Lesbók Morgunblaðsins - 25.03.1962, Síða 10

Slegið á þráðinn
Chateaubriand Choron
— 17758.
— Naust, góðan dag.
— Halldór Gröndal?
— Jú, það er hann.
— Hvað áttu að borða í dag?
— Ja, hvað viltu?
— Eitthvað gómsætt, eitt-
hvað sem rennur niður eins
og koníak en ruglarmann samt
ekkert í ríminu.
— Viltu þá ekki byrja á súp
unni?
—Auðvitað.
— Til dæmis Consommé
Bouquetiére.
— Ha? Consom — hvað?
— Ég sagði Consommé Bou-
quetiére.
— Ha — já, ætli það sé ekki
í lagi.
— Svo á ég Chateaubriand
Choron, sem flestum geðjast
vel að. Hvað segirðu um það?
— Jú, jú. Látum það gott
heita — en þetta á ekki að
verða nein rosamáitíð.
— Jæja. Þá geturðu fengið
Crépes aux confitures á eftir.
Það er líka heimilislegt.
— Heimilislegt, ágætt. Láttu
mig hafa meira a f heimilis-
legu.
— Kaffi á eftir?
— Kaffi! Þú átt við venju-
legt kaffi?
— Já, heldur hvað?
— Auðvitað vil ég kaffi, en
ég hélt bara að þú ættir við
eitthvað annað!
— Hvernig lízt þér þá á
þetta?
— Jú, sæmilega — — en
segðu mér. Hvað kemur á und-
an kaffinu?
— Við skulum fara yfir það
aftur: Consommé Bouquetiére,
Chateubriand Choron og
Crépes aux confitures.
— Heyrðu! Þú átt ekki soðna
ýsu?
— Því miður, ekki í dag. En
ef þú vilt heídur fisk, þá á ég
steikt rauðsprettuflök meuni-
ére.
— Já, rauðsprettan er góð
— en er þetta meuniére ekki
eitthvert bölvað sull.
— Steikt rauðsprettuflök
meuniére þýðir einfaldlega að
flökunum er velt upp úr hveiti
og síðan eru þau steikt í
smjöri. Allt og sumt.
— Jæja, ætli ég taki það
ekki. Annars ætlaði ég að fá
kjöt. Ég ætla nefnilega að
bjóða kunningja minum með
mér — og ég veit, að hann
fær aidrei annað en saltfisk
heima hjá sér.
Hver er
uppáhaldsmafur
eiginmannsins
FRÚ Sigurlaug Bjarnadótt-
ir, kona Þorsteins Ó. Thor-
arsens, fréttastjóra, svarar:
Jóhannes segir frá útför
drottningar

Yfirleitt sezt bóndi minn
að sunnudagsborðinu með
hátíðlegri yfirlýsingu um, að
nú ætli hann ekki að borða
yfir sig, ekki sízt, ef á boð-
stólum er hans helzti eftir-
lætisréttur, sem freistar
bragðlaukanna meir en
góðu hófu gegnir: dilka-
steik, helzt af öllu góður
bógur, steiktur á pönnu og
soðinn í potti. — Tixheyr-
andi, þegar blíðast lætur
veröldin: gulbrúnaðar kar-
töflur, umfram allt smáar —
í stærsta lagi 214 sm. í
þvermál. Sérstök heppni
var það fyrir mig, er um-
ræddur aðixi lét eitt sinn
orð falla í þá átt — í votta
viðurvist — að eitt hið
þekkilegasta starf, sem hann
gæti hugsað sér væri að
flysja kartöflur. Sjálfsögð-
um afleiðingum af þessum
ummælum sínum hefur
Jóhannes Ólafsson, læknir,
skrifar okkur frá Etheopíu:
FYRIR dögun 15. febrúar sl.
kváðu við fallbyssuskot hér í
Addis Abeba. Kunnugum var
ljóst að skothvellirnir mundu
þýða, að drottning landsins
Itege Mennen væri látin. Hún
hann tekið af stakri hug-
prýði..... Svo er það rauð-
kálið, allvel brasað, og hrá-
salad úr rifnum gulrótum
og hvítkáli með örlitlu af
lauk, sykri og sítrónusafa.
Sveppir í sósunni, eða —
enn betra — sveppasúpa á
undan — gerir velþóknun-
arbrosið enn þá breiðara
og ómótstæðilegra. Til að
kóróna krásina kemur að
lokum „piklesinn" í allt sam
an, því að þarf ekki súrt og
sætt ætíð að fylgjast að?
Ábætisrétturinn er í raun
inni aukaatriði. Sveskju-
grauturinn er þó líklega
einna vissastur með hlýleg-
ar viðtökur. — Þó því að-
eins, að eklci gleymist að
sjá fyrir sérstöku íláti fyr-
ir steinana, sem ella hljóta
að valda erfiðleikum og
vafstri.
Kaffibolli og smávindill á
eftir er húsföðurnum ómiss
andi hjálparmeðal til Ijúfr-
ar gleymsku á loforðinu,
sem gefið var í upphafi
máltíðarinnar.
hafði um tíma átt við heilsu-
leysi að stríða, en engu að
síður kom lát hennar á óvart.
