Lesbók Morgunblaðsins - 29.11.1925, Blaðsíða 6

6
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
29. nóv. ’25.
JjTEASPOOK^
■®UNG WAtí^
BOVRIL VEITIR ÞJER DUG Og|
ÞREK OG EYÐIR ALLRI
ÞREYTU.
DREKTU BOVRIL VIÐ VINNUÍ
• 1
ÞÍNA, ÞVI BOVRIL HELDUrÍ
ÞJER STAFJ.'SHÆFUM.
Fyrir gamalt fólk, sem þjáist af svefnleysi, er þessi
hjartastyrkjandi og heilsusamlegi drykkur mjög
ákjósanlegur.
Notaðu aðeins y2 teskeið í einn bolla af heitu vatni og >á
færðu samstundis óviðjafnanlegan, nærandi drykk.
Heildverslun Ásgeirs Sigurðssonar, sími 300.
Eining.
(Framhald frá 3. síðu).
má leggja aðra fjötra á en þá, sem
nauðsynlegir eru til þess að halda
einingunni við og skapa öryggi.
Kona sú, sem stofnaði fjelagið,
dó fyrir tveimur árum, 81 árs
gömul, og hafði unnið lífsstarf
sitt í þágu þess. pað varð aldrei
stórt, nje breiddist út um heim-
inn, eins og hún máske hafði von-
að í byrjun. Fjelagatalan nær ekki
hundraði. En á banasænginni gat
hún sagt, að röddin guðdómlega
liefði bent á rjettu leiðina. Ein-
ingin hafði verið eins og varnar-
raúr um lífsferil hennar. Sorgum
fór hún ekki varhluta af, enmörg
trúlynd hjörttt báru þær uppi svo
þær urðu ljettar. Og mátturinn til
að hjálpa og ljetta byrðar annara
hafði vaxið undursamlega. Hún
gat sagt, að fjelagið hennar hefði
orðið til mestu blessunar fyrir
fátæklingana í Jerúsalem. Hún
gat rent huganum til flóttamanna
af Gyðingaættum, sem fjelagið
hafði bjargað, til bágstaddra píla-
gríma, sem það hafði hjálpað í
lífshættu, til 500 hungraðra, sein
fjelagið gaf daglega að borða. —
Henni fanst fólkíð, sem ólst upp
innan fjelagsins, vera frjálsmann-
legt, hreinlundað, glatt, hjarta-
gott og hamingjusamt yfir því að
geta þjónað öðrum. Henni var
það gleðiefni að á ófriðarárunum
var henni að mestu leyti falið að
úthluta gjöfunum frá Ameríku-
mönnum til bágstaddra.
Sjálfsagt var það mjög fjærri
henni að gleðjast yfir velgengni
sinni í þessum heimi á banastund-
inni, en líkast til hefir hún lmgsað
sem svo, að með þessu vildi guð
sýna, að einingin væri blessun
mannkynsins. Fjelagið átti nú
stóra höll, skamt fyrir utan Dam-
askushliðið, og 6 önnur liús. Það
átti úlfalda og hesta, kýr og geit-
ur, peningshús og akra, olíuviðar-
og fíkjugarða, verslanir og iðn-
stofur. Ljósmyndir frá Palestínu
voru seldar þaðan um víða ver-
öld og lestir gerðar út, er fluttti
ferðamenn um endilanga Palestínu
og Sýrland.
Nýlendan hennar, fyrrum fyrir-
litna, var orðin griðastaður, frjáls
reitur í borginni helgu. Þar á
bvöluuum safaaðist fólk saman á
kvöldin til bænahalds og viðræðu,
söngs og hljðfærasláttar. Þaðan
rann friðarhugur í vonleysis-
myrkri heimsstyrjaldarinnar. Ein-
ing er möguleg; eining getur kom-
ist á milli f jarskyldra þjóða, ein-
ing getur líka ríkt meðal ríkja
opr þjóða.
En er ekki viðgangur þessa
smávaxna undanfara fagur spá-
dómur uin framtíð eftirkomand-
*
ans mikla? Finna menn ekki,
hvernig guð á þennan hátt beitir
starfinu fyrir einingú meðal
manna, einingu meðal þjóða, bless-
un sinni
Er hann ekki að segja oss, að
Grein var hjer í blaðinu á
sunnudaginn var, þar sem getið
var hins helsta, er gera þyrfti til
undirbúnings hátíðahöldunum —
1930.
Af því, sem þar er minst á, hef-
ir mest verið talað um sýning-
una. Fyrir nokkru var farið að
tala um heimilisiðnaðarsýningu,
og er kvenfól'kið jafnvel farið að
undirbúa hana nokkuð. Á fjórð-
undir merki einingarinnar muni
velgengnin vaxa, mátturinn til að
hjálpa og gera menn farsæla,
margfaldast, og sorgirnar, sem
mannlífinu fylgja, fækka.
Heyrum, hlustum! Hann, sem
hrópaði til vor gegnum dunur
heimsófriðarins og minti oss á
einingu, talar líka til vor í auð-
mjúku verki ambáttarinnar. „Ein-
ing“ hrópar hann til vor, „eining
milli kalvínista og .lúterstrúar-
manna, éining milli mótmælenda
og kaþólskra, eining milli krist-
inna manna og ekki kristinna,
eining, eining, eining milli allra
ungsþingum Fiskifjelagsins liefír
verið samþykt að fela stjórn fje-
lagsins, að hefja undirbúning und
ir sýningu á fiskverkun og fiski-
afurðum. pá hefir og lítillega ver-
ið minst á landbúnaðarsýningu
þetta ár —- að þá yrði í fyrsta
sinni t. d. haldin sýning á úr-
valsgripum af öllu landinu, bæði
kúm, hestum og sauðfje.
Eins og gefur að skilja, er það
þjóða á jörðu!“
Sýningin 1930.