið framan á kviðnum á hvaln-
um?
— Jú, þegar jeg gæti betur að.
— Það er hann Jónas!
Boðið betur.
Þorlákur kjötsali kemur til mál-
færslumanns.
— Ef hundur kemur inn í búð-
ina hjá mjer og stelur kjöti, á
þá eigandi hundsins að gjalda
mjer skaðabætur fyrir það!
— Já, auðvitað!
— Það er ágætt. Það var ein-
mitt hundurinn yðar, sem stal
kjötbita í búðinni hjá mjer. Jeg
heimta 10 kr. í skaðabætur.
— Með ánægju! En fyrst á jeg
að fá 20 kr. fyrir að svara spurn-
ingu yðar,
Hitamælirinn.
Inga litla hafði verið send í
að til að kaupa hitamæii.
— Sagði hún mamma þjer ekki
neitt um, hvernig hitamælirinn
ætti að vera, spurði búðarmað-
urinn.
— Nei, svaraði Inga litla. En
það er best að jeg fái einn af
þeim stærstu, sem þjer hafið, því
það á að hita upp svefnherbergið
okkar með honum.
t»afoldarprentsmiBja h.f.
Shenandoah
lofiskipið ameriska, sem fórst 3. september.
Myndin sýnir leifarnar af amer
iska loftskipinu Shenandoah, er
fjell til jarðar í Ohio þann 3.
september. Loftfarið lenti í hvirf-
ilvindi afskaplegum. Mistu menn
alla stjórn á því. Brotnaði það í
þrjá hluti, er fjellu hver í sínu
lagi til jarðar. Fimtán manns fór-
ust af þeim sem í loftfarinu voru,
eu allmargir voru þeir, sem kom-
ust lífs af. Að nokkur komst lífs
af kom til af því, að í loftbelgn-
um var Helliumgas, sem eigi er
eldfimt, því eldingu mun hafa
slegið í loftfarið.