Lesbók Morgunblaðsins - 14.04.1935, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
117
Skólaskipið Danmark, sem Danir bygðu í staðinn fyrir ,,Köbenhavn“, hefir verið á
siglingu um suðurhöf síðan í ágúst í fyrnasumar, með um 60 sjómannsefni, og er nú ný-
komið til Kaupmannahafnar úr þeirri för.
úar 1880, á skerjaflúðum suður
og fram undan Syðra-Skógarnesi
í Miklaholtshreppi. Átti liún líka
að bera beinin í brimgarðinum við
strendur landsins, eins og skipið,
sem hún kom í stað fyrir.
„Laura“ var að stærð 1049
brúttó smálestir, og var smíði
hennar lokið liaustið 1882, Var
hún smíðuð með íslandsferðir fyr-
ir augum, og því vel til henuar
vandað. Hóf hún ferðir wínar h'ng-
að til lands 1883, og var jaíuan
síðan í Islandsferðum, þar til er
liún strandaði 1910, eins og fyr
var sagt.
Sjópróf voru haldin þessa dag-
ana á Skagaströnd út a! strand-
inu; hjelt þau sýslumaður Hún-
vetninga, G’*sii ísleifsson ew eigi
hefir mjer gefist kostur á að
kynna mjer, hvað þar hefir veiið
upplýst um orsakirnar að strandi
„Laura“
Skagaströnd kvödd.
Þegar „Geir“ hætti björgunar-
tilraunum sínum, eins og fyr seg-
ir, færði hann sig af strandstaðn-
um og inn á Höfðakaupstaðar-
höfn. Var það nokkru eftir miðj-
an dag, að hann kom á höfnina.
Voru nú boð látin ganga út um
það, að hann færi suður um kvöld-
ið, og skipbrotsmenn gætu fengið
að fljóta með. Yrði komið við á
ísafirði og Patreksfirði á leið til
Reykjavíkur.
Eins og nærri má geta, urðu
allir fegnir því, að fá nú að halda
áfram sjóferðinni, en galli var
það á gjöf Njarðar, að bráðhvast
var orðið af suðvestri og sjór úf-
inn. Stóð beint upp á vörina fyr-
ir neðan Höfðakaupstað, en það-
an var fólkið og farangur þess
flutt út. í „Geir“,
Það gat orðið spauglaust að
íkomast út úr Höfðakaupstaðarvör,
yfir sundið og út í skip á höfn-
inni, er vindur bljes af suðvestri,
en þó reyndi fyrst verulega á hug
og djörfung hinna fræknu sjó-
manna, sem jafnan hafa verið á
Skagaströnd, þegar fara þurfti
leið þessa, er ofsarok var skollið á.
Vörin var mjög þröng og
bryggja engin, heldnr voru bátar
fermdir og affermdir við klapp-
irnar, Þegar \örinni slepti, tók
við sundið, er takmarkaðist af
Hafnarhöfðo að norðvestan og
SpákonuftUseyju að suðaustan.
Er öldu lagði inn sundið, mynduð-
ust á því straumköst, sem stöfuðu
af útsogi, annars vegar frá höfð-
anum, hins vegar frá eyjunni.
Er nú ólíku saman að jafna,
aðstöðunni áður fyr og eftir að
hafnarvirldn komu þar. Þykir því
hlýða að skýra nokkuð náið frá
þessari hættuför um sundið.
Flutningurinn um borð í „Geir“
gekk mjög seint, sjerstaklega er
rökkva tók, enda var flutnings-
báturinn nokkuð stór og þungur.
En á hinn bóginn reyndust allir
bátsmennirnir, en þeir áttu heima
á Skagaströnd, bæði formaðurinn,
Sigurður Jónasson, og ræðararnir
sex, hinir vöskustu sjómenn, ems
og nú vérður frá skýrt.
Móðir mín og við systkinin
lentum í síðustu ferð bátsins,
ásamt tíu öðrum strandmönn-
um. Var þá skolbð á náttmyrkur
og slíkt aftakaveður, að öllum var
það Ijóst, að lagt væri út í fulla
tvísýnu,
Þegar búið var að koma far-