Lesbók Morgunblaðsins - 12.07.1953, Page 4

418
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Sverrir Haraldsson:
^\í er áól
°f
óumcir
'íri&ur
Nú er sól og sumarfriður,
sunnanþeyr um bjarta daga,
lóukvak og lækjarniður.
Lifna blóm í grænum haga.
Heiðrík kvöld og hljóðar nætur
huggun veita grátnu barni.
Vonabjarmi vorsins lætur
vakna líf á köldu hjarni.
Drottinn, það var dimmt í vetur,
dauðinn nísti sérhvert hjarta.
Sefað allar sorgir getur
sumardýrðin ljúfa, bjarta.
Vonin grét í veiku brjósti,
virtist lífið hvíla í banni;
og í frostsins feigðargjósti
fátt varð huggun döprum manni.
Þegar nætur-húmið hljóða
huldi allt í faðmi sínum,
varstu jafnan, vorið góða,
vakandi í draumi mínum.
Þegar hríðin hrein við glugga
hugur eygði vonamyndir:
Sá ég bakvið svarta skugga
sumarblóm og fjallalindir.
Þungbær varð mér þessi vetur,
þögult stríð ég löngum háði,
um þess raunir enginn getur,
eða hvað ég heitast þráði.
Því er tónninn kannske klökkur,
kvæðið eins og vætt í tárum?
Húmsins sorg og haustsins rökkur
hcfur rist það djúpum sárum.
Lof sé þér sem lífið gefur,
liðsemd veitir döpru hjarta.
Sorgir mínar sefað hefur
sumardýrðin hljóða, bjarta.
Burt með hryggð á heiðum degi!
Hugann kætir blóm í spori.
ÖUum líkn á æfivegj
ætíð fylgir sól og vori.
Hannes St. Johnsen þessi hús“.
Hann mundi ekki hafa notað fleir-
tölu, ef aðeins hefði verið um
íbúðarhúsið, gamla Brekkmanns-
húsið, að ræða.
Hér verður það því að teljast
rétt, að þarna hafi verið verslað
stöðugt í 155 ár og húsið sé enn
að stofni hið sama og Randers-
menn reistu. Verður það því að
teljast eitt af merkustu húsum í
bænum.
Núeru rúm 144 ár síðan Jörundur
(Jörgensen) sigldi heðan á kaupfar
inu „Clarence“ áleiðis til Englands
að sækja vörur handa versluninni
í randersku búðinni, en Savignac
varð eftir til þess að sjá um versl-
unina. Hinn 21. júní kom Jörgen-
sen aftur, en nú á vopnuðu skipi
sem hét „Margaret and Anne“ og
þar var einnig á höfuðpaur versl-
unarinnar, sjálfur Pelps kaupmað-
ur. Fjórum dögum seinna höfðu
þeir gert byltingu, og eftir mán-
aðamótin gat Jörundur tekið sér
titilinn: „Alls íslands verndari og
hæstráðandi til sjós og lands“.
í dag, 12. júlí, eru rétt 144 ár lið-
in síðan sá merkisatburður gerðist,
að íslenzkur fáni var í fyrsta skifti
dreginn að hún. Það var fáni sá,
er Jörundur hafði gefið landinu,
blár feldur með þremur hvítum,
flöttum þorskum. Og þessi fáni var
dreginn á stöng á randerska versl-
unarhúsinu, þar sem nú var búð
Pelps, húsinu nr. 4 við Hafnar-
stræti. íslendingar höfðu aldrei átt
neinn fána og hafði víst ekki órað
fyrir að nokkur annar fáni en hinn
danski mundi nokkuru sinni blakta
yfir landinu. En hér sáu þeir nýan
fána — tákn sjálfstæðis. Þessi dag-
ur, 12. júlí, gæti því kallast fána-
dagur. En svo liðu 104 ár, einum
mánuði í fátt, þangað til næsti
fánadagur kom. Það var hinn 12.
júní 1913, þegar danski varðskips-
foringinn tók með valdi íslenzkan
fána af smábáti hér á höfninni. En
þá voru íslendingar farnir að skilja
þýðingu fánans.
Á. Ó.