Lesbók Morgunblaðsins - 04.04.1937, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
99
t>au fíúðu
íií Spánar-
Unp stúlka af ríkuin ættum í
London, Jessica Freeman Mitford
að nafni, og piltur, frændi Wins-
tons Churchill, eru aðalpersónur
þeirra viðburða sem mjög hafa
vakið umtal í Englandi upp á síð-
kastið, og hjer skal skýrt frá í
stuttu máli.
Stúlkan er 19 ára gömul, dóttir
Redesdales lávarðar, en pilturinn
18 ára, Esmond Romilly. Hann
hafði um skeið verið sjálfboðaliði
í borgarastvrjöldinni á Spáni, en
kom heim til London í janúar.
Hann vac mjög illa farinn eftir
vosbúð og hrakninga í styrjöld-
inni og fór því á hressingarhæli
er til London kom. En þar hrest-
ist hann brátt og tók þá heimboði
frá kunningja sínum, sem búsett-
ur er í nágrenni borgarinnar.
1 veislu þar hjá kunningjanum
hittir hann Jessicu. Þau urðu bæði
ástfangin við fyrsta tillit. Esmond
var hrifinn af gáfum og glæsi-
mensku stúlkunnar, en hún aftur
á móti skoðaði hann sem ítur-
menni að karlmensku og áræði,
nýkominn úr hinum mestu svaðil-
förum.
Nú var komið fram í febrúar.
Þau Esmond og Jessica hittust
daglega í veitingahúsum og kvik-
myndahúsum borgarinnar, án þess
lávarðarhjónin, foreldrar hennar,
fengju nokkra nasasjón af því.
Þeim var það alveg ljóst, að
ekki kom til mála að þau gætu
gift sig í London. En öðru máli
væri að gegna, ef þau gætu flúið
til Spánar og gengið þar í heilagt
hjónaband. Þar myndi samþykki
foreldranna ekki þurfa að koma
til.
Þau hittust til morgunverðar á
Café ’ Royal og ákváðu þar að
flýja til Spánar. Esmond ætlaði
að yfirgefa herþjónustu, en hafa
ofan af fyrir þeim með blaða-
mensku. Nú varð Jesica að finna
eitthvert ráð til þess að hún gæti
sloppið að heiinan, án þess að
vekja grun foreldranna.
Hún ljet það uppi, að vinkona
hennar liefði boðið sjer í bílferð
um Suður-Frakkland. Foreldrar
hennar tóku það trúanlegt, og gáfu
henni fararleyfi.
Sunnudagsmorgup eiun ók Red-
esdale lávarður með dóttur sína
til Victoríu-járnbrautarstöðvar-
innar. Hún þóttist ætla til Suður-
Frakklands.
Rjett í sömu andránni og lá-
varðurinn var að kveðja dóttur
sína, kom Esmond í leigubíl þar
að, en gat skotist inn í lest-
ina, án þess á honum bæri. 1
lestinni litu þau ekki hvort við
öðru — ekki fyrri en á skipinu
sem flutti þau yfir sundið.
Þau gistu í París. Næsta dag
urðu þau fyrir mestu vonbrigðum,
því þá komust þau að raun um,
að skjöl þeirra væru ekki í lagi.
Spánska sendisveitin í París sagði
þeim, að þau fengju ekki leyfi til
að stíga fæti á spánska grund. Og
nokkrum dögum seinna komu þau
aftur til London. Þar vöktu þau
einn kunningja sinn klukkan 6 að
morgni, og báru upp vandræði sín.
Kunninginn lofaði að segja ekki
til ferða þeirra. Og síðan fóru þau
til Senor Lazasso fulltrúa Baska í
London, til þess að fá þar fullgild
vegabrjef. En Lazasso var þá ný-
farinn til Parísar. Svo þau fóru
til baka næsta dag. Og eftir
nokkra daga fekk kunninginn orð-
sendingu frá þeim, að nú væru
vegabrjefin í lagi, nú kæmust þau
til Spánar. Þau sögðu honum um
leið, að nú gæti hann látið lá-
varðarhjónin vita, að þau væru
opinberlega trúlofuð, en ekki gift
ennþá. En það myndi takást er til
Spánar kæmi.
Ástarsaga
Þann 19. febrúar sigldu þau frá
Bordeaux áleiðis til Bilbao. Er til
Bilbao kom sendu þau enn skeyti
til kunniugjanna um hvar þau
væru komin. En í millitíð hafði
Jessica símað móður sinni og sagt
henni upp alla sögu, um bílferð-
ina til Suður-Fraklands, sem var
ekki annað en tilbúningur, og um
fyrirætlanir sínar. Kunningi
þeirra, sem þau hittu í vandræð-
um sínum í London, hafði og sagt
gömlu hjónunum upp alla sögu,
sem hann vissi um ferðir og fyrir-
ætlanir Jessicu og Esmond.
Nú kom hreyfing á Redesdale
lávarð. Hanu gerði utanríkisráðu-
ueytinu aðvart, og lagði svo fyrir.
að öllum konsúlum Breta á Spáni
og Frakklandi yrði fyrirskipað að
liefta fyrirætlanir hinna uugu
elskenda, ef þau leituðu aðstoðar
hjá þeim við fyrirætlaða giftingu
sína.
Þegar þau komu til Bilbao urðu
fyrir þeim nýir erfiðleikar, er þau
urðu að beygja sig fyrir.
Þegar Redesdale lávarður liafði
frjett hvar dóttir lians var, og
hverjar fyrirætlanir hennar væru,
þá tók hann sig til í skyndi og
fekk úrskurð um að hún væri gerð
ómyndug. Sendi hann síðan Es-
mond skeyti um það, að úr því
sem komið væri, væri það fang-
elsissök ef hann giftist henni, án
þess að fá til þess leyfi enskra
yfirvalda.
Yel má vera, að hinn ungi mað-
ur hefði látið sjer á sama standa
um þau hegningarákvæði. En það
var eklti nóg. Því yfirvöldin í
Bilbao vildu ekki lenda í neinu
klúðri lit af þessu máli. Og því
var þeim Jessicu og Esmond vísað
úr landi, og þau sett út í skip,
sem átti að fara til Frakklands.
Sögðu hin spönsku vfirvöld, að
þau mættu gjarna gifta sig hvar
sem þeim sýndist — nema ekki á
spánskri grund.
Eftir þessi málalok hurfu þau
brátt heim til London, og er saga
þeirra ekki lengri, enn sem komið
er.
anno 1937.