Lesbók Morgunblaðsins - 15.05.1938, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
14»
Fyrir 40 árum.
uii»ii»imiiiiiiiiiiiii»MHiiiiiiinmi»»iiiiiMiiiiiniiinniiiiiiiiiiiiiiimiii|iiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiii»inMiii*iMiiMiMMiiiMim»
Kristján konungnr X. o«r Aiexandrine drotning lieldu 40 ára.
hjúskaparafinœli sitt 26. apríl s.l. Iljer er mynd af konungshjón-
unum, sem tekin var eftir hjónavígsluna í Villa „Wenden“ í Can
nes 26. apríl 18í>8
legs spennings. I>að ótrúlega
reyndist satt. Berfættar með dýr-
lingamyndir í höndunum, æpandi
„vah! vah!“, óðu nestinarinnurn-
ar logandi glæðirnar, spannar-
þykkar, og virtust vera tilfinn-
ingarlausar og einskis sársauka
kenua og ekki brenna. Og þetta
stóð yfir í fullar fimm mínútur,
fimm ógurlega langar mínútur.
•sem hefðu nægt til að helbrenna
sjerhverja aðra dansmey, sem ekki
hefði verið styrkt með vitrunum
dýrlingsins og ekki hefði um
inyndað sál sína í spámaunlega
hrifningu. Við fylgdumst öll bein
línis með því og sáum hvernig
nestinarinnurnar hnigu í leiðslu
og mistu meðvitund og tilfiun-
ingu, og- höfðu bera fæturna í gló
andi eimyrjunni án þess að verða
meint af í fimm. tín, fimtán míu-
útur. Einkennilegur, óskýranlegur.
undursamlegur atburður.
★
Bumban og sekkblístran þögn
uðu, dansinum lauk með því. að
nestinarinnurnar gerðu krossmark
fyrir sjer og skrúðgangan sneri
aftur til „aðalstöðvarinnar“, svo
að öldungarnir og nestinarinnurn-
ar gætu setst að guðrækilegum og
heilöguin kvöldverði, framreiddum
á útbreiddum deigdúki inni í
miðri kirkjunni. Við stóðum
þarna, hissa yfir öllu, sem við
höfðum sje. og með hugann full-
an af því, og horfðum á hve þeir
voru nú kvrrlátir, aðalþátttakend
ur þessa dularfulla sjónarspils, og
stallbræður þeirra úr fornöldinni
stigu fram fyrir hugskotssjónirn-
ar eiiis og skýring og frumupp-
spretta þessarar ennþá varðveittu
leiðina til fornra, austrænna laun-
helga, og einkum til trúarkenn-
inga Mitra hins persneska og
nokkurra annara blandaðra helgi-
siða úr Vestur-Asíu, sem þektu
samskonar eldraunir, samskonar
skrúðgöngur til heilagra linda og
samskonar vígslur. Tilgangurinn
var alstaðar sá sami, og hann er
það að sumu leyti enn þann dag í
dag: að ávinna sjei miskunn drott
ins (dýrlingsins) til heilbrigði og
frjósemi, að reka burtu sjúkdóiua.
að afla sjer hæfileika fyrir spá-
mannlegar vitranir og opinberan
ir, að frelsa sig frá siðferðilegum
þjáningum og að bjarga þjakaðri
sálinni í æðri heim, með samlögun
eða sambandi við guðdóminn, með
dulrænni „endurfæðingu“. Nú ber
fyrst og fremst í þessu ósiðfágaða
umhverfi á efnislegri fyrirhyggju.
hræðslu við veikindi og grasbrest,
og Iækningu taugakvilla. En ugg-
laust hefir einhverntíma raeira
gætt æðri andlegra þarfa fyrir
frelsun frá syndabyrði og fyrir
nána sameiningu við guð sem upp-
sprettu allrar sannrar sælu. Hrifn
ingsleiðslan er leið að „nýju
ljósi“. tæki til að fylla sálina guð-
legum mætti.
I’essi búlgarska siðvenja, sem
^ennþá er við líði í kyrrlátum og
afskektum fjallabygðum Þrakíu
og fluttist þangað einhverntíma
frá Austurlöndum, færir okkur
eins og síðasta bergmál vitnisburð
um stórfenglegt trúarbragðakerfi
og heimsskoðun, sém var huggun
og styrkur stuðningur í lífinu öld-
um saman áður en kristniu- kom
til sögunnar.
Ivan H. Krestanoff
frá Sofia.
V O R.
Eftir Reinliardt Reinhardtsson.
Flúnar eru fjalls úr hlíð
fannir, það er vor í dölum;
árla rís úr sævi svölum
sól. og kyssir blómin fríð.
Daggartár, sem blika á bölum,
burtu strýknr golan þýð.
Loftið þrungið ilrni og yl.
ástarþrá í brjóstum vekur;
sorg og kvíða úr hjörtum hrekur;
himiiis beinir sjónum til.
Alt sem dregúr andann, tekur
undir vorsins hörpuspil.