Lesbók Morgunblaðsins - 23.11.1941, Síða 2
394
LK8BÓK M0RGUNBLAÐSIN3
mj'ndað hafa, hver á síniuu tíma.
traustan kjarna innan fjelagsins,
vniist nieð siiiifr sínuni eða öðruni
störfmn í þá"ii fjela<rsins. Hafi
þeir stuðlað að því, ásamt öðrum
fjelöjrum, sem ekki eru hjer nefnd
ir. að merkinu var ávalt hátt hald
ið o>r kept að sem mestri full-
komnun: Jón Guðmundsson, llall-
ur Þorleifsson, Oskar Norðmann,
sjera Garðar Þorsteinsson, Si?
Útisöngur ,,Póstbr»ðra“ i Bergen.
Waage, Majrnús Þálmason, Kjart-
an Olafsson, Björn Arnason, Arnór
Hallldórsson, Einar Sigurðsson o.
fl. o. fl. dejr hef týnt til þessi nöfn.
sem je» man i svip. en bið vel
virðinjrar hinna. sem ekki eru
hjer nefndir, en þó eijra sinn
óskorinn þátt í hinum póða ár
angri. Af þeim, sem látnir eru.
minnist jejr sjerstaklega Pjeturs
sál. Ilalldórssonar. sem alla tíð
var stoð o*r stytta fjelagsins o;r
framúrskarandi söugmaður, svo ojr
Símouar sál. Þórðarsonar og
Guðm. sál. Sæmund8sonar. Af
þessu mannvali má sjá, að söng
flokknum hefir aldrei verið fisjað
saman o» að kjarninn hefir verið
sterkur ‘ og lífvænlegur, enda á-
valt verið stefnt til sigurs og söng-
frægðar með slíkmn kröftum og
þessum.
Ekki alls fyrir löngu brej-tti
fjelagið um nafn og var upptekið
nafnið „Karlakórinn Fóstbræðu!
Þessu nýja nafni virðist fylgja
gifta og að því er mjer sýnist
Óskar Norðmann.
Símon I>órðarson.
Pjetur Halldórsson.
hefir söngur þeirra fjelaga færsl
enn hetur í aukana. Söngstjórinn
hefir gefið Jieim tauminn og nn
er fullur kraftur á kominn, þó
mýkt og fágun njóti sín sem fyr.
Um söng fjelagsins og iill hit>
stærri og smærri viðfangsefni þess
fvr og síðar mætti margt segja,
en J»að yrði of langt mál og ekki
hægt að fara í Jjað ítarlega. Jeg
vil því með fáum orðum lýsa þeim
áhrifum, sem söngur „Fóstbræðra1'
hefir haft á mig á hljómleikum
Jteirra : Söngurinn ávalt verið fág-
aður og með menningarbrag, sam
tökin prýðileg og efnum textanna
gjörð góð skil. Sönghreimur kórs-
ins hefir verið fagur og haft á
sjer hinn hreina og skæra blæ.
sem skilur íslenskar karlaraddir
frá hinum Norðurlandaþjóðunum.
en er einna líkastnr raddhreim
Finna, og er J>ar ekki leiðmn að
líkjast.
„Fóstbræður“ bera nafn sitt með
rjettu. Lítið á hópinn fríða, þeg-
ar tjaldið í Gamla Bíó er dregið
frá á næstu hljómleikum þeirra —
25 ára hátíðinni, — takið eftir
hinum hreinu, fögru íslensku rödd
um, mýktinni og hinnm góða sam-
hljóm þeirra, hlustið vel á efnis-
meðferðina og heyrið hið sterka
svellandi „fortissimo" sem „Fóst-
bræður'* eiga til, Jiegar á þarf
að halda. Takið eftir hinum prúða,
hæverska en ákveðna söngstjóra;
hann hefir stjórnað þessu öllu uni
25 ár samfelt og borið hita og
þunga dagsins; þið'’ sjáið J>ar
fljótt, að Jiað er hann einn sem
stjórnar, það er hans vilji og
smekkvísi sem ræður — söng-
flokkur hans hlýðir hverri bend-
ingu hans, hreyfingu og svipbrygð
um iilluin. Kórinn og söngstjórinn
verða sem ein heild. Þannig kem
ur Jón Halldórsson mjer fvrir
sjónir á söngpallinum og þannig
þarf að vera, þegar ná á bestum
árangri. Jón Ilalldórsson ber fult
traust til söngflokks síns og Fóst-
bra*ðnr mega hylla hann sem frá
bæran foringja sinn, foringja, sem
með stakri alúð og þrautsegju
hefir þjálfað söngflokk sinn upp
í fremstu röð, svo að hann er nú
prýði hinnar íslensku þjóðar á
söngsviðinu. Þökk sje honum og
hverjum einstökum hinna ágætu
„Fóstbræðra" hans fyrir fagran
og mikilsverðan árangur af 25
ára starfi þeirra.
Ileill Jóni Halldórssyni og „Fóst
bræðrum“ á komandi áratugum og
marjfaldar þakkir fyrir sönginn
á umliðnum árum.
Árni Thorsteinsson.