Lesbók Morgunblaðsins - 03.05.1942, Blaðsíða 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
139
^napinn Pjetur Þorgrímsson á Sörla.
Sörli kom 12 sinnum á Tettvang, vann
^ sinnnm I veríSI., einu sinni II ver81.,
brinvar III veríSl. og setti auk jsess
lv° stset. ÖIl þessi skifti var Pjetur
knapi.
metið í þessu hlaupi. Stóð það til
L júní 1925, að Sörli hnekti því
°g færði niður í 22.6 sek. Síðar
11111 sumarið (5. júlí) hlupu þeir
sPrettfærið á mettíma: Sörli og
®yvindarmúla-Skuggi; þá var
Sörli 16 vetra, en Skuggi 8 vetra.
^í^ara meti Sörla ruddi 3>eildar-
tungu-Móðnir 6. júní 1927 og
í®rði niður í 24.4 sek.; stóð það
^haggað við lok þessa tímabils.
Svo sem fyrr getur, tók Fákur
nPp 350 m. hlaup fyrir þá stökk-
hesta, sem hlotið höfðu einhver
Verðlaun í 300 m. hlaupinu. Vav
kept í því hlaupi í fyrsta sinn 20.
maí 1929, og lágmarkshraði til I.
Verðl. ákveðinn 28 sek. Varð þá
hlutskarpastur Dreyri (Eyjólfs
Gíslas.) á 27.8 sek. 18. maí 1930
setti Dreyri nýtt met, 26.9 sek.,
eö ruddi því þegar á næstu kapp-
reiðum 9. júní, þá um sumarið og
f®rði niður í 26.6 sek. Þessu síð-
ara meti Dreyra hnekti Neisti
^Bj. Vigfúss.) 5. júlí 19131 og
Lærði niður í 26.4 sek.
Meira.
Hann: Það er meiri karlinn,
bessi Jensen kaupmaður. Alt, sem
^ann snertir á, verður að gulli.
Hún: Þá ætla jeg að biðja hann
að snerta á armbandinu, sem þii
gafst mjer í jólagjöf.
Páll á Hjálmsstöðum: Vor i f sveit
Vorið kallar: Komið út, kliðar varla blærinn, fjöllin halla hvítum strút, horfinn allur snærinn. Falla hvast úr hamragjá hvítra vasta bungur, endurkastast klettum frá kliður rasta þungur.
Kvrrist Rún á klettaströnd, klakans hlána leifar. Blik við mánans roðarönd rósa fána veifar. Þröstur hvimar hreiðri hjá, hræðslu svima sleginn, Svifinn himinsölum frá, sólar brimi þveginn.
Lyftist vallar liljublað leyst úr mjalla spjörum, vorið hallast vengi að, vetur karl á förum. Vorið bannar værðum drótt, vors eru’ annir seimur, vorið sannan veitir þrótt, vor er annar heimur.
Lifna móar, flár og fit, flesjur gróa víðar, blaðafrjóvgar bregða lit, birkiskógarhlíðar. Undir glæðum ársólar endurfæðast grundir, æska bæði og elli þar eiga næðisstundir.
Tínir í klettum kindafans kjarnarjetti stundum. hrossin Ijettum loga dans leika á sljettum grundum. Villir sjónir tíbrá tær, túnin blómum vefjast, stillir tóna fossinn, fjær fuglarómar hefjast.
Hamrasali hljómar við hó og smalasöngur. Gljúfratali og giljanið glymur dalur þröngur. Hefjast rómar fugla, fjær fossinn tóna stillir, vefjast blómum túnin, tær tíbrá sjónir villir.
Lof þjer hátt um lög og ból
ljóða sáttir munnar,
dýrðarmáttug mikla sól
móðir náttúrunnar.
Smælki.
Á veitingahúsinu:
Gesturinn: Hvernig er það með
þessa krana? Jeg get alls ekki
fundið, hvor gefur heitt vatn og
hvor kalt.
Þjónustustúlkan: Það er mjög
einfalt mál, herra. Kraninn, sem
stendur á „Heitt“, gefur kalt
vatn, og sá, sem stendur á „Kalt“,
hann gefur líka kalt vatn.
★
— Er konan yðar alveg eins
falleg og áður?
— Já, en það tekur lengri tíma
núna.
í Leonia var Anreus Anrews
sektaður fyrir að brjóta heilbrigð-
isreglugerð bæjarins, með því að
hafa hest í híbýlum sínum.
★
— Standið rjettur og upp með
höfuðið, 57!
— Já, herra liðsforingi.
— Nei, hærra með höfuðið —
og látið það ekki síga niður strax
aftur.
— Á jeg altaf að ganga með
höfuðið svona?
— Já, altaf.
— Þá ætla jeg að kveðja yður,
herra liðsforingi, því að þá sje
jeg yður ekki lengur.