Lesbók Morgunblaðsins - 12.12.1937, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
387
Finnur Jónsson: Svartfugl.
Ein af myndum Finns Jónssonar á sýningunni, sem hann heldur
þessa daga á Kirkjutorgi 4.
furða að menn á þessum stað öðr-
og einkum lítið um nautgripi —
okktir var sagt, að í sjálfri Delfi
væri aðeins tvær kýr til, og hótel-
in keyptu mjólkina úr þeim handa
útlendum gestum. Hundar voru
fáir, en mjög mikið af köttum,
eins og tíðkast bæði á Grikklandi
og Tyrklandi.
Alt fólk var einkar vingjarn-
legt og gott við okkur. Þegar
menn hittust á förnum vegi var
okkttr altaf iteilsað. Venjulegasta
kveðjan var „Ja sas!", sem er
stytt úr orðunum „hygicia sas“ og
er ósk um góða heilsu og líðan
þess, seni maður ávarpar. Og það
var glaðl.vnt og skrafhreyfið fólk,
('kki síst þegar það komst að því
að við gátum komið orði fyrir
okkur á þeirra eigin máli; jeg
gerði mjer það að reg/u að kaupa
grískt dagblað á hverjum degi,
og þó ritmálið sje all-ólíkt mæltu
daglegu máli lærði jeg samt mik-
ið á því. Yfirleitt fanst mjer fólk-
ið frítt, og það lield jeg sje víð-
ast svo í Grikklandi. Dökkliært
fólk er algengast, en Ijóshært fólk
er ekki sjerlega fátítt, — það
er meira af því en jeg hafði hald-
ið. I þorpinn eru flest húsin reist
skörnmu fyrir aldamótin og því
ekki eins hrörleg hjer og oft má
sjá í grískum þorpum og smábæj-
um ; jeg tók eftir tveimur mynd-
arlegtum barnaskólum, öðrum fyr-
ir drengi, hinum fvrir stúlkur.
En einna inest gaman þótti mjer
þó að sitja uppi í hlíðinni inni í
riistunum og horfa ýfir hjeraðið
og reyna að kalla fram í lmga
minn mvndir af gömlu dýrðinni
og lífinu þá. Mjer fanst eins og
jeg sæi Euripides, alvarlegan,
sviphreinan mann. ganga hægt
upji í musterið og líta út að
Ljómaklettum og sjá sólina rísa
og varpa ljóma á tinda fjallsins.
Jeg sá tjaldbúðir pílagrímanna
fvrir utan helgidóminn. Og jeg
gat hugsað mjer Pýþíuna og
prestana niðri undir musterisgólf-
inu. Og þegar jeg svo opnaði
augun blasti við mjer dýrð nátt-
úrunnar.
Engin furða að Grikkir elskuðu
þennan stað! Engin furða að
þeirra mestu og vitrustu menn
hjeldu hann í heiðri, kynslóð eftir
kynslóð! Sannarlega er engin
um fremur trijðu því að huldir
kraftar náttúrunuar opinberuðu
sig og gætu frætt meiin um for-
lögin.
I síðasta skiftið, sem jeg sat í
gilinu við Kastalíulind, sá jeg tvo
hrafna koma fljúgandi ofan fjall-
ið; þeir sveimuðu þar nokkra
stund um gilið, stefndu svo upp
að rústunum að musteri Apollóns,
hringsóluðu þar nokkra stund,
settust á brotnar súlur, og flngu
svo burt. Mjer datt í hug gamla
norræna trúin á Oðinn. Hrafn-
arnir hans, Huginn og Muninn,
áttu að fljúga um víða veröld og
færa honum frjettir aftur til Hlið-
skjálfar. Einhver Asatrúarmaður.
sem hefði komið þangað meðan
vjefrjettin enn var til, hefði vafa-
laust haldið að þar væri samband
milli spáguðsins Óðins og spá-
guðsins Apollóns. Og skáldaguðir
vorn þeir báðir. Og jeg fór að
hugsa um skáldin og þýðingu
þeirra nú á tímum. Eru ekki
stundum bestu skáldin og há-
fleygustu einmitt einskonar spá-
menn ?
En ef nokkur staður getur vak-
ið skáldlega andagift, opnað nýja
heima fegurðar, leitt hið besta og
dýrðlegasta í fornöld Grikkja í
ljós fvrir hverja þá sál, sem get-
ur veitt móttöku þeim fagnaðar-
boðskaji og fjöri, sem þaðan
streymir, þá er það einmitt Delfi.
Og jeg býst við að það sje einn
af þeim stöðum, sem flesta muni
langa að koma aftur á, ef þeir
lmfa verið þar einu sinni. „Þið
verðið að koma hingað aftur um
vortíma, og sjó öll blómin okkar“.
sagði bílstjórinn við okkur á leið-
inni frá Delfi, þegar við ókum um
lyngbrekkurnar þaðan. Á fallegum
stað þar efst í brekku nam bíll-
inn staðar og við fórum út til að
dást að útsjóninni. Þegar við kom-
um aftur kom bílstjórinn með
heilan vönd af lyngi og blómum.
og svo dálítið af berjum, sem hann
hafði tínt handa okkur. Það var
síðasta kveðja frá Delfi.
Sigfús Blöndal.
Franskur vísindamaður, sem
dvaldi á Grænlandi síðastliðið
sumar, tók með sjer tvo græn-
lenska hunda til Parísar. Hund-
arnir heita Sören Olsen og Jens
Madsen. Vísindamaðurinn ætlar að
reyna hvort ekki sje heppilegt að
hafa grænlenska hunda til að
draga sleða í Alpafjöllunum að
vetrarlagi.
*
Frakkar eru að undirbúa stofn-
un lögregluliðs eftir fyrirmj’nd G-
mannanna í Bandaríkjunum.