Lesbók Morgunblaðsins - 06.06.1948, Blaðsíða 4

288
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
-w s>
*■? 5*.
Skipin Ármann. Freyja og Vjebjöm umhverfis hiö brennandi skip. (Ljósm.
Ragnh. Backmann farþegi á gullfossi).
er skipstjórnarmaður grandar skipi
sínu af ásettu ráði í einhverjum glæp-
samlegum tilgangi.
Er illt til þess að vita að slíkt at-
hæfi skuli geta verið framið uppi í
landsteinum okkar án þess að rann-
sakað sje á verknaðarstaðnum þar
sem hægast er,um vitnaleiðslu þeirra,
er best mega vita hvað skeð hefur.
Hjer fór engin rannsókn fram á staðn-
um, og heldur engin vitni leidd fram
þar sem sjórjettur fór fram.
Litlu einu varð bj&rgað af miklum
verðmætum úr Fleu^ de France. —
Skipið virtist hið traustasta og útbún-
aður allur góður. Mig minnir, að hlut-
ur okkar Freyjumanna yrði alls um
300 krónur. Höfðum við áreiðanlega
allir saman unnið rösklega til þeirra
„björgunarlauna“. Nú hafa 15 ára
haust- og vetrarbrimin við Vindbelgj-
arfjöru eytt að mestu síðustu leifum
hins fríða skips Fleur de France.
Veturinn eftir að þetta skeði kom
hingáð til Siglufjarðar enskur lög-
fræðingur, fulltrúi vátryggingarfje-
lags þess, er tryggt hafði „Fleur de
France.
Yfirheyrði hann með aðstoð túlks
alla þá, er afskipti höfðu haft af
þessari björgun og sem hann náði til.
Bjóst hann við, að svo kynni að fara
að við yrðum kallaðir til Parísar til
þess að staðfesta þar framburð okkar.
Spurði hann okkur hvort við vildum
takast þessa ferð á hendur, en vá-
tryggingafjelag hans mundi greiða
allan ferðakostnað. Var ekki laust
við að sum vitnin færu að hlakka til
að sjá hina heimsfrægu höfuðborg
Frakklands, en aldrei varð neitt úr
þessu ferðalagi.
Ýmislegt upplýsíi hann okkur um,
sem við vissum ekki áður, m.a. að
skipstjórinn, sem var eigandi skipsins,
hefði tvöfaldað vátryggingarupphæð
skipsins áður en hann lagði í íslands-
ferðina. Einnig upplýsti hann, að
miög kostnaðarsamt væri að reka mál
út af þessu í Frakklandi og teldi hann
vafasamt hvort fjelag hans legði í
slíkt.
En hver sem kunna að hafa
orðið endalok þessa máls er það víst,
að við heyrðum aldrei neitt frá vá-
tryggingarfjelaginu eða lögfræðingi
þess og ekkert varð úr ferðalaginu til
höfuðstaðar Frakklands.
STRANDFERD
Stefnt er vestur, stýrt er laust viS Horn.
Stóru skipi litlir spaðar róa.
Ægir reýnist enn í skapi forn;
öldum fylkir vestan Húnaflóa.
Storminn brýnir nepjukulda-norn,
næsta frökk að hefja stœrri sjóa.
Undan slá hin sterku storma-köst,
styttist leiðin móti sjó og vindi.
Þóttasvipnum þokar ekki vöst,
þó að skipið beint á hana kyndi.
Ot frá Horni rís hin mikla röst.
Rignir fuglum undir Kálfatindi.
Hengiberg með úfna urðartá,
öldum saman stóðu hjer á verði.
Áhlaup gátu stöðvað stór og smá.
Strandhögg mestu borgarísinn gerði.
Björgin stara þrjósk og þokugrá.
Þarna vottar hvergi fyrir sverði.
Innst í víkum eyðijarðir sjást,
ýmsir kostir fylgja þeirra löndum.
Þangað engir bændur framar fást.
Fólkið er að þyrpast burt af Ströndum.
Afskekkt býli andans kröfum brást.
Auðna ráði, hvað sem ber að höndum.
Hreiðar E. Geirdal.