Lesbók Morgunblaðsins - 12.12.1937, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
389
innar, Kwan Yin
Kwan Yin.
En þegar Miao Shan sá, að liún
gat ekki svo berlega óhlýðnast
föður sínum, tók hún til annara
ráða.
„Ef þú krefst svo eindregið að
jeg giftist“, sagði hún, ,.skal jeg
fara að ráðum þínum — þó með
því eina skilyrði, að jeg fái að
giftast lækni. Jeg þrái að losa
mannkynið við alt böl, sem þjáir
það. Jeg vil jafna stjettamun-
inn, þannig að bæði æðri og
lægri verði aðnjótandi hins góða.
Ef þú vilt verða við þessari bón
minni, get jeg þrátt fvrir alt orð-
ið Búddha, frelsari mannkynsins.
Þess gerist ekki þiirf að leita
upplýsinga hjá spámönnum,
hvaða dagur sje heillavænlegast-
ur til giftingarinnar. Jeg er reiðu-
búin að giftast þegar í stað‘‘.
Þegar konungurinn heyrði
þetta svar, slepti hann sjer al-
veg af bræði. „Óhræsis kjáninn
þinn“, æpti hann upp yfir sig,
,,að þú skulir dirfast að fara með
annan eins þvætting í nærveru
minni“.
Án frekari vífilenginga kallaði
hann á IIo T’ao, sem var foringi
hallarvarðliðsins. Þegar hann
kom, kraup. hanu á knje og beið
fyrirskipana konungs. Konungur
sagði; „Þessi ófjetis nunna sví-
virðir mig. Sviftu hana hirð-
skrúðanum og rektu hana á burt.
Farðu. með hana í garð drotn-
ingarinnar og láttu hana krókna
þar í hel. Þá verður einni á-
hyggjunni ljett af mjer“.
Miao Shan fjell fram á ásjónu
sína og þakkaði konunginum. Síð-
an fór hún með Ho T’ao út í garð
drotningarinnar, og þar lifði hún
einsetulífi. Eini f jelagsskapur
hennar voru blómin og stjörn-
urnar, og vindurinn einasti vin-
ur hennar. Samt var hún ánægð,
því öllum torfærum á leið hennar
til nirvana var rutt tir vegi. Og
af mikilli gleði skifti hún á
glaumi hallarlífsins og vndisleik
einverunnar.
Foreldrar hennar og systur og
hirðmeyjarnar revudu lengi ár-
angurslaust að fá hana ofan af
fyrirætlun sinni. Loksins ljet hún
í ljós þá ósk að ganga í ákveðið
klaustur, er kallað var „Musteri
hvítu spörfuglanna“. Konungur
gaf Ieyfi sitt til, að hún færi
þangað, en skipaði jafnframt svo
fyrir, að alt vrði gert henni þar
til ama og erfiðleika.
En guði himnanna fjell hún
svo vel í geð vegma sjálfsfórnar
hennar á öllum sviðum, að hann
hjelt verndarhendi sinni yfir
henni í sjerhverri raun. Þegar
henni var t. d. skipað að mat-
reiða hauda öllum nunnunum í
klaustrinu og þjóna þeim, skip-
aði himnaguðinn drekanum að
grafa brunn við eldhúsdyrnar,
tígrisdýri að færi henni brenni,
fughmum að safna grænmetinu
og öllum öndum himinsins að að-
stoða hana í skyldustörfum henn-
ar, svo að hún truflaðist ekki í
viðleitninni til að ná fullkomn-
un.
Konungurinn, faðir hennar,
frjetti þetta alt og brást reiður
við. Hann sendi herdeildir til
klaustursins og skipaði þeim að
brenna það til kaldra kola ásamt
öllu, sem í því var.
Þegar hermennirnir komu til
klaustursins og fóru að kveikja í
því, reif Miao Shan sig í góm-
inn, svo blæddi. Því næst stökti
hún blóðinu til himins, og þegar
í stað kom steypiregnskúr, sem
slökti eldinn á svipstundu.
Þegar konungur frjetti þetta.
varð hann enn þá reiðari, sendi
menn til að handtaka Miao Shan
og taka hana af lífi. En himna-
guðinn skipaði einum anda sinna
að bjarga henni, og um leið og
böðullinn ætlaði að framkvæma
aftökuna, stökk andinn í tígris-
dýrslíki niður á aftökustaðinn og
þreif Miao Shan lir höndum hans.
Hann fór með hana inn í skóg
og skildi hana þar eftir meðvit-
undarlausa. Þegar hún rankaði
við sjer aftur, sagði Búddha
henni að fara í Shang Shan-must-
erið á Pu-tu-fjallinu og helga sig
þar trúarlöngun sinni. Og eftir
níu ár var hún sjálf orðin Búddha
vegna síns helga lífernis.
Þegar Itjer var komið sögu,
hafði Miao Chuang konungur
syndgað svo mjög, að guðiruir
lögðu þá refsingu á hann, að
líkami hans skyldi alsettur kýl-
um, sem engin leið væri að lækna.
Þegar Miao Shan frjetti þetta,
stakk hún úr sjer augun og skar
einnig holdið af handleggjum
sínum og revndi að lækna föður
sinn með því. En himnaguðinn
varð svo hrærður vfir þessu göf-
uglyndi og sjálfsfórnarvilja, að
hann gerði hana að Bodhisatva
Kwan Yin yfir Suðurhöfum.
Sumar sagnir segja. að þegar
Miao Shan var að komast inn í
dýrð himnaríkis. hafi hún hevrt
neyðaróp neðan af jörðunni. Hún
nam þá staðar af meðaumkvun.
Af því á svo að vera dregið nafn-
in Kwan (Shih) Yin (þ. e. sú,
sem veitir athygli neyð eða bæn-
um jarðarbarna).