Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1934, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
407
kosti þann hróður skilið, að
hann hafi varðveitt þjóðerni
sitt. Og þegar einhver útlend-
ingur reyn.r að tala frönsku
ver en hann, en tekst það ekki,
þá verð jeg að tslja hann meiri
mann á eftir.
EIÐINLEGT þætti mjer ef
menn skyldi skilja mig
svo sem jeg væri að gefa
í skyn, með þessari stuttu lýs-
ingu minni á Reykjavík, að þar
finnist varla almenniiegur mað-
ur. Þar eru til fjölskyldur sem
eru á jafn háu menningarstigi
og nokkurs staðar annars stað-
ar í heiminum. Og ef ferðamað-
ur skyldi koma á dansleik, eða
í samkvæmi, mundi hann furða
á því skarti, sem þar er, sam-
fara göfgum siðum. Skólann og
bókhlöðuna sækja mentamenn
úr öllum sýslum landsins, og
margir af kennurunum og bók-
mentamönnum íslands hafa
hlotið Evrópufrægð. Tvö hálfs-
mánaðar blöð koma útáíslensku
í Reykjavík. Þau eru vel prent-
uð og það er sagt að þeim sje
vel stjórnað. Jeg las þau grand-
gæflega frá upphafi til enda og
hafði ekkert við efni þeirra að
athuga.
n.
gTT>BjIG langaði til þess að sjá
eins mikið
ems
og unt
af landinu
væri á þeim
stutta tíma, sem jeg gat dvalist
þar. Jeg bað því Jónassen að
gefa mjer upplýsingar um það
hvar jeg gæ.i feng ð fylgdar-
marln og hann var svo víngjarn-
legur að útvega mjer Geir
Zoega, mann, sem ágætt orð
fer af.
Geir Zoega er alvarlegur og
fyrirmannlegur, hár vexti,
þrekinn og limamik 11. Hann er
ljÓ3hæ ður, bláeygur og göfug-
mannlegur Islendingur, hjarta-
góður og öruggur til all3. Hann
er gull af fylgdarmanni, þekkir
hvern stein, hverja þúfu og
hverja keldu á leiðinni milli
Reykjavikur og Geysis. —
„Gentle“-menska er honum
meðfædd og sennilega er hann
afkomandi íss og elds. Hann
trúir á drauga, og er sannkrist-
inn maður. Heill þjer, Geir
Zoega! Jeg hefi ferðast margar
mílur um vegleysur með þjer,
diukkið brennivínið þitt, reykt
tóbakið þitt, vafið mig skjálf-
andi inn í röggvarfeld þinn,
hlustað á það þegar þú varst
að tala í mig kjark á bjagaðri
ensku, tekið hinni seinustu
hjartanlegu kveðju þinni — og
nú segi jeg af hjartans ein-
lægni: Allar heillir fylgi þjer,
Geir Zoéga! Betri maður hefir
aldrei lifað, og ef hann skyldi
fmnast, þá er hans einhvers
staðar fremur þörf en í Reykja-
vík.
Mjer til mikillar hugraunar
komst jeg að því, að óhjá-
kvæmilegt var fyrir mig að fá
fimm hesta, enda þótt jeg ætl-
aði ekki að hafa neinn farang-
ur meðferðis. Jeg þurfti að
ætla mjer tvo hesta, fylgdar-
manninum tvo og svo þurfti
einn undir tjald og vistir, því að
engir gististaðir eru á leiðinni.
Það er hægt að fá að sofa á
sveitabæjum og fá þar hinn
fátæklega mat, sem hægt er að
framrelða. En það er betra fyrir
ferðamann að treysta á tjald
sitt og eig.'n nesti, ef hann vill
ekki lifa eingöngu á brauði og
smjöri og láta grafa sig lifandi
í jarðhúsum.
Ástæðan til þess, að við
þurftum svo marga hesta, var
augljós. Um þetta leyti árs (í
júní) eru hestarnir magrir und-
an vetrinum, hagar eru ekki
góðir, og til þess að geta farið
nokkuð hratt yfir, er nauðsyn-
legt að skifta oft um hesta. —
Mannúð og almenn skynsemi
sagði mjer að jeg gæti ekki
komist af með færri hesta. Það
var þó leiðinlegt vegna þess
hvað það var kostnaðarsamt og
eins vegna þess hvern trafala
við myndum hafa af lausu hest-
unum.
Sje nokkur hrekkur sameig-
inlegur öllum þjóðum heims,
þá er það í bralli með hesta.
Reynsla mín í þessu efni hefir
verið dása.mlega tilbreytinga-
laus hvar sem jeg hefi ferðast.
Jeg hefi verið svo óheppinn að
komast í klærnar á hestamönn-
um í Sýrlandi, Afríku, Rúss-
landi, Noregi og jafnvel í Kali-
forníu, þar sem fólk er annálað
fyrir ráðvendni. Jeg hefi borið
hestamennina í þessum fjórum
heimsálfum saman, og enginn
er annars eftirbátur í bragð-
vísi. Og þeir keppa allir að
hinu sama í lífinu, að fá gott
verð fyrir vonda hesta.
I
EGAR maður kemur til
Reykjavíkur þá er það
kapphlaupið milli hesta-
mannanna, sem er eina fjörið í
bænum. Um leið og farþegar
stíga á land, hafa þeir engan
frið á sjer fyrir tilboðum um
hesta. Flækingar og slæpingj-
ar, eiga hesta eða hafa umráð
yfir hestum, þótt þeir eigi ekki
neinn skapaðan hlut annan.
ískyggilegir menn úr sveitunum
safnast saman í grend við gisti-
húsið með allar þær húðar-
FerOamenn athuga hesta.