Lesbók Morgunblaðsins - 11.10.1959, Blaðsíða 16

456
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A D 8 2
¥ 7 6 5 4
♦ 9 4 3
A A D 10
A G 7
V G 8 3 2
♦ 10 8 7 6 5
* G 7
A A 10 6 4
¥ Á K D
♦ A K D
A K 5 3
N
V A
S
A K 9 5 3
¥ 10 9
♦ G 2
4. 9 8 6 4 2
Þetta spil er úr keppni og S sagði
6 grönd.
V sló út SG, sem var mjög óheppi-
legt útspil. Drepið var með drottning-
unni, A lét kóng og S ás. Svo kom
hann borðinu inn í laufi og sló út S8,
A lét S9 og S drap með S10, en S7
kom í hjá V. Nú var borðinu aftur kom-
ið inn í laufi og svo kom S2. A drap
með þristinum og S með fjarka og átti
slaginn. Og nú var S6 frí og þar með
vann S alslemm. — Þetta spil sýnir
bezt hvað stundum er hægt að fara
illi með millihöndina.
ÍSLENZKIR HUNDAR. — Það væri hægt að græða á ýmsu hér á landi, en margt
af því er svo hversdagslegt, að vér komum ekki auga á það. Eitt dæmi þess er
það. er hingað kom maður vestan frá Ameriku til þess að kaupa hunda af íslenzku
kyni. Hér var ekki um söfnunarástriðu að tala, heldur ætlaði maðurinn blátt
áfram að græða á þessu. íslenzki hundurinn er orðinn sjaldgæfur, og er mál til
þess komið að vér reynum að bjarga þessum kynstofni áður er það er um seinan.
Hver veit nema vér getum stórgrætt á því? — Þessi islenzki hundur var mynd-
aður í Skeiðaréttum í haust. (Ljósm.: vig.)
Heimför Gísla Magnússonar.
Gísli Magnússon kennari við latínu-
skólann fór til Skotlands árið 1878 til
að leita sér lækninga, en þar andaðist
hann 24. ágúst. I bréfi, sem Ólafur
Davíðsson skrifaði föður sínum 3. des.
það ár segir svo: „Mál, sem mikið hefir
verið rætt um hér í skólanum, er það
að senda eftir líki Gísla heitins
Magnússonar. Þar áttum við við ram-
an reip að draga, því rektor og flestir
kennarar og broddar bæarins voru þar
á móti okkur, en samt fór svo, að við
skrifuðum bréf til Jóns Hjaltalíns og
komumst eftir því, hve mikið mundi
kosta að flytja hann hingað Hann
kvaðst mundu koma honum til skips
fyrir 2 krónur, en flutningur mundi
kosta um 100 kr. Við í skólanum skut-
um saman um 1,50 kr., bróðir hans
gaf 50 kr., frú Skúlesen lét 30 og
ýmsir góðir menn gáfu það, sem á
brast, svo við vonumst eftir honum
með næsta póstskipi“.
Úr „Tímarímu“.
Beri maður létta lund
linast raunatetur.
Eigi hann bágt um eina stund,
aðra gengur betur.
Sumir hljóta sæmd og vin,
sorg í annan tíma.
Eftir bjarta blíðuskin
brunar dökka gríma.
Þeir, sem vilja vakna í söng
og vondar kvalir flúa,
undir nótt, þótt ei sé löng,
eiga sig að búa.
Fyrir 300 árum
Gott veður nýársdag (1659). Vetur
upp þaðan naröur alls staðar með jarð-
bönnum og ostöðugri veðráttu fram á
góu. Kom góður bati með marz og tók
upp allan jökul; hafði víða lógað verið
sauðfé á þorra Vor hart framan. Komu
kuldar og frost með sumri. Batnaði um
uppstigningardag (12. maí). Fjúk með
frosti um fráfærur, varð því grasbrest-
ur mikill. 6. október fjúk með stormi
ógurlegum. Á Vestfjörðum tók kirkj-
una að Bæ á Rauðasandi að bitum og
10 bæarhús. Urðu víða skaðar á húsum,
fé og skipum. Þá braut duggu hol-
lenzka við Bjarneyar; náðist sumt
góss; drukknaði stýrimaðurinn, er sig
hafði gert galinn af brennivíni, en hin-
ir voru hér um veturinn 9 saman. —
Syðra og vestra komu svo mörg skip
hollenzk, serr. eigi mundu menn;
keyptu þar allmargir við þá. (Vall-
holtsannáll).
Það sem vantar
Hið eina sem vantar, er skóglendi.
Skqgi prýtt Island mundi þykja undra-
sjón meðal norrænna byggða. (íslands-
ferðin 1907).