Lesbók Morgunblaðsins - 16.07.1950, Blaðsíða 2

350
LESBOK MOíU.UNBLaÐSINS
kalinn komst hann suður af, með
hestana lifandi, og má það kall-
ast kraftaverk.
SNEMMA á laugardaginn fvrir
hvítasunnu komst Gísli niður í
Þjórsárdal. Var þar þá logn og hiti.
Og þegar hann reið niður með
Dimon heyrði hann þresti syngja
og sá að fyrstu laufblöðin voru að
koma út á trjánum. Mun þá hug-
ur hans hafa fylst sælukendri þakk
lætis tilfinningu við forsjónina, er
hafði leitt hann úr hinum illvíga
vefðraham á fjöllunum í vorblíðu
hins fagra dals. Enda varð hon-
um að orði er hann kom að Skriðu-
felli, að mikill munur mætti vera
á himnaríki og helvíti, ef hann
væri meiri heldur en á því að vera
að villast í stórhríð inn við jökla
um Kisubotna og Kerlingafjöll, og
hinu að vera nú kominn í sumar
og sól og gróanda.
Ætla mætti nú að Gísli hefði ver-
ið orðinn svo aðþrengdur, að hann
hefði kosið að hvíla sig um hríð
á Skriðufelii, enda var honum boð-r
ið það. En við það var ekki kom-
andi. Hann vildi helst halda áfram
og komast heim að Gíslastöðum um
kvöldið, því að ferma ætti barn
sitt að Ólafsvallakirkju daginn eft-
ir. Kvaðst hann hafa gert ráð fyr-
ir því, áður en hann fór að heim-
an, að vera kominn aftur fyrir þann
dag.
Með fortölum fekst hann þó til
þess að hvíla sig á Skriðufelli um
daginn og gista þar um nóttina. En
árla mun hann hafa verið á fót-
um á hvítasunnumorgun, því að
hann reið í hlaðið á Ólafsvöllum í
þann mund er fólk var að ganga
í kirkju. Þar var þá komið ferm-
ingarbarn hans og skyldulið. Má
geta nærri að þar hefir orðið fagn-
aðarfundur og fólk hans hafi þótst
heimta hann úr helju.
EKKI ER að undra þótt Gísla kæmi
í hug samanburður á sælustaðnum
og kvalastaðnum, er hann var
sloppinn úr heljargreipum fjall-
anna. Viðbrigðin hafa verið mikil.
En út úr þessum orðum má líka
lesa það, að Gísli hafi tæplega bú-
ist við að komast lífs af úr þeim
ógöngum, er hann hafði lent í. En
þá er það undrunarefni, að hann
skyldi hafa kjark og þol og fyrir-
hyggju til þess að komast úr þeim
vandræðum. Má helst geta sjer
þess til að honum hafi haldið uppi
sú brennandi þrá, að komast til
kirkjunnar, þar sem á að ferma
barnið hans. Hann hafði lofað að
vera þar og nú bætist það við, að
kæmist hann úr hættunum gat
hann fært barninu sínu þá bestu
gjöf — og sennilega þá einu, sem
þá var til — það er sjálfan sig end-
urheimtan af helslóðum öræfanna,
þar sem svo margir hafa látið
lífið.
Og ekki þykir mjer ólíklegt að
í kirkjunni á Ólafsvöllum þennan
hvítasunnudag, hafi guði verið
færðar hrærðar og innilegar þakk-
ir fyrir björgun hans.
íW ^
SIR ARTHUR CONAN DOYLE, hinn
frægi höfundur Sherlock Holmes sagn-
anna, kom einu sinni til Parísar og
fekk leigubíl á járnbrautarstöðinni að
aka hcim að gistihúsi. Þegar hann borg-
aði bilstjóranum sagði hann: ..Kærar
þakkir, Mr. Doyle.“
Rithöfundurinn varð hvumsa við og
spurði: „Hvernig stendur á því að þjer
vitið hver jeg er?“
„Jeg sá það í blöðunum í dag að yðar
væri von frá Suður-Frakklandi,“ sagði
bílstjórinn. „Alt útlit yðar ber þess
vott að þjer eruð Englendingur. Þjer
hafið látið klippa yður fyrir nokkrum
dögum og það er auðsjeð á klipping-
unni að hún hefur verið gerð í Suður-
Frakklandi.“
„Þetta er stórkostlegt,“ sagði Sir Art-
hur undrandi. „Höfðuð þjer svo nokk-
uð fleira að fara eftir?“
„Ónei, ekki get jeg nú sagt það, nema
hvað nafnið yðar stendur á töskunum
yðar.‘*
(Á málvérkasýningu hjá Jóhannesi
S. Kjarval)
Listnnna Hlifrskját/
er heillanili staður.
Kyndlinum ly/tir
hinn Ijóselshi gtaónr.
Himnuna npnnr
hinn nmlríhi mnilur.
Shygnl er hnns auga
og sknpanili mnltur.
Islenshri sriptign
er o/inn hrer þátlur.
Liigmálum listar
þnr lýtur hrer dráttur.
Örlngadísir
í ál/heimaborgum,
glitsímu rekja
í gleSi og sorgnni.
VíSsýnn er andinn,
sem örn ofar torgum.
llnnendur lista,
hre Ijettar þiil andiii.
OrSrana undrun
er einingnrbnndiii,
— Hamrarnir opnast,
nú umshapast landiit.
Vlurinn streymir
frá íslensku fjalli.
Óskunum lyftir
hrer ókleifur hjalli.
CoSrnáttku lífi
er gieddur hrer stalli.
Sjáandinn relur
aii sjónarhól — tindinn.
Hrugiíiö er sprota,
!>á sprpettur fram lindin:
— Landi'ö og fólkiö
er /yrirmyndin.
hjer mun, vinur,
þakkir inna
íslensk þjóö og
örfum kynna
listræn hugtök
handa þinna.
crr>\f, f. OEinDAi..