Hún lézt aðfaranótt 15. febrú-
ar, 71 árs að aldri.
Fréttin um andlát drottning-
arinnar breiddist út með ótrú-
legum hraða. Um sólarupp-
komu streymdu menn þegar
til hallar Meneliks, þar sem
jarðneskar leifar drottningar-
innar lágu á viðhafnarbörum.
í hinum stóra sal hallarinnar
var keisarinn staddur ásamt
krónprinsinum og öðrum nán-
um ættingjum, auk ráðherra,
fulltrúa erlendra ríkja, yfir-
manna hers og lögreglu og ann
arra tignarmanna. Talið er að
300.000 manns hafi safnazt sam
an til þess að votta hans há-
tign Haile Selassie I og fjöl-
skyldu hans samúð.
Frá því að andlátið var til-
kynnt og þar til útförinni var
lokið, var klukkum kirkna í
höfuðborginni hringt með
hálfrar klukkustundar milli-
bili. Á opinberum byggingum
og fjöldamörgum stöðum öðr-
um blöktu fánar í hálfa stöng.
Hallargarðurinn fylltist brátt
af fólki. Það var nýstárlegt
að sjá hvernig saman fóru
gamiir sorgarsiðir landsmanna
og virðuleg útfararathöfn
skipulögð af hirðinni. Hópar
manna komu inn í hallargarð-
inn dansandi og syngjandi sér-
kennilegan víxlsöng. Af og til
stanzaði hópurinn, jók ákafa
dansins, sló sér á brjóst með
sorgarveini. Sá, sem var leið-
togi fyrir hópnum, bar mynd
af hinni látnu drottningu. —•
Hvergi virtust verða árekstr-
ar. Það var aðdáanlegt að tek-
izt hafði að skipuleggja svo
— Viltu þá ekki Chateau-
briand Choron — þetta, sem
ég valdi fyrir þig áðan?
— Jú, blessaður vertu — er
það kjöt?
— Það er nautakjöt, þykk
sneið af innhryggjarvöðva með
Choronsósu, en það er Bear-
naise-sósa með tómatbragði.
— Jæja, er Choronsósan
Bearnaise-sósa með tómat-
bragði. Einmitt það — — —-
og þú átt við venjulegt tómat-
bagð, þ.e.a.s. tómatbragðið er
ekki eitthvert annað bragð með
öðru bragði?
— Nei, allt ekta.
— Við látum þá kylfu ráða
kasti, tökum kjötið — og hætt
um á bragðið.
umfangsmikla athöfn á aðeins
nokkrum klukkustundum. Allt
fór skipulega og virðulega
fram. Lögreglumenn klæddir
svörtum einkennisbúningum
stóðu vörð við götur umhverf-
is höllina.
Um kl. 9 virtist leið allra
liggja til hallarinnar. Verzlan-
ir og skrifstofur lokuðu og
starfsmennirnir skunduðu heim
til þess að setja upp svart
bindi eða svartan borða um
handlegginn. Klukkustund síð-
ar komu sveitir úr lífverði og
her og stilltu sér upp í heið-
ursfylkingu meðfram götunum
frá höllinni að þrenningar-
kirkjunni, þar sem útförin fór
fram.
Itege Mennen drottning var
dóttir Jantar Asfaw og konu
hans Zehin Mikael, sem var
dóttir Mikaels konungs í Wollo
fylki. Fimm ára byrjaði hún
að læra amharísku og náði
fullkomnu valdi á því máli,
sem er nú hið opinbera mál
landsins. Tvítug að aldri gift-
ist hún Haile Selassie I, hinn
13. júlí 1911. Þeim fæddust 3
synir og 2 dætur, en tvö þeirra
eru látin.
Hennar hátign var strangtrú
uð að koptiskum sið og studdi
kirkjuna margvíslega, m. a.
með því að láta byggja fyrir
eigið fé kirkjur og klaustur.
Hún sýndi mikinn áhuga á
menningar- og mannúðarmál-
um. Hún lét byggja nokkra.
skóla og heimili fyrir bæklaða
fyrir eigið fé, svo að nokkuð
sé nefnt.
„Með hvatningu og stuðn-
ingi sínum við áform hans há-
tignar keisarans að bæta kjör
og lífsafkomu þjóðarinnar og
leiða hana til nútíma þjóðfé-
lagshátta hefur drottningin
verið til fyrirmyndar," sagði
forsætisráðherrann.
„Vér getum bezt hughreyst
hans hátign keisarann í hans
þungbæru sorg, með því að
styðja hann öfluglega í starfi
hans og baráttu fyrir betra
þjóðfélagi. Eþíópska þjóðin öll
biður almáttugan Guð að
styrkja keisarann og f jölskyldu
hans við fráfall Itege Mennen
drottningar.“
> HUNDALÍF *
— Hvað er reiknlngurinn
hár hjá honum?
10 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS