Lesbók Morgunblaðsins - 30.09.1962, Side 5

Þarna er öll fjölskyldan í stofunni:
Guðbjörg, Ingibjörg með litla
barnið, Sævar og Pétur.
(Ljósm.: Árni óskarsson)

:
< ■ i

■^■:00:-::';

•• • • vvv...

ÍSLENZK HEIMELE
— segir húsmóðir
á Gufuskálum
segir Ingibjörg. ÞaS hefur notalega ró-
andi áhrif á mann að búa á svona stað.
Aldrei neitt sem rekur á eftir. Annars
höfum við einhvern veginn alltaf næg
viðfangsefni, og það er óneitanlega
skemmtilegra síðan fleiri komu á stað-
inn. Fyrri raðhúsasamstæðan var byggð
fyrir tveimur árum, fyrir 6 fjölskyldur,
og síðan önnur eins sl. vetur. Nú búa
hér 46 manns og samkomulag mjög
ákjósanlegt.
— Og hvað gerir þið helzt, fyrir utan
það að Pétur gengur á 8 tíma vaktir í
stöðinni og þú gætir bús og barna?
— Maður finnur sér ýmislegt til, seg-
ir Pétur. Nokkrir keyptu sér t. d. trillu
og róa til fiskjar eða skreppa á skytterí.
í vor fórum við í hóp og sigum eftir
eggjum í Svörtuloftum, sem eru á svæð
inu milli Öndverðarness og Beruvíkur
og var mikið nytjað berg hér áður
fyrr. Við kunnum ekkert til við þetta,
en komumst upp á lagið og höfðum
gaman af. Á veturna teflum við og
spilum billiard. Svo höfum við ljós-
myndaklúbb, sem flestir taka þátt í.
Við keyptum í vor tæki til að framkalla
og stækka myndir. Við getum líka
skemmt okkur við að horfa á kvik-
myndir, sem Bandaríkjamennirnir tveir
hér í stöðinni fá og við njótum góðs
af. Þetta eru yfirleitt svipaðar myndir
og sjást í Reykjavík, koma þó aðeins
fyrr hér.
— Þú gleymir knattspyrnunni, segir
kona hans og hlær. Þeir byrjuðu á því
að keppa við Sandara á sjómannadag-
inn, og æfðu sig svo tvisvar eða þrisvar
— á eftir.
Persónulegu munirnir mynda notalegt horn í stofunni.
Ekkert til að stöðva malið
F n hvað gera konurnar?
— Þær eru allar í saumaklúbb. Svo
komum við í morgunkaffi hver til ann-
arrar. En sumar hafa haft nóg að gera
í sumar við að taka á móti gestum.
— Og hvað talar saumaklúbburinn
um, þegar allar konur á staðnum eru
viðstaddar?
— Eitthvað hafa þær um að tala, gríp-
ur Pétur fram í. Því klúbburinn endist
fram eftir allri nóttu.
Framh. á bls. 6
Notaleg róandi
áhrif
að búa á svona stað
og þrjú svefnherbergi.. f hjónaherberg-
inu er það breiðasta og á að sjá þægi-
legasta hjónarúm, sem hægt er að
hugsa sér, og mörg húsmóðirin mundi
vafalaust öfunda Ingibjörgu af hirzlun-
um, sem eru í hverju svefnherbergi,
bæði skápar og skúffur. Yfirleitt eru
húsmæðrunum á Gufuskálum lögð til
öll hugsanleg þægindi. Þær hafa þvotta-
hús með fullkomnustu þvottavélum,
sem skila þvottinum þurrum. Og þær
hafa aðgang að frysti- og kæligeymsl-
um. Ekki veitir reyndar af, því mjólk-
in kemur einu sinni í viku, alla leið úr
Reykjavík.
Þar býr ungt fólk
Hjónin, sem við erum að heim-
sækja þarna, eru ung, eins og reyndar
flestir íbúarnir. Ingibjörg er alin upp á
Hverfisgötunni í Reykjavík, en Pétur
er frá Siglufirði. Hann fór ungur suð-
ur, í Loftskeytaskólann „og kynntist
henni strax“, segir hann. Eftir veturinn
í Loftskeytaskólanum fór hann að vinna
hjá Landssímanum, og lærði radíóvirkj-
un, sem tekur a.m.k. hálft annað ár, en
fékk svo þriggja mánaða námsdvöl í
Bandaríkjunum, til að kynna sér það
sem með þarf til að geta starfað á lor-
anstöð, enda þá ráðinn að Gufuskálum
í a.m.k. tvö ár. Á meðan var Ingdbjörg
heima og gætti barnanna tveggja, Guð-
bjargar, sem nú er 5 ára og Sævars, 3ja
ára. Og nú eru þau búin að vera þarna
í tvö ár og ekkert að hugsa um að fara.
— Hérna fer svo ljómandi vel um
okkur og aðbúnaður allur prýðilegur,
FYRIR skörnmu birtist í
Morgunblaðinu mynd af
ungri konu með lítinn son sinn, sem
hafði verið týndur í gjótu í 11 tíma
nálægt heimili sínu við loranstöð-
ina á Gufuskálum á Snæfellsnesi.
Frásögnin af þessum atburði dró
athygli manna að nýrri byggð,
þar sem 11 fjölskyldur og einn ein-
staklingur, hafa á undanförnum
tveimur árum sest að í nýjum hús-
nm, sem byggð hafa verið fyrir
starfsmenn loranstöðvarinnar. Og í
þeim tilgangi að forvitnast um
jvernig þetta fólk hefur komíð sér
þarna fyrir og hvemig það býr, lit-
um við, er við áttum leið þar um,
inn á heimili Péturs Péturssonar og
Ingibjargar Kjartansdóttir, foreldra
litla drengsins, sem týndist.
V ið loranstöðina skammt frá Hell-
issandi eru tvær hvítmálaðar tveggja
hæða raðhúsasamstæður. Milli húsanna
eru litlir grasfletir, rauðamöl í bíla-
stæðum og yfirleitt snyrtilegt í kring.
öll raðhúsin 12 eru eins, og bera að
innréttingu nokkurn svip amerískra
húsa. T. d. er gengið nærri beint um
aðaldyr inn í stofuna, sem er stór og
rúmgóð og með borðstofuútskoti. Þar
er á vegg lúga fram í eldhúsið, sem er
búið ísskáp og eldavél með dýrindis
steikarofni. Eldhúsmegin er gangur,
eins og siður var að hafa á íslandi fyrr
á árum. En svo kemur aftur ameríska
fyrirkomulagið í uppganginum á efri
hæðina. Þangað liggur stigi úr enda
stofunnar og þar uppi eru baðherbergi
23. tölublað 1962
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 5