Lesbók Morgunblaðsins - 31.03.1963, Page 10

SÍMAVEÐTALIÐ
Laxinn er göfug
— 50416.
— Já!
— Er það hjá Hauki Magnús-
*yni, trésmíðameistara?
— Já!
— Er hann við?
— Já, andartak . . . pabbi!
Síminn!
— i>etta er Haukur!
— Morgunblaðið, sælir! Okk-
nr er bent á yður sem slyngasta
laxveiðimanna í Hafnarfirði —
— . . . ja, ég held, að þið ætt-
uð frekar að tala við hann Inga
Kristjánsson. Hann er sá klók-
asti, sem ég þekki.
— Við hringdum í hann, en
hann benti á yður.
— Nú? Jæja, gerði hann það.
En hann hefur samt marga
dáðina drýgt. Eitt sinn vor-
um við að veiða bleikju í Hlíð-
arvatni. Hann kastaði hvað
eftir annað, en sá alltaf eina
bleikju elta „spóninn" að bakk-
anum — án þess hún tæki.
Loks lét hann „spóninn“ síga
rétt niður fyrir vatnsyfirborð-
ið, hélt honum kyrrum og hróp-
aði: „Hana, taktu nú, bölvað-
ur“. Þá tók fiskurinn — og
Ingi sveiflaði stönginni aftur
fyrir sig — og upp kom bleikj-
an. En hún slitnaði af og datt
beint niður í veiðitöskuna, sem
Ingi hafði hangandi á öxlinni.
Þessa murtu borðaði hann með
góðri lyst um kvöldið.
— . , . eruð þér búinn að
borða alla laxana, sem þér
veidduð í fyrra?
— Nei, ég seldi megnið af
þeim.
— Nú? Er það ekki einn þátt-
urinn í sportinu — að borða eig-
in veiði?
— Það getur verið það hjá
sumurn, en ég fæ nú alltaf mest
út úr því að draga fiskinn. Og
þetta er orðið það dýrt sport,
að ekki veitir af að hafa svo-
lítið upp í kostnaðinn, selja eitt
hvað af aflanum, ef einhver er.
— Já, það kostar ekkert smá-
ræði að stunda laxveiðar nú á
dögum.
— Þróunin er mjög ískyggi-
leg, gróðabrallið er orðið áber-
andi í laxveiðinni. Leigan á vel-
flestum ám er orðin það há að
engum meðalmanni er ætlandi
að ráða við verðið. Eins og þetta
er nú heilnæm og skemmtileg
íþrótt.
— Er hún ekki aðallega
Hver er
uppáhaldsmatur
eiginmannsins
Spurningunni svarar í dag
frú Karen Erlendsdóttir,
eiginkona Birgis Árnasönar,
veitingamanns í Klúbbnum.
Segja má að ekki virðist
ökemmtilegt að framreiða
mat handa veitingamanni,
sem hefur á boðstólum ein-
hvern bezta mat borgarinnar,
en frú Karen segir:
„Birgir er alls ekki mat-
vandur, — þykir yfirleitt all-
ur góður matur góður. —
Að sjálfsögðu borðar hann
oft í Klúbbnum, en honum
þykir gott að fá eftirfarandi
rétti heima hjá sér:
Saxað kjöt með piparrótar-
salati.
% kg svína- eða kálfakjöt;
eggjahvíta, brauðmylsna, salt
og pipar, ca 40 gr smjörlíki
og 25 gr smjör, sítrónusneið
ar, heilhveitibrauð.
Kjötið er hakkað og krydd
að og búnar til kökur af
sömu stærð og sítrónusneið-
arnar, — þeim velt upp úr
eggjahvítu og brauðmylsn-
unni og steiktar móbrúnar í
smjörlíkinu, Heilhveitibrauð
sneiðar eru smurðar með
smjörinu og steiktar aðeins,
— kjötkökurnar skomar í
sundur og látnar ofan á heil
hveitibrauðið, — þar ofan á
er látin sítrónusneiðin,
skreytt með síld og kapers.
Raðað á kringlótt fat og pip
arrótarsalatið látið í miðj-
una.
PiParrótar-salat.
Vk dl þeyttur rjómi,
Vh tsk. piparrót (úr túbu),
2 mtsk. edik,
20 gr sykur,
50 gr makkarónur.
Makkarónumar eru soðn-
ar í saltvatni og skolaðar í
köldu rennandi vatni, — þær
eru síðan látnar (niður
sneiddar) í þeytta rjómann
og piparrótinni (sem hrærð
er upp með edikinu og sykr-
inum) hrært saman við. Ef
notuð er ný piparrót er hún
rifin og edikinu sleppt.
Sem ábætisrétt þykir Birgi
einna ljúffengast að fá:
„Charlotte Busse“
Rúlluterta með góðri sultu
er skorin í sneiðar, sem raðað
er í botninn og hliðarnar á
skáX sem síðan er fyllt með
ananasfromage. — Þegar það
er orðið stíft er hvolft úr
skálinni á fat, — skreytt með
ananasbitum og cocktail-
kirsuberjum raðað á milli.
Af fiskréttum þykir Birgi
bezt steiktur fiskur með
remolade-sósu.
skepna
skemmtileg?
— Jú, sennilega er það ánægj
an, sem dregur flesta út í þetta.
En heilnæmið er engu minna.
Laxveiðar eru blátt áfram þrosk
andi vegna þess, að þá kemst
maður í samband við náttúruna,
getur oftast verið í friði og ró
fjarri menningarskarkalanum.
— En hvað er þá helzt til
ráða, úr því veiðin er orðin of
kostnaðarsöm?
— Ég hef einkum þrennt í
huga. í fyrsta lagi að hefja
stórfellda fiskrækt í öllum ám,
þar sem hægt er að koma slíku
við. í öðru lagi að leita fróunar
í sjóstangaveiði — og í þriðja
lagi að veiða í sálinni eins og
Ingi segir.
— Veiða í sálinni?
— Já, þá geta menn fengið
miklu stærri laxa en allir aðr-
ir. Þeir stóru sleppa aidrei —
og engin hætta á ofveiði.
— Á þetta eitthvað skylt við
að veiða sálir?
— Nei. Menn dorga bara í
eigin sál.
— Jæja, en hafið þér reynt
sjóstangaveiði?
— Ég er að hugsa um að
snúa mér meira að sjóstanga-
veiði og er viss um að menn
eiga almennt eftir að komast
upp á lagið við hana. Ég hef oft
sinnis farið hér suður fyrir Hafn
arfjörð og veitt með stöng af
klöppunum á ströndinni. Þar er
aðdjúpt, klappirnar eru viða
eins og hafnargarður fram í sjó-
inn, sléttar og gott að fóta sig
á þeim. Þar hef ég fengið bæði
ufsa og þorsk, töluverðan afla.
— Gera Hafnfirðingar tölu-
vert að því að veiða þarna af
klöppunum?
— Nei, ekki mjög mlkið, held
ég. En ég kom nokkrum á bragð
ið á síðasta sumri — og ég gæti
trúað, að þar verði töluvert
veitt með vorinu. Fiskurinn
gengur alveg upp að klöppunum
og lítill vandi að ná til hans.
Verst er, að fjaran þarna er
þakin sorpL Það er hreint og
beint hneisa, að Hafnarfjarðar-

