Lesbók Morgunblaðsins - 01.10.1933, Síða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
303
Josefina Baker,
hin fræga svarta danskona kom
nýlega fljúgandi til London og
ætlar að hafa þar sýningar.
livalina draga sig upp á líf og
dauða. Það var ekki um annað
að gera en bíða þess, að hval-
urinn gæfist. upp. Eins var um
oss; vjer vorum ekki á því að
sleppa þeim. Blóðlitaður sjórinn
rauk um eyrun á oss meðan bát-
urinn þeyttist eins og skot á eftir
hvalnum. En að lokum mæddi
hvalinn blóðrás og þá stútuðum
vjer honum. Þegar er vjer höfð-
um hálsskorið hval, var hann ró-
inn að borði og bundinn, en vjer
lögðum í leikinn aftur. A þes.su
gekk allan daginn. Og um kvöld-
ið höfðum vjer náð 12, hvölum. Þá
var einkennilegt um að litast á
þilfari hjá oss, en þá voru me'nn
handfljótir að skera. Og síðan
fengum vjer þjóðarrjettinn, nýtt
grindakjöt og spik til kvöldverð-
ar. Það var dálítið annað en beina
kex og ólseigt saltkjöt!
Eftir gamalli venjir kváðum
vjer svo Grindavísuna.
Aðra eins Jónsmessuhátíð hafði
enginn af oSs lifað og lifir sjálf-
sagt aldrei aftur, því að þetta
mun vera eins dæmi að komast
í grindadráp úti á miðju Atlants-
liafi.
Fyrir kvenfólkið.
Ung mentakona, er lengi hefir
dvalið í stórborgum álfunnar, en
vill ekki láta nafns síns getið,
ajtlar framvegis að skrifa fyrir
Lesbók, smágreinar til leiðbeining-
ar fyrir konur um andlitssnyrting
og hirðing líkamans.
Sem inngangsorð að greina-
flokki þessum, liefir hún sent hlað-
inu eftirfarandi grein:
I.
Með ári hverju verða verkefni
kvenna fjölbreyttari og fjölþætt-
ari. En hvar sem gert er boð eftir
kvenfólki til ýmiss konar starfa
utan heimilanna, er spurt eftir
ungum duglegum stúlkum. Og
þegar á heimilin kemur, er hið
saiua uppi á teningnnm. Eigin-
menn okkar og börnin okkar
heimta það, að við sjeum síungar,
ekki einasta í anda, heldur og í
útliti. Orðið „gömul“ má ekki
heyrast nefnt, í sambandi við
iokkur kvenfólkið.
Það gildjr einu í hvaða stiiðu
við erum, hve litlar við erum og
hve annríkt við eigum, engar af-
sakanir eru teknai- til greina. Alt
af verðum við að vera snyrtilegar
í útliti, framgöngu og klæðaburði.
Fyrsta sporið er, að hugsa vel
um líkams heilbrigði sína. En með
henni fylgir heilbrigð sál- Andlitið
er spegill sálarinnar. Sálin gerir
andlitið viðfeldið eða óviðfeldið.
Við þurfum því fyrst og fremst
að vernda andlitið fyrir hrukk-
um fingraförum ellinnar. —
Hrukkurnar eru stundum frá á-
hyggjuin runnar. En ekki ljetta
þær áhyggjurnar. Þær ha^a gráu
ofan á svart. En þa'r geta líka
komið til af vanhirðu, óhreinlæti,
skeytingarleysi.
Hin dýrustu smyrsl gcta ekki
bætt úr hrukkunum, geta ekki af-
máð slík lýti, enda þótt hægt
sje að bæta úr þessu á ýmsan
hátt, eftir nýjustu reynslu. En
það gerist ekki fyrirhafnarlaust.
Fyrsta skilyrðið til þess, að
útlit manna sje gott, er, að hör-
undið sje sljett og heilbrigt- Að
]>ví gefum við oft ekki nægilegi
gætur. Það er kunnugt,- að starf-
semi hörundsins er í nánu sam-
bandi við störf ýmsra líffæra lík-
amans. Til þess að hörundið sje
heilbrigt og sljett, þarf t. d. melt-
ingarstarfsemin að vera í lagi.
A'erði misbrestur á því, myndast
rotnunarefni í líkamanum, sem
eitra hann, áu þess að sje gadt.
En afleiðingin kemur m. a. í ljós
: hörundsskemdum. Þá er það og
ekki síður þýðingarmikið, að blóð-
rásin sje í lagi- En sjeu á henni
misfellur, verður að leita læknis-
ráða.
Að endingu vil jeg taka það
fram, að ef notuð eru fegurðar-
meðul með röngum hætti, þó góð
,sjeu talin í sjálfu sjer, geta þau
með tímanum valdið miklum hör-
undskvillum.
Eigi get jeg nógsamlega mælt
með íþróttum, leikfimi, útigiing-
um, fyrir líkamlega vellíðan okk-
ar. Alt slíkt eykur mótstöðuafl
likaina okkar, og gerir liann
stæltan og heilbrigðan.
Vera.
Ökumaður
í stórborgum hverfa hestvagn-
ar og liestar smám saman, því að
þeir geta ekki kept við bílana.
— I Berlín voru ökumynn mjög
margir til skams tíma, en nú er
sú stjett að líða undir lok. Hjer
á mvndinni sjest 7!l ára gamall
ökumaður í Berlín, sem elcki vill
gefast upp í baráttunni.