Lesbók Morgunblaðsins - 17.08.1945, Blaðsíða 5

LÉSBÓK MORQUNBLAÐSENS
413
Hún er alin upp við hermennsku.
EP1 TIL VÍLL er eitthvað frum-
stætt í undirvitund hennar, sem
rekur hana til þess að elta herinn.
Jeg á við, að það sje eitthvað enn
frumstæðara og ósjálfráðara held-
ur en frani kom í fyþstu Hollywood
myndinni hennar, Maroceo, þar sem
hiin reif af sjer skóna, útvegaði
sjer geit og þrammaði með hana á
eftir hernum út í Sahara-eyðimörk-
ina. I þetta skipti, er hún búin að'
losa sig við geitina, hefir fært sig
í hermannastígvjel og afsalað sjer
frekari frægðarvon heima fyrir —
eða hvað?
En svo að við snúum okkur aftur
að hinu frumstæða og ósjáll’ráða í
eðli hennar, skal hjer tilfært dæmi
úr ævisögu hennar.
Marlene fæddist þegar síðustu leif-
ar ljensskipulagsins vöru að deyja
út. I bernsku aldist hún upp við
hergöngur og það hefir ekki getað
farið hjá því, að hinn ævaforni
hernaðarandi hefði sín áhrif á hana.
Hverjum skyldi hafa dottið í hug, að
hún mundi snúa aftur til hins fyrra
ástands, herganga og hernaðaranda.
Marlene Dietrich fæddist næstum
því inni í miðju Þýskalandi í borg-
inni Weimar. Þessi sögulegi staður
verður sjálfsagt einhvern tíma
prýddur bronsetöflu þar sem á verð
ur letrað eitthvað á þessa leið: —
Hvaða leið fóru þeir? í minningu
Qeorge S. Pattrtn Jr. hershöfðingja.
Faðir Martene, Edourd von Losch
yfirforingi í sprengjudeildinni, f.jell
í orustu á austurvígstöðvunum til-
tölulega snemma í heimsstyrjöldinni
fyrri. — Á stríðsárunum og upp-
reisnarárum þeim, er styrjöldinni
fylgdu var Marlene, sem þá hjet
Maria Magdalena von Losch, látin
nema tónlist við Hochschule fúr
Musik í Berlín, en þar var Iiún
skrásett sem nemandi í fiðluleik
„undir leiðsögn hins velþekkta pró-
fessors Fleseh“.
Þessi. tilvitnun er tekin upp úr
áðurnefndri ævisögu og má vera að
prófessor Flesch sje ekki þekktur
að öðru betur en að vera nefndur
þar. Og tilvitnunin heldur áfram
á þessa leið — ferill hennar sem
fiðluleikara varð ekki langur, þar
Sem hxin méiddi sig í vinstri úlnlið
og átt eftir það erifitt með að beta
hendinni við gripin.
Þessi fiðlulærdómur hennar cr
nefndur hjer vegna þess, að í þau
tvö skipti á dag, sem Márlene kem-
ur fram fyrir hermennina leikur
hún gjarna ljett klassisk lög á sög.
Leiklistarferillinn.
NÚ SNERI hin unga Fraulein von
Losch sjer að leiklistinni og gerðist
nemandi Max heitins Reinhardt. En
með því að móðir hennar vildi ekki
láta leggja Loseh-nafnið við hje-
góma, tók hún upp nafnið Marlene
Dietrich.
Og eftir þetta var saga hennar
eins og saga allra annara, er leita
að frægðinni á þessari braut, nema
að því leyti, að Marlene fann frægð-
ina. Hún hlaut fyrstu verulegu
frægð sína í UFA, myndinni „Blái
engillinn“, með Emil Jannings. •—
Með þeirri mynd var henni skipað
í fremstu röð kvikmyndaleikara og
hún aflaði henni heimsfrægðar sem
kvikmjmdaleikara og persónuleika.
Ilún kom til HollyWood sem „blár
engill“. En það varð þó ekki fyrr
en hún snéri aftur til Þýskalands
með ameríska hernum, sem var að
gera innrás í vetrarkuldanum, að
engillinn varð verulega blár!
Myndir, sem nýlega hafa verið
teknar af aðalljósmyndara Life,
George Silk, sýna hana í vinnuföt-
um og ferðafötum.
Leikskrá hennar er, eftir því sem
Silk og aðrir trúverðugir frjetta-
ritarar segja, einleikur á sög, síðan
tekur hún að lesa hug hermannanna
og svo syngur hún að endingu nokk
ur lög, meðal annara sína eigin út-
setningu á Lili Marlene. Háil er
alla jafna klædd í karlmannsbuxur
og gengur þar á undan öðru kven-
fólki í heiminum, þar á meðaí kven-
fólki í Holywood, með góðú éftir-
dæmi. Til allrar óhamingju Virðást
fæstar konur í Hollywood getaibóí-
ið s;líkan klæðnað.
AÐ MARLENE DIETRICH hafi
veitt herjum bandamanna mik-
5nn styrk með þ\u að fylgjast með
þeim inn í hið gamla föðurland'!
sitt, er ekki að efa, enda þótt mjög
litlar sögur hafi farið af henni fyr-
ir utan það, sem Ivan H. Peterman,
frjettaritari Philadelphia Inquirer
jhefur skýrt frá, en hann virðist
jlmfa hitt Marlene skömmu eftir
þrustuna við Bulge. Peterman„segir
svo eftir......... Dietrich: „Jeg
vaknaði þessa nótt í Eupen við það,
að jeg heyrði hvin á undan hverri
sprengingu og jeg vissi, að það var
orðin á einhver breyting frá því
sem verið hafði. Sama var að segja
um aðrar konur í borginni, sem
komu til aðsetursstaðar míns og
kröfðust þess, að jeg leitaði skjóls
|ásamt þeim. Þær voru alveg vissar
um, að eitthvað stórkostlegt væri
í aðsigi. Jeg fór niður í loftvarnar-
ihyrgið og þær bjuggust allar við
jumsátri, enda þótt engir úr okkar
liði, hvorki foringjar nje óbreyttir
virtust vera mikð áhyggjufullir um
framtíðina. Undir því yfirskyni að
jeg ætlaði að sækja eitthvað, sem
jeg hafði skilið eftir, sneri jefe við
og sagði foringjunum frá því, sem
jeg hafði orðið áskynja. Það leið
jekki á löngu áður en í Ijós kom, að
þetta hugboð hinna óbreyttu borg-
ara reyndist rjett, því að Rundstedt
hóf árás sína þann 16. desember.
Peterman heldur áfram að segja,
að Marlene hafi þrátt fyrir alt hald-
jð áfram ferð sinni í jeppa, með
flokk sinn, — Lyn Marberry og
Freddie Lightner — í áttina til 99. -
'herdeildarinnar þangað til henni