Lesbók Morgunblaðsins - 09.08.1959, Qupperneq 3

LESRÓK MORGTTNBLAÐSINS
339
handa, órofinn ómur biðjandi vara,
sífelld endursköpun eins og sama
heilaga anda, „qvi per diversitatem
lingvarum cunctarum gentes in
unitate fidei congregavit.“ Meðal
þeirra lýða er einnig gens Island-
ica. Og festin er runnin frá þeim
veruleik, sem lýst er með orðun-
um: „Jesús hóf upp hendur sínar
og blessaði þá,“ hinn ómdjúpi nið-
ur er bergmál þeirrar raddar, sem
sagði: „Farið, gjörið þjóðirnar að
lærisveinum, ég bið fyrir þeim,'‘
festinni er haldið uppi af mætti
Hans, sem sagði og segir: „Ég er
með yður alla daga, allt tií enda
veraldarinnar.“
—0O0—
Ég þakka þeim vinum mínum,
sem hér hafa talað í kvöld, Gísla
Sveinssyni, sem var virt og svip-
mikið yfirvald okkar Skaftfellinga,
einnig Meðallendinga — hann var
eitt af því, sem setti svip á flat-
neskjuna í Meðallandi, þótt hann
væri í nokkurri fjarlægð, eins og
fjöllin. Ég þakka séra Jakobi Jóns-
syni, hollum og raungóðum starfs-
bróður, og séra Sigurði Pálssyni,
sem gifti mig og ég á margt ann-
að ómetanlega gott að gjalda.
—0O0—
Þegar vér höldum hátíð vegna
vígslu nýs biskups á íslandi, þá er
það í rauninni einn, sem vér vilj-
um hylla, einn, sem vér horfumst
í augu við, yfir þann múg ein-
staklinga, sem aldirnar raða hverj-
um við annars hlið og hverjum
eftir öðrum. „Einn er yðar meist-
ari, en þér eruð aliir bræður“. En
á bak við hina litlu kirkju íslands
í dag eru ekki aðeins liðnar aldir
og horfnar kynslóðir hérlendar og
erlendar. Kirkja íslands er brot
af stóru, lifandi samfélagi, sem
nær frá heimskauti einu til ann-
ars. Vér erum minnt á það hér í
kvöld. Sú diversitas lingvarum.
sem vér höfum heyrt í kveðjum
erlendra gesta, áréttar orðin í
vígslubæninni. Á bak við þá full-
trúa af öðrum löndum, sem hér
eru viðstaddir, eru milljónir Krists
játenda. Þar er lútherska kirkjan
um víða veröld, þar eru allar þær
deildir hinnar almennu kirkju, sem
eru saman tengdar í Alkirkjuráð-
inu. Gestir vorir minna oss á, að
það er beðið fyrir kristnum lýð á
íslandi í almennri kirkjubæn á öll-
um tungum, og á voru móðurmáli
biðjum vér fyrir gjörvallri
kristni. Þannig erum vér allir eitt,
fyrir altari Guðs, fyrir augliti hins
eina Drottins, eitt í þeim anda, sem
„kallar gjörvalla kristnina, safnar
henni saman, upplýsir hana og
helgar og heldur henni við Jesúm
Krist í hinni ré+tu einu trú.“
—0O0—
Aö svo mæltu vék herra Sigur-
björn Einarsson mál i sínu til
danska biskupsins Högsbro og
ávarpaði hann á dönsku. Fer ávarp
hans hér á eftir:
Háttvirti herra biskup Högsbro!
Það er mikið gleðiefni mér og
vígsluveitanda mínum og íslenzku
kifkjunni, að þér eruð nærstaddur
við þetta tækifæri sem fulltrúi
dönsku þjóðkirKjunnar og yfir-
biskups h^nnar. Saga íslenzku
kirkjunnar hefur um margar ald-
ir verið samofin sögu dönsku kirkj-
unnar, og það er dönsk kristni, sem
hefur gefið oss þá tilfinningu sem
vér höfum um almenna kirkju, er
ekki sé bundin af landamærum eða
fjarlægðum. En það vorum vér
sem jafnan urðum að koma til yð-
ar, meðal annars til að sækja bislc-
upsvígslur, og það var sennilega
nokkuð fjarstæð hugmynd í Dan-
mörku, að danskur biskup tækist
Frá blskups-
vígslunni. —
Fyrir altari
eru íslenzku
biskuparnir
en til hægri
sitja séra
Bjarni Jóns-
son vígslu-
biskup og
dr. Fry. —
Til vinstri
situr Högs-
bro biskup.