Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1934, Page 4

401
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Hinu óhreina var vísað á bug,
kallað var á sanna hátíðargleði.
Hin heilaga nótt nálgaðist. Barn-
ið sofnaði með jólagjöfina í
fanginu og litla ljósið logaði á
hinni helgu nótt. Sjáum vjer
ekki þessa fegurð, tunglið á
heiðum himni yfir snævi þakinni
fold? Stjörnurnar tindrandi
bentu oss til himinsala. Fögur
var foldin, heiður var guðs him-
inn.
Hægt og hljótt, heilaga nótt,
faðmar þú frelsaða drótt,
plantar guðs lífstrje um hávetr-
arhjarn,
himnesku smáljósi gleður hvert
barn.
Friður um frelsaða jörð.
Mönnum var yndi að því að
gleðja aðra. Kallað var á vin-
áttu, kærleika og trygð. Bjart
var þá í híbýlum Reykvíkinga.
Grundtvig, sálmaskáldið
danska, minnist á það í sálmi
einum, hve jóladagsmorguninn
hafi verið heilagur. Hann segir
svo, um leið og hann ávnrpar
kirkjuklukkuna:
Óminn þinn frá æskudögum
mínum
enn jeg heyri um jóla-morgun-
stund,
eilíf gleði’ í englarómi þínum,
er mig vakti’ af sætum nætur-
blund.
Víða hjer í bæ var einnig
vaknað snemma á jóladags-
morgni. Snemma morguns var
drukkið jólakaffi, og góð var
jólakakan á bragðið. Jólakevtin
prýddu borðið, í hátíðarkyrð
var hlustað á jólalesturinn. Um
hádegisbil var gengið til kirkju,
og upp frá því var heimilishátíð
fagnað, vinir og ættingjar komu
í heimsókn, margt var sjer til
skemtunar gert, og áreiðanlegt
er það, að jólunum alment var
fagnað sem góðum vini, eí
breytti skammdegismyrkrinu í
unaðsbirtu.
Mjer er ljúft að rifja upp fyr-
ir mjer þessar minningar. Jeg
geymi þær sem dýran fjársjóð.
Margt er breytt í kringum oss.
Hin gamla Reykjavík er horfin.
En sami er staðurinn. Fjöllin hin
sömu, hafið hið sama. Yfir oss
hinn sami himinn, sama sól og
sömu stjörnur. Og hjá oss eru
• hin sömu jól. Margt breytt hið
ytra. Margt með öðrum blæ. En
jólaguðspjallið hið sama. Sömu
sálmarnir sungnir. Kveikt er
enn á jólaljósunum í kirkjunum
og á heimilunum. Víða eru enn
sungnir jólasálmar. Enn er bæði
brosað og grátið. Enn sem fyr
vaknar sú þrá að gleðja aðra.
Þeirri þrá er fylgt. Nú sem fyr
kalla jólin á hið fagra og yndis-
lega. Mönnum verður það ljúft
og eðlilegt að blása afli í brot-
inn hálm.
Jeg hefi minst á breytingarn-
ar, og jeg bendi á það, sem
breytist ekki. Á bernskujólum
þeirra, sem nú eru fulltíða og
aldraðir orðnir, var sungið:
„Guð er sjálfur gestur hjer“
Það er hinn sami gestur, sem
heimsækir oss nú. Það er hin
sama gleðifregn, sem oss er
flutt frá háum himinsölum, hin
sama og á fyrri jó um. Enn er
hringt til helgra jóla. Og enn er
oss bent á barnið í jötunni, við
oss er sagt, eins og sagt var við
þá, sem kendu oss að halda jól:
„Yður er frelsari fæddur, sem
er Kristur, Drottinn". Oss, sem
nú höldum jól, er bent á hið
sama tákn, ungbarn, reifað,
liggjandi í jötu.
Fögnum hinum himneska
gesti. Fögnum jólabarninu og
heilögum jólafriði. Heill hverj-
um, er getur sagt:
Fyrir hálmstrá herrans jötu frá
hendi jeg öllu: lofti, jörðu, sjá.
Á heilögum jólum er kallað
á frið og gleði. Það eru tendruð
ljós í helgidómi hjartans. Guð
er þá ekki aðeins gestur, heldur
vinur, og það verður að sann-
leika, sem hljómar frá altarinu
á jólunum: „Orðið varð hold, og
hann bjó hjá oss“.
Þegar jólatrúin á heima hjá
mönnunum, og þar sem sú trú
er starfandi í kærleika, fá menn
að sjá, að „klakinn snýst í ald-
ingarð“.
Látum enn loga á jólaljósinu.
Leyfum helgum minningum að
komast að. Hugsum um þá, sem
glöddu oss. Gleymum þeim ekki,
þó að þeir sjeu frá oss farnir.
Það eru margar raddir, sem
kalla oss burt frá jólunum. En
iilýðum þeirri rödd, er segir:
Hverf til baka,
ver barn á ný,
svo að þitt guðsljós
glæðist aftur.
Jeg hugsa um jól, sem haldin
voru, og jeg hugsa um jól, sem
haldin eru. Jeg hefi svo oft
heilsað jólum í Reykjavík. Jeg
fagna þeim enn. Bjóðum minn-
ingum liðinna tíma í jólaheim-
sókn og látum þær minningar
fá að njóta sín í heilagri jóla-
birtu.
Kynslóðir koma,
kynslóðir fara
allar sömu æfigöng.
Gleymist þó aldrei
eilífa lagið
við pílagrímsins gleði-söng.
Með jólum fer sólin aftur að
hækka á lofti. Sú er jólaósk
mín, að bæði hjer í Reykjavík
og alstaðar á landi hjer, til sjáv-
ar og sveita, megi birta hvers-
konar hagsældar aukast, sól
friðar og blessunar hækka á
lofti. Gleðileg jól.