Lesbók Morgunblaðsins - 13.10.1946, Page 12

392
LESBOK MORGUNBLAÐSINS
A. J. Johnson:
Gaman er að svífa um
loftin blá!
SJÁLFSAGT hefðu fæstir trúað
því, sem konmir eru á efri ár, hefði
þeim verið sagt í æsku, að þeir ættu
á ævinni að svífa um loftin blá í flug-
bát eða flugvél. Og þetta hefði þótt
ótrúlegt fyrir 50 árum, því það eru
ekki nema rúm 40 ár síðan að Wright
bræðumir vestur í Ameríku tóku upp
á því að reyna að herma eftir fugl-
unum, og hefja sig til flugs. Þótti það
heimsviðburður er það fréttist, að
þeitn hefði tekist að svífa í loftinu
milli tveggja bæja, nál. 10 km. leið.
Nú er flugið orðið alment,^og flogið
heimsálfanna milli á fáum klukku-
stundum, hvað þá milli fjarlægustu
stáða hér innanlands.
A Alþingishátíðinni 1930 flaug ég
frá Þingvöllum til Reykjavíkur.
Nokkru áður var stofnað hér Flug-
fjelag (það fyrsta er hjer var stofnað).
Varð jeg svo frægur að leggja í það
200 krónur — sem þolti n^kkuð fje
á þeiiii tíma — og tapaði þeim. Því
fjelagið fór á höfuðið fljótlega. Ég
hafði ekki einu sinni það upp úr krafs-
inu, að komast upp í loftið með flug-
vjel er það hafði til umráða, og bcið
þó eftir því í nærri heilan dag, hjer
suður í Vatnsmýrinni.
■ Jeg hafði nú ekki rciknað með því,
að jeg mundi komast upp í loftið
nema í þetta eina skifti, en þá koúi
tilviljupin til sögunnar. I byrjun
ágústmánaðar fór jeg að hitta kunn-
ingja minn í austurbænum. Hann og
fjelagar hans þrír, voru búnir að á-
kveða ferð til Austfjarða og Iljeraðs,
til að taka myndir, bæði ljósmyndir
og kvikmyndir. Enginn hafði kornið
á Hjeraðið áður, og voru þeir því
allir ókunnugir þar. Jcg var aftur á
móti dálítið kunnugur þar frá ferð-
um minum fyrir Ferðafjelagið, og
oftar. Talaðist svo til milli okkar, að
jeg skvldi hitta þá á Reyðarfirði 9.
ágúst, en þeir ætluðu í bíl norður fyr-
ir. Jeg pantaði far með flugbát Flug-
fjelags Islands 9 ágúst. Vegna veðurs
var ekki flogið þann dag, en næsta
dag kl. 10 hringi jeg á skrifstofu fje-
lagsins og spyr hvort flogið verði í
dag. Ekki fékk ég ákveðið svar, en
var sagt, að jeg yrði látinn vita með
klst. fyrirvara. Það var gott og bless-
að, og ég sest niður og fer að skrifa.
Kl. 10,30 hringir síminn, og tilkynnir
J)á skrifstofa Flugfjelagsins, að ég cigi
að vera kominn á skrifstofuna kl. 11,
eða eftir hálftíma. Þótti mjer dálítið
einkennilegt, að það skyldi ekki
standa heima, sem áður var ákveðið
og tilkynnt. K1 11 er jeg kominn nið-
ur á skrifstofu, en þar beið jeg og
allt fólkið sem ætlaði með flugbátn-
um, í 40 mínútur, af því að bíllinn
var ekki til staðar til að flytja fólkið
suður í Skerjafjörð. Varð jeg leiður
yfir þessari bið, og alveg hefði hún
•verið ótæk, ef nokkuð hefði verið að
veðri. Mjer finust að svona fjelag,
eins og Flugfjelag Islands eigi að vera
stundvíst.
Eftir að komið var um borð í flug-
bátinn gekk alt eins og í sögu, og lenti
hann á Reyðarfirði eftir tveggja og
hálfs tíma flug. Tvennt er það sem
mjer finnst að Flugfjolagið ætti að
auglýsa í flugbátnum, t. d. við sætin,
að Jtað er ekkert athugavcrt þó bát-
urinn sje nokkra stund að hefja sig
til flugs, og einnig er ekkert við Jmð
að athuga, þó flugbáturinn, eins og
hrapi nokkuð niður stundum, þegar
hann er á flugi. En jeg varð var við,
að fólk sem aldrei hefir komið í flug-
bát áður, varð hrætt við þetta hvort-
tveggja. Ef það vissi að þetta er eðli-
legt, þá myndi því ekki koma til
hugar að hræðast.
Veður var bjart og gott. Flugbátur-
inn fiaug til Ilafnarfjarðar, og þá
þvert yfir Reykjanesskajfann, og
kom að suðurströndinni á móts við
Þorlákshöfn. Smári Karlsson flug-
maður sagði mjer að flogið væri í
1000 metra hæð. Eftir25 mínútna flug,
flugum við framhjá Vestmannaeyj-
um (nálægt ströndinni), eftir 32 mín-
útur fram hjá Skógafossi, 36 mínútur
framhjá Jökulsá á Sólheimasandi, 42
mínútur framhjá Vík í Mýrdal, og 1
klst. og 20 mín. framhjá Öræfajökli.
Þegar kom austur undir Stöðvar-
fjörð, var Jtokuslæðingur meðfram
landinu og regn. Sæmilega Var þó
bjart inn Reyðarfjörð. Þokan var að-
allega á fjallatoppunum. — F’jelög-
um mínum seinkaði um dag, vegna
rigninga, svo þeir komu'ekki á Reyð-
arfjörð fyrr én 10. ág., rjett eftir að
fjugvjelin lenti. Fórum við svo allir
saman upp að Egilsstöðum, þar urðu
þeir eftir um kvöldið, en jeg helt að
Hallormsstað, og dvaldi þar í 9 daga.
Þar er ætíð jafnyndislegt að dvelja.
í'jelagar mínir komu þangað daginn
eftir, og voru þar í tvo daga, og ferð-
uðust nokkuð um Iljeraðið og Firðina.
Tvennt vakti athygli ferðamanna á
Hjeraði. í fyrsta lagi að þar var með
öllu bensínlaust. Ekkert bensín að fá
nema niður á fjörðum, helst á Seyðis-
firði. Komst ferðafólk* í vandræði af
þessum sökurn. Gegnir það furðu, að
þeir sem eiga að sjá um þessa hluti,
skuli hafa heilan landshluta svo
til bensínlausan, svo vikum skiftir,
um hásumarið. A Egilsstöðum þyrfti
alla tið að vera til bensín. Annað sem
vakti athygli ferðamanna var, hve
brúin yfir Lagárfljót, er orðin ljeleg.
iMcrkur bóndi á Hjeraði sagði mjer
að hún væri eftirlitslaus, og svo ónýt,
að hanu sagðist eins geta búist við
I