Lesbók Morgunblaðsins - 17.08.1945, Blaðsíða 8

416 LESBÓK MORGUNBLAÐSLNS
. — EFTIRHRE
Framh. af bls. 411.
„En tilefnið til þess, að jeg fór
að tala um yður“, sagði hann,
„var það, að í ræðu, sem jeg hjelt
í gærkveldi, hafði jeg tækifæri til
þess að tala um hve mikið jeg dá-
ist að lslendingum“.
Svo sagði hann mjer, að nokkrir
stjórnmálamenn (radikalar), fræði-
menn og skáld, aðdáendur La-
mennais hefðu tekið sig saman um
að minnast 100 ára afmælis einnar
merkustu bókar hans: Le Livre du
Peuple á þeim stað, sem hún hafði'
verið rituð, en það var á „La Chen-
aie“, ættaróðali hans, sem nú var
svo að segja í rústum. Þar hafði
Edourd Herriot haldið aðalræðmia,
en Roger Vercel talað við borð-
haldið/ Stein fór fram í Dinard um
kveldið.
„deg minntist þá með aðdáun á
íslensku stúdentana í Kaupmanna-
höfn“, sagði hann, og á tímarit
það, sem þeir gáfu út árin 1835 til
1843. Fjölnir, en í fyrsta árgangn-
um var útlegging á tveimur köfl-
um új* bók Lamennais: „Paroles
d’un Croyant“, sem hafði komið
út ármu. áður og mjer fanst undra-
vert, að ein af fyrstu útleggingun-
um, sem birtist af þessu merka riti
eða rjettara sagt kaflar úr því,
skyldi vera á íslensku“.
F " "minn hafði verið svo mikið
riðmn við þetta tímarit, að það var
<■ iOnfurða þótt mjer þætti mikils-
vert Um þessi ummæli hins merka
manns. Hann vissi nokkur deili á
Jónasi og Konráð, sem alment eru
álitnir hafa sjeð um Fjölnir fyrsta
árið, en manni dettur ósjálfrátt í
hug, hvort ekki Tómas Sæmunds-
son hafi verið hjer að verki, því
svo undarlega vill til, að hann er
einmitt í París veturinn 1834 ðg í
Róin suniarið 1833 þegar gekk mest
á með Lamennais. Mjer finst það
hæfra, stórgáfaðra útlendinga.
Þegar við fórum frá Dinard ók-
um við beina leið til „La Chenaie,
sent löngu hefir verið autt og yfir-
gefið, þótt aðalbyggingin, hvítt
múrhús, ekki ýkja tilkomumikið,
sem bændurnir í kring kölluðu
samt höll á dögum Lamennais,
standi þar enn í fögrum og van-
hirtum hallargarði (park). Jeg. seni
hafði lesið svo mikið um þennan
stað og skóla þann fyrir unga
klerka, sem lengi framan af æfi
Lamennais var hugðarmál hans og
hann gjörði um tíma að veruleik,
gekk þarna um í leiðslu — en þeir
vera gaman fyrir okkur að sjá. að
cftir hundrað ár skyldi Fjölnis*
manna vera minnst á samkomu fjöl-
Á fundi einum í ungmcnnafjélagi
í smábyggð í Noregi var ýms s|)cki
rædd, mcðal annars það, að ..minni
hlutinn hefði eiginlcga alltaf á
rjettu að standa.
Eftir miklar umræður var sam-
þykkt, með vfirgnæfandi meiri
hluta, að minni hlútinn hefði alllaf
ó rjettu að standa.
★
Tveir verslunarmetin, annar
• . *
sænskur og hinn amcrískur, áttu
tal sainan.
Sá ameríski sagði:
— Nú er jeg búinn að koma til
1
Svíþjóðar mörgum sihnum á síðustú
10 árum, og aldrei hef jeg hingað
til hitt verslunarmenn. sem við Ame
ríkumenn mjmdum kalla „smart“.
— Það keniur sjálfságt til af því,
sagði Svíinn, að slíkir versíunar-
menn sitja venjulega í fangelsi hjer
heima.
Y T U R
sem ekki hafa sökt sjer niður í
æfisögu hans, (l’ histoire de sa vie
tragique, eins og Frakkar mundu
segja) og rit geta ekki fylgt mjer
hjer ..........
Þaðan fórunx við til ættaróðals
Chateanbriand’s, hinnar fögru og
frægu miðaldar hallar „Combm’g",
sem nú má teljast sje safnahús, þótt.
enn búi þar með köflum niðjar þess
arar aðalsættar. Þarna gekk jeg
einnig um, eins og í leiðslu eða
draumi og endurminningarnar uin
líf og rit Chateanbriand’s, einkum!
„Memoires d’outre — tombe“, fyltu
huga minn.
Fyrrverandi hjónefni, sem skilið
höfðu í bræði ogekk i sjest í mörg
ár eftir það, hittust á dansleik.
— Nú. er þetta ekki María? sþurði
þann clskulegur.
Hún virti liann fyrir sjer kulda-
Jega.
— Ilvernig er það — var það
bróðir yðar eða þjer, sem voruð
,eitt sinn einn af mínúm heitustu
aðdáendum? spurði húíi.
—- Ekki man jeg eftir því, svar-
aði hann umsvifalaust. Það lilýtur
að hafa verið faðir minn.
★
Hún átti von á öðrum.
— Hann treysti ekki konunni
sinni lengur. Ilann kom heim úr
ferðalaginu mikla fyrr en hans var
von, læddist aftan að henni, greip
fyrir augu hennar og kysti hana
á hnakkann. Áji þess að snúa sjer
við sagði hún: „Þú ert þó ekki með
brjef frá honum!“