Lesbók Morgunblaðsins - 19.01.1936, Síða 1

Vífilsstaðahæli og útihguskáli sjúklinga.
Jeg kom í dögun í bíl til Víf-
ilsstaða.
Hálsar og hraun, hæðir og dal-
verpi, voru reifuð í skugga hins
komandi dags og liverfandi nætur
— og alt var dauðahljótt.
Skær og blikandi morgunstjarna
lýsti yfir „Gunnhildi“ — en svo
er, í daglegu tali, hæðin sunnan
við Vífilsstaði ne'fnd.
Pram undan rís uppljómað
heilsuhælið eins og höll voldugs
landshöfðingja — ljós í hverjum
glugga!
Við húsið nem jeg staðar og
hlusta — en heyri ekkert. Jeg
horfi upp í gluggana til að vita
hvert jeg sjái ekki einhvern á
ferli — en það kemur fyrir ekki.
Loks kem jeg auga á hjukrunar-
konu, sem trítlar eftir,efsta gang-
inum. Hún ber eitthvað í hönd-
um, sem jeg sje ekki hvað er, og
svo hverfur hún mjer sjónum.
í sömu svipan koma tveir menn
að. Þeir koma sinn úr hverri átt-
inni en mætast samstundis framan
við ^dyrnar.
Þetta voru læknarnir, Sigurður
Magnússon yfirlæknir og Helgi
Ingvarsson aðstoðarlæknir. Stofu-
gangan átti að hefjast — kl. var
að verða átta.
Jeg spyr yfirlækni hvort jeg
megi koma með á stofugöngu.