Lesbók Morgunblaðsins - 01.05.1948, Síða 5

LESBÖK MORGUNBLAÐSLNS
241
KOMMÚNISTAR FYLGJA HJER.
EJNS OG ANNARS STAÐAR
11
LINUNNF FRA MOSKYA
Alltaf á Moskvu-línu.
EKKERT er eins viðbjóöslegt og
heyra komm' nista miklast aí baráttu
sinni og áhuga fyrir sjálfstæði og
frelsi þjóðarinnar.
Afstaða þeirra til frelsis og sjálf-
stieðis annarra þjóða og til utanrik's-
mála almennt er í senn smánarleg og
frámunarlega aumingjalcg. Moskvu-
línan er rauði þráðurinn síðast og
fyrst.
Eins og kunnugt er íóru fram mjög
umfangsmiklar samningatilraunir
milli Englendinga og Frakka annars
\ egar og Rússa hins vegar árið 1930,
nokkru fyrir upphaf hcimsstyrjald-
arinnar. Kommúnistaj- hjcr tóku þá
afdráttarlaust afstöðu mcð þcssun
samningatilraunum, sem þcir töldu
boða viðnám og vcrnd gegn árásum
og yfirgangi „vei’sta óvinar mann-
kjTisins — nasismanum“.
„Okkar eðlilegi verndari.“
T. d. komst llalldór Kiljan Laxness
svo að orði, í sambandi við skrif sín
um grlöasamninginn milli Datimerkur
og Þýskalands 1939, scm hann taldi
vera þéss eðlis, að áslæða væri til, að
við íslendingar íhuguðutn, hvort við
ættum ekki að minnsta kosti að setja
ný skilyrði fyrir áíramhaldandi sanx-
bandi við Dani, eftir slíka samninga-
gerö af þeirra hálfu:
Þessi skilyrði cru fyrst og
fremst þau, að danska stjórnin fjar-
lægist stefnu ,,andkommúnistiska
sáttmálans", þ. e. a. s. utanríkis-
politík möndulríkjanná, sem beint
er gegn cLkm- eSIilaga vaxxidara,
„ Verkalýðsvináttcm" og
,,lýðræðisástin ‘ yfirskyn
og hlekkingar
Bretlandi, og samhæfi stjórnar-
steínu sína norrænum hagsmunuin
og lýðræðisblökkinni, sem á höfuð-
íulltrúa sína í Bretum, Frökkum og
Rússum“.
(Þjóðviljinn, B. ágúst ’39j.
Griðasamningiir Hitlers og Stalin.
En svo rann upp sá mikli dagur,
þegar griðasamningurinn var gerður
milli Hitlei's og Stalin. Kommúnistar
lxjei' eru þrumulostnir og jafnvcl for-
sprakkarnir rcika í trú sinni eitt
augnablik, sbr. eftirfarandi huglcið-
ingai' í leiðara Þjóðviljans:
„Heimurinn horfir undrandi á
þessa höfuðfjendur standa upp fiá
samningaborðinu og spyr: flvað
kemur nxest, hvert stefnir?
Mölinum veröur þegar Ijóst, að
Þjóðvex jar telja, að nú t je limi til
kominn, að framfylgja kröfum sín-
um á hendur PóUandi með vopna-
valdi. Þeir þurftu ekki lengur að
óttast hið sameiginlega öryggi Bret
lands, Frakldands og Sovjetnkj-
anna, þar sem ekki tókust samning-
ui' með þessum aðilunf.
En kommúnistaíoi'sprakltarnlr eru
íliétlega huggaðir aí lagrifeðrur.uni
aurtur í I.lcslrva, cg hsfur yíir-
leitt ekki borið á öðru en að samn-
ingurinn við nasistaríkiö væri einn
af djörfustu og stórkostlegustu sigr-
um socialismans.
jiw*«-

Imuásiii í Fólland.
Þegar Þjóðverjar í'áðast inn í Pól-
land, 1. scpt. 1939, segir í Þjóðviljan-
um:
„Evrópa sjer nú clin einu sinni af-
leiðingai'nar af undanlátsseminni
Við fasismann, því aðeins vegna
þess, að fasismanum hjeldust uppi
grimmdarverk sín á Spáni og bana-
ráðin við Austurríki og Tjekkósló-
vakíu, þorir hann ná að ráðast á
Pólland“. (Það cr ekki lengur ympr-
að á griðasamningnum við Rúss-
land, íem mögulegri orsök þess, að
Þjóðverjar þora að ráðast inn í
Pólland!).
Sigurinn fyrir heimsverkalýðinn,
Og þess er nú ekki langt að bíða, að
forsprakkarnir nái sjer fullkomlega á
st' il. aftur.
13. scpt. 1939 skrifar Eggert Þor-
bjamaröon giein i Þjóðviljann, ineð
fjTirsögninni: . Ekki-árásarsamning-
ur Sovjstríkjanna við Þýskaland er
sigur í, r;r heinis, arkalýBim“.