Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1947, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
417
Johs. Gröntved
magister
land grasafræðilega og merkilegt að
ýmsu leyti. Ýmsar jurtir, sem taldar
voru sjaldgæfar eða ófundnar á Vest-
fjörðum reyndust all-algengar hjer.
Við vorum jafnvel svo heppnir að
finna nýja starartegund — hrísastör
— norræna tegund, sem áður er aðeins
fundin í Noregi, Svíþjóð og Finnlandi.
Carex adelostoma er vísindanafn henn
ar. Krossjurt reyndist vera algeng á
þessum slóðum í kjarri, en var ekki
fundin svo norðarlega fyr. Eggtví-
blaöka vex líka í Asparvíkurdal og
Goðdal, en var aðeins kunn frá Skut-
ulsfirði áður hjer á Vestfjörðum. —
Margt fleira merkilegt grasafræðilegt
mætti nefna, en jeg sleppi því hjer.
Við mættum hvarvetna mestu gest-
risni og velvilja á ferðinni. Jeg undr-
aðist líka mjög áhuga fólksins fyrir
gróðrinum. í Danmörku verða grasa-
fræðingar hissa, ef bóndinn eða heima
fólk hans fer með til að athuga jurtir.
En á Vestfjörðum fóru bændur með
okkur um hásláttinn í grasaferðir. —
Ekki aðeins til að skoða jurtirnar í
garðinum og á túninu, heldur líka til
að safna villijurtum út um fjöll og
haga. Þetta sannar áþreifanlega ást
íslendinga á landi sínu og náttúrufari
þess. Fanst mjer mikið til um þetta.
Ný kynslóð náttúrufræðinga og áhuga
manna í náttúrufr. vinnur nú af alúð
að rannsókn landsins og útbreiða nátt-
úrufræðilega þekkingu meðal alþýðu
í ræðu og riti og með skoðunarferð-
um. Jeg óska þeim til hamingju og
árna alls góðs.
Lítið er um góða vegi í Stranda-
sýslu, en þarna kyntist jeg jeppanum
í fyrsta skifti, því að hann er ennþá
mjög sjaldsjeður í Danmörku. Hjer er
hann að taka við af hestunum og því
virðast lítil takmörk sett hvar jeppinn
kemst áfram yfir hálsa, mela og móa,
og jafnvel ár. Jeppinn kemst alt. —
Jeg gerði góða för til Strandasýslu.
Eftir hina löngu bílferð til Hólmavík-
ur varð Staður í Steingrímsfirði fyrsti
áfangastaður okkar fjelaga. Sjera Ing
ólfur Ástmarsson var staddur á
Hólmavík og ók okkur í jeppa sínum
heim á prestssetrið. Þar vorum við
tvo daga í besta yfirlæti. Prestshjónin
hafa bæði áhuga á jurtagróðri. Sjera
Ingólfur flutti okkur yfir að Svans-
hóli í jeppanum, langan veg yfir
Bassastaðaháls. Tók Ingimundur bóndi
og kona hans ágætlega á móti okkur.
Þar er hitaveita og nýrækt. Er alt
blátt af blákollu og rautt af sóldögg á
jarðhitasvæðinu. Og í hrísþúfunum
neðan við túnið fundum við hrísa-
störina að nýju, en alurt og álftalauk í
síkjum skamt þar frá.
Inn í Goðdal fórum við ríðandi inn
með kjarrvaxinni hlíð. Bóndinn þar,
Jóhann Kristsmundsson og synir hans
eru grasafróðir og fundu nýja tegund,
stinnaref (juncus squarrosus) þar í
dalnum í fyrra. Frá Svanhóli jepp-
uðum við til Ásmundarness og geng-
um þaðan til Reykjarvíkur og svo með
vjelbát til Kaldbaksvíkur og Aspar-
víkur. Á þeim stöðum eru víða ynd-
isfagrir burknar í stórum brúskum,
einkum þúsundblaðarós, skjaldburkni
og skollakambur. Fólkinu þótti þús-
undblaðarós undarlegt nafn, en svo
ljetum við það telja smáblöðin eða
bleðlana á einu burknablaði og það
datt ofan yfir það yfir blaðafjöldan-
um. Nafnið er rjettnefni.
Frá Asparvík fórum við sjóleiðis til
Kaldrananess og dvöldumst 2 daga hjá
hreppstjórahjónunum við mestu gest-
risni eins og alstaðar. Þaðan gengum
við yfir heiðina til Drangsness og fór-
um þaðan út í Grímsey að rannsaka
gróðurinn. Eyjan er lítil en gróðursæl.
Frá Drangsnesi fórum við með mæl-
ingabát ríkisins til Hólmavíkur. Þar
skoðuðum við tvo daga umhverfið og
hjeldum síðan aftur til Reykjavíkur
eftir hálfsmánaðar árangursríka og
skemtilega för um áður ókunn hjeruð.
Að lokum vil jeg þakka hjartanlega
öllum þeim mörgu, sem hafa greitt
fyrir mjer og sýnt mjer vinsemd með-
an jeg dvaldi á íslandi.
Johs. Gröntved.
V V V
- Molar -
í HERBÚÐUM
.. nokkrum fól undirforingi óbreytt-
um liösmanni aö vökva blómagaröinn
kl. 3 á hverjum degi.
Einu sinni geröi ógurlegt þrumu-
veöur. Liösforinginn kom þá æöandi
inn í skála og þar var þá blómavörö-
urinn inni.
,fKlukkan er þrjú!" œpti liösfor-
inginn, „og þú átt nú aö vera að
vökva blómunum!“s'
..,J5?n þaö er hellirigning úti,“ svar-
aöi lúnn.
,,Þaö er engin afsökun,“ sagöi liös-
foringinn. „Þú hefur regnkápu“.
VARÚÐARRÁÐSTÖFUN
Um aldamótin, þegar fyrstu bilarn-
ir komu í gang, þá fældu þeir svo
marga hesta og slösuöu svo snarga
fótgangandi menn, aö Tennessee rík-
iö í Bandaríkjunum setti þaö í lög,
aö hver sem ætlaöi sjer að feröast á
bíl, yröi aö tilkynna þaö meö auglýs-
ingu í dagblööunum, viku áöur.
VONT VEÐUR
..Vont veöur er altaf verst, þegar
horft er á þaö út um glugga.