Lesbók Morgunblaðsins - 18.09.1927, Síða 7

Lesbók Morgunblaðsins - 18.09.1927, Síða 7
Lesbók morgunblaðsins 295 Elsti maður heimsius. Talið er líklegt að maður þessi Zarh Ago sje elsti maður uúlii'- andi í lieimi. Hann er Tyiki, fæddur árið 1782. Ef Jiann hefði verið Rejrkvíkingur, myndi hann hafa getað sagt greinilega frá Jörundi hundadagakóng, því um það leyti sem Jörundur var hjer, var Zaro Ago á besta aldri. Sagt er að hann hafi ágætt minni, og sje svo heilsii- hraustur, að líkindi sjeu til þess að hann geti lifað mörg ár enn. Marsviaarekstnr i Njarðvikum fyrir 52 árum. hefðu átt að leika á nokkurn hátt öðru vísi en þeir gerðu. Allar at- hugasemdir lians liita að svarta taflinu, og er hann all harðorður um suma leiki Norðmanna. Þeir sem áhuga liafa á skákiðk- uji lijer á landi, munu gleðjast yf- ir því, að fengiun er þessi „liæsta- rjettardómur“ eins af jjektustu skákfræðingum heimsins íyrir því að íslensk skáklist hefir lijer upp- fylt Jjær kröfur, sem vandlátur sjerfræðingur gerir til þessarar listar. j Af því að mjer var kunnugt um, að A. Pálmi er einn af bestu tafl- mönnum í Vestur-fylkjum Banda- ríkjanna, þá sendi jeg honum báð- ar skákirnar, sem íslendingar tefldu við Norðmenn. Hann hefir nu fengið Maroczy til að skrifa athugasemdir við þær báðar, og væntanlega verður liægt að birta hina skákina bráðlega. Þegar íslendingar unnu kapp- teflið yið Norðmenn, voru Norð- menn taldir bestir taflmeun á Norö urlöndum, því þeir höfðu j>á fyr- ir stuttu unnið sigur í símakapp- töflum við Dani og Svía (Triangie Matchen, Stockholm, Oslo, Köb- enhavn). Það er því harla einkennilegt, að íslendingum skuli ekki vera boðin þátttaka í næstu símakapp- töflum milli Norðurlandaþjóðanna. Því virðist þó þá hafa verið sleg- ið föstu, að íslenskir taflmenn ættu j>angað erindi, þó að ef til vill að „nágrannarnir“ hafi áður álitið að synir „hjáleigubóndans“ fyrveraudi ekki kynnu að koma fram ineð „l{ongum og drotning- um“. E. Ó. G. Skríthir. — Flýttu þjer á fætur Adolí, mjer heyrist það vera komin rotta inn í herbergið! —* Hvað kemur það mjer við, lieldurðu að jeg sje köttur. — Jeg get ómögulega komið öllu dótinu þínu niður í koffortið. Hvort á jeg heldur að skilja eftir kjólinn þinn eða einn eldspýtu- stokh- Þegar jeg las það í Morgunbl., að þess væri getið í annálum og gömlum tíðavísum, að marsvín liefðu verið rekin hjer á land, þá datt mjer í hug, hvort jeg væri orðinn svo gamall, að jeg einn myndi það sem gerðist í ungdæmi mínu. Jeg hefi sem sje tekið þátt í marsvínarekstri. — Rekin voru á land 207 marsvín og 11 höfrung- ar. Síðan eru liðih 52 ár. Það bar svo til suður í Njarð- víkum einn góðviðrisdag í ágúst- mánuði 1875, að maður einn, sem enn mun vera lifandi, varð var við livalaþvögu mikla skamt uiid- an landi, milli Njarðvíkur og Keflavíkur. Datt honum í liug að þetta myndi vera marsvín. Var nú í skyndi safnað liði í Njarðvíkum og Keflavík, og kontu allir sem óðast á vettvang, sem vetlingi gátu valdið á bátum síu- um, og voru þeir hlaðnir grjóti, sem nota átti sem skotvopn í bar- daganum. Flestir, sem til bardagans komu voru aldraðir menn og unglingar, þvj fátt var þá á sumrin heima af monnum á ijettasta skeiði, voru þeir flestir norður í landi í kaupa- vinnu. Það mun hafa verið um miðaft- ansskeið, að allir voru komnir á vettvang, og byrjað var að reka bnarsvínin að landi með gi'jótkasti, ópum og öðrum hávaða. — Höt'ðu sumir tekið með sjer hrossabresti, og notuðu ]>á óspart og Önnur svipuð „hljóðfæri“ við reksturinn, Gekk hann erfiðlega, því jafnarl

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.