Lesbók Morgunblaðsins - 25.01.1948, Síða 1
3. tbl.
Sunnudagur 25. janúar 1948
XXIII. árgangur
FRA BERNSKUARUM SIMANS
„ÞAÐ ER EKKI
ENGINN getur gert sjer grein fyrir
því, sem ekki hefur reynt það sjálfur,
hvað daglegt líf íslendinga breyttist,
þegar síminn kom til sögunnar. Hann
var ævintýri. Hann brúaði að hálfu
leyti fjarlægðirnar innanlands og
færði landið og þjóðina utan úr hafs-
auga einangrunarinnar nálægt heims
viðburðum og straum viðskiptanna.
Jafnvel þeir, sem voru fulltíða-
menn þegar fyrst var talað í sírna
landsfjórðunganna á milli, muna ekki
glöggt hvernig allt líf þjóðarinnar
var áður daufara, drungalegra og með
meira seinagangi. Þegar hver sat á
sínum stað, og vissi ekkert hvað var
að gerast nema á næstu grösum fyr
en pósturinn kom eða strandferða-
skipin.
Svo skammt er síðan þessi mikla
breyting varð, að nokkrir menn eru
enn við símastörf, er unnið hafa við
símann frá því í upphafi hans og
bernsku. Meðal þeirra er Jónas Ey-
vindsson, símaverkstjóri. Og það sem
merkilegra er. Hann hafði verið síma-
maður hjer á landi í meira en ár, áður
en Landssíminn var lagður, því hann
vann við Talsímafjelag Reykjavíkur,
er tók til starfa á árinu 1904.
Frá 22. okt. 1904
I nálega 44 ár hefur Jónas unnið
ONYTUR A ÞJER HAUSINN“
Frásögn Jónasar Eyvinds-
\ / i
sonar símaverkstjóra
Jónas Eyvindsson.
að símastörfum, og mun hann vera
elstur í þeirri grein allra manna á Is-
landi.
Hjer um daginn bað jeg Jónas að
segja mjer eitthvað frá bernskuárum
símans hjer á landi. En Jónas er,
eins og allir vita, sem þekkja nokkuð
til hans, minnugur á allt, sem fyrir
hann hefur borið, og kann góð skil á
öllu, sem hann hefur kynnst um dag-
ana.
— Jeg kom í þjónustu Talsímafje-
lagsins 22. október 1904, segir Jónas
í upphafi.'Kom í land af strandferða-
skipi Sameinaðafjelagsins, Skálholti,
þ. 18. sama mánaðar.
— Hvað varstu að gera á Skálholti?
— Jeg fór 8 ára gamall í sveit, sem
smali, og var þar í 6 sumur. En þegar
jeg kom heim um haustið, 14 ára, fór
jeg í Sturlubakarí, sem Björn Símon-
arson keypti síðar, og síðan hefur heit
ið Björnsbakarí. Eftir 3 mánuði fór
jeg þaðan, til Emils Jensey, bakara í
Austurstræti. Hann var þar sem nú er
verslun L. H. Múllers. Þar fjekk jeg
10 króna kaup á mánuði og fæði.
Vann frá kl. 5 á morgnana ti^ kl. 10
á kvöldin. Vinnutíminn langur fyrir
mig. Þar var jeg samt í 2l/2 ár. Var
þá orðinn langþreyttur á þeirri vist.
Vildi fá 35 króna kaup, og fæða mig
sjálfur. En Emil Jensen kvaðst ómögu
lega hafa efni á því.