Lesbók Morgunblaðsins - 30.09.1934, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
317
Núverandi stjórnarnefnd skólans: Síra Kristinn Daníelsson, frú
Guðrún Geirsdóttir, frú Anna Daníelsson, frú Guðrún Briem, síra
Bjarni Jónsson.
áður er getið, og hefir síðan end-
urnýjað sig sjálf, er nefndarmaður
hefir t'allið frá eða gengið úr. 1
nefndina hafa aðallega valist ýms-
ar fremstu konur, en lengst hefir
átt sæti í henni, Eiríkur prófessor
Briem í 45 ár, en ljet af því árið
1926.
Nú skipa nefndina frú Anna
Daníelsson, er hefir verið formað-
ur hennar á 4. tug ára, frú Guðrún
Briem, hæstarjettardómara, er
einnig hefir áratugi setið í nefnd-
inni, hagstofustjórafrú Guðrún
Geirsdóttir, prófastur sjera Bjarni
Jónsson ritari og síra Kristinn
Daníelsson fjehirðir.
Síðan skólinn var stofnaður hafa
lionum áskotnast ýmsir sjóðir og
gjafir frá vinum sínum, flestir til
styrktar eða verðlauna handa nem-
endum, nema gjöf kaupmanns
Niljonius Zimsen, sem er orðin
6166 kr. og gengur nokkuð af
vöxtum árléga til reksturs skól-
ans. Eru styrktarsjóðir þessir tald-
ir í skýrslu skólans og er stærstur
styrktarsjóður, Melsteðshjónanna.
sem að framan er getið.
Sjóðir þessir hafa flestir þeg'ar
komið að góðu gagni fyrir skólann
og nemendur hans, og munu þó að
sjálfsögðu gjiira )>að enn meira,
er þeir taka að vaxa örara.
Þegar litið er yfir sögu skólans
þá verður ekki neitað, að hann
hefir komist furðu langt að ná því
takmarki, sem stofnendur lians
liöfðu hugsað sjer, eftir þeim hög-
um, sem hann hefir átt við að
búa, stundum ærið þröngum. Hann
hefir verið aðalundirstaða undir
mentun kvenna í landinu og marg-
ar ágætiskonur frá honum komið.
Lýk jeg' svo þessum fáu minn-
ingarorðum, sem hefðu þurft að
vera ýtarlegri, með þeirri ósk frá
öllum vinum skólans, að hann eigi
enn bjarta þroskatíð framundan
og nái sem fyllst því takmarki að
menta og göfga íslenskar konur
Skipafloti heimsins.
í ársyfirliti ,^Norsk Rederfor-
bund“, sem nær til júníloka 1934,
er skýrsla um skipastól heimsins.
Sjest á henni að nú á Japan næst-
stærsta verslunarflotann, eða
6.2% af öllum skipastól heimsins.
Norðmenn eru þriðju í röðinni,
eiga 1908 skip, sem bera samtals
3.981.354 smálestir brúttó- Eru
þeir komuir fram úr Þjóðverj-
um, Frökkum, ítölum og Hollend-
ingum, og eiga nú 6,1% af al-
heims verslunarflotanum. Af flota
Noregs eru 45.2% mótorskip, og
á því sjest að mikill hluti sbipa-
stólsins er nýsmíðaður. Ætti Norð-
menn því að geta kept við aðrar
þjóðir í siglingum, en þeir hafa
])á sorgleg'u reynslu að segja að
mikill liluti skipastólsins hefir leg-
ið og liggur enn í liöfn aðgerða-
laus.
„Voncirsteinninn“.
Ulræmdur gimsteinn, sem
veldur margs konar böli
— eftir því sem sögur
segja .
,.The Hoj)e Diamond“ (vonar-
steinninn) heitir blár 44V2 karat
demant, sem er einn af hinum ill-
ræmdustu gimsteinum veraldar, og
eiga þó ólög að liggja á mörgum
gimsteinum. TTm þennan stein er
]>að sagt, að hann lxafivaldið öllum
eigendum sínum frá því um miðja
17. öld, alls kongr böli og sorgum.
Steinninn er kominn frá Asíu og
Loðvík XIV. Frakkakonungur
keypti hann. Síðan er sagt að
steininum liafi fylgt morð, g'eð-
veiki, sjálfsmorð, örbii'gð og ótal
margt annað böl. Einn af eigend-
um lians var Marie Antoinette
drotning, sem var hálshöggvin,
eftir frönsku stjórnarbyltinguna.
Annar eigandi hans var Abdul
Hamid Tyrkjasoldán, sem flæmdur
var frá ríki.
Arið 1893 erfði hertoginn af
Newcastle demantinn og seldi
hann aftur 1909 Mr. Edward Mc
Lean, amerískum auðkýfingi-
Hann var kvæntur konu, sem liafði
erft 10 miljónir sterlingspunda, og
gaf henni demgntinn. Hefir hún
jafnan borið hann síðan.
Þessi kona, Mrs. E. L. W.
McLean, var meðal farþega á
skemtiferðaskipinu „Carinthia' ‘
þegar það kom hingað í sumar-
Bar hún þá sem jafnan, hinn bláa
demant í gullfesti um hálsinn.
Ekki sagðist hún trúa því áð
steininum fylgdi nein ógsefa fyrir
sig.
,,Jeg hefi nú borið steininn í
25 ár“, sagði hún, „og' mjer hefir
hann ekki valdið neinni ógæfu. En
það er eins og hann sje einhver
óheillagripur fyrir aðra. Núna á
leiðinni handljek einn af vinum
mínum steininn, og hann veiktist
rjett á eftir. Fyrir sex árum snerti
annar maður hann. 'varð hann fyr-
ir eitrun rjett á eftir og dó þrem-
ur dögum seinna“.
Það er sagt að Mrs. McLean
hafi verið boðnar 200 þúsundir
sterlingspunda fyrir steininn, en
hún vill ekki selja hann.