Lesbók Morgunblaðsins - 03.03.1940, Side 2

H _______________________________
•n, inter nos (okkar á milli sagt),
slíkt skal jeg aldrei gjöra oftar,
ög það verð jeg að segja þjer,
livernig atvikaðist: Jeg var nefni-
lega ásamt með etatsráði E(inar-
sen) og nábúa mínum eitt sinn til
borðs í vor hjá stiftamtmanni, og
kom þá ræðan niður á vegabótum,
og varð mjer þá að orðum, að það
væri nationalskömm (þjóðar-
skömm), að Kaldidalur, hvar
svo margur um fer, ekki væri
ruddur, og proponeraði (lagði til,
stakk upp á) jeg þá við stift-
amtmann að uppáleggja Borgfirð-
ingum og Árnesingum að ryðja
hann. En nábúi minn opponeraði
(nábúi minn (þ. e. Magnús Step-
hensen í Viðey) mótmælti) í kröft-
ugasta máta þar á móti, svo stift-
amtmaður fjell frá því. En jeg
sem var þá fullur af „Öli og
Nidkjærhed“ (öli (víni) og vand
lætingasemi), varð indignabundus
(gramur, stórorður) við þessa for-
aktanlegu manneskju og sagði, að
verkið væri ekki nen a tveggja
manna verk í hálfan mánuð og
kostnaðurinn ei of þungur einum.
Fjekk jeg svo tvo menn til verks
ins, og leystu þeir það vel af
hendi, en það heila kostaði mig
eina 20 rd. Stiftamtmaður og
etatsr(áð) E(inarsen) vildu báð-
ir kosta til þess með mjer, en þar
útgiftin ei var stærri, vildi jeg
ekki þiggja það.
Þjer mun þykja jeg hafa nógu
gífurlega til orðs tekið, að jeg
kallaði þann ónefnda mann „for-
aktanlegan", en sögu skal jeg
segja Þjer til að rjettlæta þetta
svæsna orðatiltæki: í sumar gat
jeg innfríað Pantobligation (inn-
ieyst (greitt) veðskuldarbrjef) í
Gufunesinu og ljet aflýsa henni
fyrir Landsyfirrjetti. En þegar að
henni kom, gat mannskepnan ekkí
leynt óánægju sinni, sem Ijet síg
í Ijós með litaskiptum, þungum og'
sífeldum dæsum og dictamine til
Secreterans (brettum til skrifar-
ans) með óvenjulegum ólundar-
rómi. Um sannleika þessarar sögu
er etatsráð Einarsen til vitnis.
Það er satt, þú lastar kvæði
mitt um Eyjafjalla skallann. Þetta
máttu vita er að hræra við nýr-
unum í okkur skáldunum. Því var
Verr, að söngur hans varð seinna
LBSBÓK MORGUNBLAÐSlNfi
of alvarlegur, en að því gat jeg
ekki þá gjört. Og þegar jeg ab-
strahera frá efninu, þá veit jeg
ekki, hvort innklæðsla og útfærsla
er verri í því kvæðistetri en öðr-
um frá mjer. Það um Fougué, sem
innfært er í Sagnablöðin, er sann-
arlega og helst í endanum ekki
betur útfart, þó sumir hafi jafn-
vel hrósað því öllu! Það er ekki
ætíð æsthetisk (fagurfræðilega)
ljótt, sem getur gjört skaða. Sjór-
inn hefir mörgum sálgað og er þó
hátignarleg höfuðskepna; eins
skruggur og eldingar, sem skáld
em búin að ríða sig þreytt á og
Oehlenschl(æger) því hefir bann-
að að brúka nema til kirkju á
suunudögum.
Jeg óska þjer til lukku með son
þinn. Við megum báðir flýta okk-
ur að ljúka þeim börnum af, sem
við ætlurn að fabriquera (fram-
leiða), því við erum farnir að
eldast. — Konu minni og tveim
drengjum líður allvel, og sjálfur
er jeg við það gamla. — Öefjord
eignaðist son í haust, sem heitir
Vigfús.
Tíðindi öll veit jeg aðrir segja
þjer, og geng jeg því fram hjá
þeim og hefi því einungis látið
brjef þetta snúast um mitt Jeg.
Gjörðu sama með þitt, ef þú skrif
ar mjer til, sem jeg ei get ætlast
til, að verði rjett fljótt, eftir því
sem jeg hefi farið undir fötin við
þig. Jeg bið þig að heilsa þinni
elskulegustu frú kærustu og barni
þínu, en með sannri virðingu er
jeg
Þinn
skuldbundinn elskandi vin
B. Thorarensen.
— Þjer eruð að verða of feitur,
Jensen. Þjer ættuð að reyna megr-
unarmeðul.
— Jeg hefi reynt það, en ár-
■angurinn var magur!
★
— Þessi bekkur geymir minn-
ingar. Það var við þenna bekk,
sem jeg bað Bodil Ibsen, leikkonu
í Konunglega leikhúsinu, að koma
á stefnumót.
— Hvað segirðu, Bodil Ibsent,
segðu mjer frá því!
— Það er frá engu að segja. —
Ilún kom ekki á stefnumótið!
Skák.
Einvígið Keres—Euwe 1939—’40.
Drotningarindverskt.
llvítt: M. Euwe. Svart: P. Keres.
1. d4 ,Rf6; 2. c4, e6; 3. Rf3,
(Gefur svörtu kost á að velja
drotningarindversku vörnina með
góðum árangri.) 3......b6; 4. g3,
(Talið best.) 4....Bb7; 5. Bg2,
Be7; 6. 0—0, 0—0; 7. Rc3, Re4;
8. Dc2, RxR; 9. DxR, (Betra er
talið pxR.) 9......d6; 10. Dc2,
f5; 11. Rel, Dc8; 12. e4, Rd7;
(Best: Ef 12.......pxp; 13. Bxp,
BxB; 14. DxB, og svart verður
annað hvort að leika Ra6 eða c6
og er hvorugt gott.) 13. d5, (Of
mikið í ráðist. Hvítt getur ekki
lokað skálínunni g2—b7 sjer til
gagns.) 13...... fxe; 14. Dxe4,
Rc5; 15. De2, (Betra var Dc2.) 15.
.... Bf6!; (Hindrar b4 og gerir
hróknum mögulegt að valda peðið
á e6 og ógna drotningunni.) 16.
Bh3, He8; 17. Be3, (Hótar BxR
og síðan Bxp+. Betra virðist Rd3
og ef 17......Dd8; þá 18. RxR,
pxp; 19. RxB, og hvítt vinnur
mann.) 17.......Dd8!; 18. BxR,
(Ekki gott, en hvað átti hvítt að
geraf) 18.......pxp!; 19. Be6+,
Kh8; 20. Hdl, dxc5; 21. Rg2, (Ef
pxp, þá einfaldlega Bxp.) 21. ..
.. d4; 22. f4?, (Óskiljanlegur leik-
ur. Hvítt vinnur nú fljótt og
glæsilega.)
22.....d31; 23. Hxp, Dxll!; 24.
DxD, Bd4+; 25. Hf2. HxB; 26.
Kfl, Hae8; 27. f5, He5; 28. f6,
gxf; 29. Hd2, Bc8; 30. Rf4, He3;
31. Dbl, Hf3+; 32. Kg2, HxR!;
33. pxH, Hg8+; 34. Kf3, Bg4+;
og hvítt gaf, því svart mátar eða
vinnur drotninguna.