bær skuli ekki finna annan
stað fyrir sorpið.
— En ekki er nú sami Ijóm-
inn fyrir þorskinum og laxin-
um?
— Nei, ekki neita ég þvi. Ég
er líka viss um að þorskurinn
lítur undan og bliknar, þegar
hann mætir laxinum — og lax-
inn sér ekki þorskinn. Hann er
svo hátt yfir þorskinn hafinn.
Samt sem áður lifum við á
þorskveiðum, ekki laxveiðum,
þegar öllu er á botninn hvolft.
Enda væri ekki mikið varið 1
laxinn, ef hinir og þessir gætu
mokað honum upp úr sjónum.
— Þér viljið sem sagt ekki
missa veiðikóngstitilinn þarna I
Hafnarfirði?
— Ja, ég er ekki viss um að
þér notið réttu orðin yfir þetta.
En laxinn er göfug skepna.
ÍlHÍi

ELVIS PBESLEY: One brok
en heart for sale/They re-
mind me too much of you.
Þetta er nýjasta Presley
hljómplatan en lögin eru
bæði úr nýrri kvikmynd, sem
hann leikur aðalhlutverkið
í, heitir hún „It happened at
the world’s fair“. Fyrra lag-
ið er all hratt og sungið á
svipaðan máta og fyrri lög
Presleys, og líklega samið
eftir sömu uppskrift, en lög
þau, sem Elvis velur til söngs
á hljómplötum eru hvert
öðru lík. Þó að erfitt sé að
heyra um hvað er verið að
syngja, vegna hins óljósa
textaframburðar söngvarans,
þá verður plata þessi áreið-
anlega vinsæl er fram líða
stundir, lagið er fjörugt, en
stutt er það, því það stendur
aðeins í eina og hálfa mín-
útu. Síðara lagið er mjög ró-
legt, líklega rólegasta lag,
sem Presley hefur sungið inn
á plötu. Hér er textafram-
burður skýrari en í fyrra lag
inu og gerir rokkkóngurinn
þessu hæga lagi ágæt skil, en
varla er hægt að búast við
að þetta lag verði vinsælt,
svona róleg og allt að þvi
syfjuleg lög þurfa að vera
sérlega falleg ef þau eiga að
ná til fólksins. Fyrra lagið
heldur plötunni uppL
essg.
10 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
12. tölublað 1963