Lesbók Morgunblaðsins - 12.12.1937, Blaðsíða 8

LESBÓK MORGtTNBLAÐSINS
.19*2
— Álítið þjer ekki tóbakið
vera versta óvin mannkynsins?
— Að vísu, en þjer rnegið ekki
glevma því, að maður á að elska
óvini sína !

— Jæja. nú eruð þjer giftur og
})á er sjálfsagt að líftryggja sig!
Sá nýgifti: 0, nei, nei, jeg held
að hún sje ekki svo hættuleg!
— Jæja, eruð þjer ánægður með
nýju rottugildrurnar mínar.
— Já, þær eru ágætar. í morg-
un lágu tvær rottur steindauðar
við gildruna. Þær höfðu dáið af
hlátri að nýju gildrunni.
Hann: Af hverju eigum við að
lifa. Jeg á ekkert utan gáfur mín-
ar.
Hún: Jeg er 'óhrædd við fá-
tæktifla.
Liðsforinginn: Hvaða atvinnu
höfðuð þjer, 67, áður en þjer geng-
uð í herinn ?
67: Listmálari.
Liðsforinginn: Jæja — ef þjer
liagið vður jafnvel eftirleiðis og
hingað til skal jeg kannske lofa
yður að n:ála mig!
Greifafrúin: Það eru komnir
gestir. Hvar er greifinn?
Þjónninn: í bókasafninu.
Greifafrúin: Farið strax þang-
að og vekið hannl
— Það besta sem maður á er
lirein samviska.
— Og það næstbesta er góðnr
lögfræðingur.
— Ef þú fyndir 500 krónur á
götunni, myndir þú þá skila þeim
á lögreglustöðina ?
— Er það nú spurning.
— Já, jeg mvndi heldur ekki
skila þeim.
— Halló, er það ungfrú Stína ?
— Já!
— Jeg þarf að tala við yður um
áríðandi mál.
— Nú, hvað er það.
— Viljið þjer giftast mjer.
— Já, með ánægju, en hvern
tala jeg við?