Lesbók Morgunblaðsins - 03.10.1954, Blaðsíða 5
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
617
göngumiðum var einnig útbýtt að
áheyrendapöllunum og að sjálf-
sögðu var engum börnum hleypt
þarna inn. Undantekning frá því
var þó að við vinkonurnar, Anna
og Olufa Finsen og ég komumst
inn íyrir, og varð það með#þeim
hætti sem nú skal greina.
Húsameistarinn Bald kom að
máli við okkur daginn áður og
sagði okkur í trúnaði að sér heíði
verið úthlutaó þremur boðsmiðum
til ráðstöfunar að vild. Sagðist hann
ætla að gefa okkur þá, því að eng-
inn hefði fylgzt með byggingu
þessa húss af meiri áhuga og hrifn-
ingu en við, og þætti sér því sjálf-
sagt að við yrðum við vígsluna.
„En þetta er nokkuð erfitt,“ sagði
hann, „því að íeður ykkar væru
vísir til að koma í veg fyrir þetta,
og verður það því að vera leýndar-
mál okkar í milli. Eins og þið vitið,
safnast þingmenn og boðsgestir í
alþingishúginu, en þaðan verður
gengið í skrúðgöngu til kirkju, og
verð ég að vera þar með. En þegar
komið er úr kirkjunni ætla ég að
laumast að bakdyrum alþingishúss-
ins, og verðið þið að bíða mín þar.
Fylgi ég ykkur þá upp á áheyr-
endapallinn og kem ykkur fyrir á
fyrsta bekk íyrir miðju, þar sem
þið sjáið og heyrið vel, það sem
fram fer. En svo verð ég að yfir-
gefa ykkur og flýta mér á minn
stað í skrúðgöngunni.“
Allt gekk þetta eftir áætlun og
við sátum þarna á ágætum stað og
sáum salinn fyllast af boðsgestum.
Áheyrendapallarnir tóku nú einnig
að fyllast, og allt í einu ruddist inn
kona með miklu brauki og bramli
og óð að okkur þar sem við sátum
svo ánægðar. Var þetta Katrín,
kona Benedikts Sveinssonar, fyrr-
um yfirdómara. Rak hún okkur
upp úr sætum okkar og sagði að
það væri hart, að kona mikils met-
ins alþingismanns, (þau hjón voru
raunar skilin þá) gæti ekki komizt
7"
Það' var árið 1917
að þeii Tryggvi
Gunnarsson,
Eiríkur Briem,
Jón Þórarinsson,
Sighvatur Bjarna-
son og Hannes
Thorsteinsson
gengust fyrir
samskotum í því
skyni að láta mála
mynd af Hilmari
Finsen. Var feng-
inn danskur mál-
ari, H. Dohn, til
þess að gera
myndina eftir
ljósmynd. — Með
bréfi 30. júní 1919
er myndin afhent
forsetum Alþingis
„til varðveizlu í
Alþingishúsinu".
Forsetar þakka
gjöfina með bréfi 5. júlí og telja sér „ljúft að taka við mynd þessari til varð-
veizlu í þinghúsinu.“ — Myndin er nú í blaðamannaherbergi neðri deildar,
ásamt myndum af Bergi Thorberg landshöfðingfa, Páli Melsted, Pétri Péturs-
syni biskupi, Guðmundi Óiafssyni og Einari Árnasyni alþingismönnum.
í sæti fyrir krökkum. Reyndum við
eitthvað að malda í móinn og sýtia
miðana okkar. Kallaði hún þá með
þjósti á einhvern umsjónarmann á
palhnum og skipaði honum að reka
okkur út. Honum mun hafa verið
kunnugt um, hvernig stóð á veru
okkar þarna, svo að hann reyndi
að hola okkur niður á einum af
öftustu bekkjunum á pallinum, þar
sem við smælingjarnir, hvorki sá-
um neitt né heyrðum! Ekki þorðum
við þó að segja frá þessu, því að
við vissum sem var, að okkur hafði
verið smyglað inn.
— ★ —
Að lokum vil ég geta þess, að
æskuvinkona mín, frú Anna Finsen
Klocker lézt nú síðastliðið vor 24.
april, og skrifuðumst við á til henn-
ar hirt2tu stundar. Hún kom aðeins
einu sinni til fæðingarlands síns
eftir að hún fluttist með foreldrum
sínum alfarin héðan 1882. Það var
árið 1938 sem hún kom og var hún
þá sjötug að aldri.
Auk stjórnarráðshússins, þar sem
hún fæddist, var alþingishúsið einn
sá staður, sem bernskuminningar
okkar voru nánast tengdar og rifj-
uðum við upp margt frá þeim tím-
um í sambandi við það hús. Henni
urðu það vonbrigði, að olíumyndin
af föður hennar, sem þingmenn
höfðu gefið alþingi, var ekki í sal
neðri deildar, eins og hún hafði