Lesbók Morgunblaðsins - 02.10.1932, Blaðsíða 6

306
ÍÆSBÓK MORGUNBLAÐSINS
Róðrarkappar.
Mvnd þessi er a£ kappræðurum Ármanns, sem sigruðu í kappróðrar-
mótinu, sem háð var hjer 4. septemher, og fengu að launum kappróðrar-
liornið, sem stendur á borðinu fyrir framan þá. Þar er líka hinn svokall-
aði Malmbergsbikar, sem þessi flokk n vann 12. ágúst í sumar. Þá setti
hann nýtt met í kappróðri á 2000 m: trum, 7 mín. 33 sek. Mennirnir eru:
A xel Grímsson, Oskar Pjetursson, Guðmundur Þorsteinsson, Sigurgeir AI-
bertsson (foiræðari). A miðri myndinni er Hall stýrimaður.1 Þessi flokk-
ur sigraði líka á kappróðrarmótinu í fyrra.
Vjer skulum láta þetta nægja um
hina „frjálsu" bændur, og snúa oss
að sameignarbændunuiu. „í Keltto eru
þeir aðeins tíundi hlutinn af bændum.
En í Toksove, Lempaala og Vuole eru
na'stum nllir bamdur á sameignarbú-
,im. Sakrava er sameignarbú. I því ertt
aðeins tveir bændxir; hitt eru menn
frá Sowjet, kennarar og slæpingjar,
sem aldrei hafa nent að vinna ærlegt
handartak. I vor hrtindu hestar og kýr
niðnr úr hor á }>essu fyrirmyndarbúi,
og á Matoksi-sameignarbúinu fellu 18
kýr úr hor. — Þorpið okkar vav látið
kitupa þrjá „traktora“, en aðeins einn
jæirra komst út á akur, og þar vav
unnið með honunt hálfa klukkustund.
Þá bilaði vjelin, og ]tar stendur hann
enn. Þnð eru órevndir strákar, sem
látnir eru fara með þossar vjelar.
Engin varastykki eru til. Santeignar-
búin halda sjer uppi á ]>ví, að fá lán
b.(á stjórninni og taka með valdi
gripi og fóður af hinutn „frjálsu"
bændum. Þegar sameignarbú tekur kú
af bónda, borgar ]>að fyrir hana 120
rúblur, en ef bóndinn þarf að fá sjer
kú í staðinn, kostar hún 2000 rúblur.
I’egar kýr bera, er því haldið leyndu,
svo að yfirvöldin skvldi menn ekki til
]>ess að ala ttpp kálfana. Sameignar-
búin nota börn til vinnu, ]>ótt ]>að
•sje bannað, en yfirleitt hugsa menn
þar um það að gera sem iriinst og
eyða meðan af nokkru er að taka“.
Þannig er þá búskapurinn í hinum
frjóvsömu og áður auðugu hjeruðum
kamt frá stórborginni Leningrad. En
ntáske alt sje betra hjá iðnaðarverka-
mönnum ?
f klæðaverksmiðju í þessu hjeraði
eru 5000 starfsmenn, aðallega konur
og börn. Eramleiðsla þeirra kemur
ekki á innanlandsmarkað, heldur er
iill flutt út úr landinu. Fvrirskipað
er hvað hver og einn á að afkasta
miklu. Hver verkakona á að vefa 5000
motra dúk á mánuði. Ef vefstóllinn
bilar, eða hún annar þessu ekki, þá
er dregið af kaupi hennar, sem er 50
rúhlur á mánnði. Auk þess er dregið
af kau(>inu „frjálst“ framlag og fje-
lagsgjöld. Hjá konu þeirri, er segir
frá þessu, og vann sjálf í verksmiðj-
unni, tvini ]>essi frádráttur seinasta
mánuðinn 25 rúblutn. Fimm frídagar
eiga að vera í mánuði hverjum, en er
í rauninni ekki nema einn. Hina fjóra
dagana eru ntenn nevddir til „sjálf-
boðavinnn". Sá, sem vanrækir þessa
„sjálfboðavinnu“ einn dag, er sektað-
ur um 25 rúblur. Lífskjör verkafólks-
ins eru að öðru leyti hin ömurlegustu.
Matskamturinn hefir verið minkaður.
Kú fær vinnandi fjölskvldufaðir ekki
nema 200 gröinui af brauði á dag. Áður
var kjöti úthlutað einu sinni á viku, en
nú aðeins einu sinni á mánuði, og þá
um 1 kg. á mann. I mötuneytum
verkamanna sjest ekki kjöt. Þeir fá
ekki annað en fisk, kartöflur og graut.
Þegar dregið var af matskamtinum,
var lofað kauphækkun, svo að menn
gæti kevpt á torginu, en stjórnin hefir
ekki efnt það. Þvert á móti hefir hún
lækkað launin. Mánaðarlaun járnbraut-
arverkamanns voru t. d. lækkuð úr
300 rúblum niður í 250 rúblur og þeg-
nr öll skvldugjöld voru dregin frá,
voru ekki eftir nema 150 rúblur. Það
er því ekki að furða þótt verkamenn-
irnir sje ekki sjerlega ánægðir með
stjórnarfarið.
Trúarofsóknir em í Ingermanland
eins og annars staðar. T Keltto-kirkju
er aðeins messað einstöku sinnum.
Kirkjan í Baápyvá var í vor gerð að
dansskála. Kensla í barnaskólunum
fer fram á rússnesku og ekkert tillit
er tekið til finsku tungunnar.
Alt, sem hjer er sagt er tekið eftir
eiðfestum framburði flóttamanna.
Yjer ,sem erum hjer í frjálsu landi
og heyrum hinar hræðilegu lýsingar á
ástandinu hinum megin við Systra-
bekk. getum ekki gert neitt annað
fvrir þá sem ofsóttir eru en brýna
það stöðugt fyrir alheimi: Þetta er
himinhrópandi ranglæti, það er á
móti öllum guðs og manna lögum, það
er bersýnilegt brot á þeim loforðum,
sein Fiftnum í Ingermanlandi voru
gefin þegar friðurinn var saminn í
Horpat.
(Þýtt úr Finsk-Tidskrift, júlí—-á-
gúst hefti 1932).
Faðir: Hvernig líst þjer á þetta
fataefni, sem jeg hefi keypt mjer?
Er það ekki laglegt?
Sonur: Jú.
Faðir: Þú ert að skoða ranghverf-
una. Því gsrirðu það?
Sonur: Mig langaði til þess að
vita hvernig það lítur út, þegar jeg
fæ föt úr því. Þú veist að jeg fæ
aldrei föt úr öðru efni en umsnúnum
fötum af þjer.