Lesbók Morgunblaðsins - 06.06.1971, Blaðsíða 4

SIGURÐUR SVERRIR PÁUSSON
-■■■
framleiðir Little Murders í fé-
lagi við Jack Brodsky fyrir
20th Century Fox. Elliot, sem
hlaut útnefningu til Oscars-
verðlauna fyrir leik sinn í
Bob & Carol & Ted& Alice, er
einn af eftirsóttustu leikurum
Hollywood þessa stundina.
Little Murders er áttunda kvik
mynd hans og sú fimmta á einu
ári. Eftir að hann lauk við
MASH tók hann strax til við
Getting Straight og tíu dögum
eftir að töku þeirrar myndar
lauk fór hann að vinna viS
Move. 1 Little Murders leikur
Gould sama hlutverkið og hann
lék í hinni illa heppnuðu upp-
setningu leikritsins á Broad-
way, en það er hlutverk ljós-
myndarans unga, sem sérhæfir
sig í ’ljósmyndum af saur.
Little Murders er sprottin
upp úr frjóu hugmyndaflugi
Kvikmyndunin á Little Murd
ers er i fullum gangi í yfirgef-
inni kirkju á neðri East Side.
Hér bendir allt fremur á uppá-
komu en kvikmyndavettvang.
Dreifðir um kirkjuna eru leik-
endur og tæknimenn, tveir
hljóðfæraleikarar, nokkrir
hippar, Buddha-líkneski hér og
þar, Indíána-likneski fyrir sam
skotapeninga og María Mey.
Framan til í kirkjunni er leik-
stiórinn Alan Arkin að undir-
búa næstu töku og aftar í kirkj
unni hamast aðstoðarleikstjór-
mn við að skipa statistunum
fram og til baka milli bekkj-
anna.
Er til nokkuð verra en að
vera statisti í kvikmynd, spyr
ég? „Að vera út-úr-fókus-stat-
isti“, segir einn af út-úr-fókus-
statistunum. Getur þá nokkuð
verið verra en að vera út-úr-
fókus-statisti? „Já, að vera út-
úr-fókus-statisti, sem vill verða
stjarna."
Donald Sutherland (stjarna)
mætir á staðinn, umluktur ó-
skertu skeggi með hippahaus-
band yfir nærri axlarlöngu
hári. Hann er stór, 192 cm og
hefur djúpa, hljómmikla rödd.
Liz Wilson, sem fer með eitt
af aðalkvenhlutverkunum, labb
hætt sjáifsfróun. Giftingin lukk
aðist ekki, en maðurinn gerði
þó alla vega tilraun. Nú eru
þau skilin og maðurinn heldur
uppteknum hætti, en hann lifir
þó núna í friði við sjálfan sig.“
Donald Sutherland hefur ver
ið við kvikmyndatökuna i þrjá
daga og á nú aðeins eftir um
ARKIN,
GOULD
OG SUTHERLAND
SÓTTIR HEIM
ar fram og aftur um kirkju-
ganginn og þylur línurnar sín-
ar. Hún talar til eldri manns,
sem við nánari athugun reynist
vera statisti og jafnframt faðir
eins af framleiðendum myndar-
innar.
Faye Dunaway mætir á stað
inn og allir blána og blikna
yfir því, hversu falleg hún er.
Annars er hún bara I heim
sökn. Hún heilsar Arkin með
handabandi, rabbar við örfáa
útvalda og hverfur síðan.
Allt er nú tilbúið fyrir tök-
una. Sutherland hefur skipt á
hippaklæðnaði sínum og birtist
nú í krumpuðum svörtum jakka
fötum með bindi. Hann klöngr-
ast upp á sviðið. í myndinni
leikur hann hinn ófyrirleitna
kennimann, Dupas, raunhyggju
prestinn, sem hefur að einkunn
arorðum: „Jesús Kristur dó fyr
ir syndir okkar. Vogum við
okkur að gera píslarvætti hans
að engu með þvi að fremja þær
ekki?“
„Á síðasta ári,“ segir Suther-
land sem séra Dupas, „gifti ég
hljóðfæraleikara, sem endilega
vildi giftast til þess að geta
klukkustundar vinnu. „Ég fer
héðan á morgun og byrja í
næstu viku á „Alex in Wond-
erland", fyrir Paul Mazursky
(Bob & Carol & Ted & Alice)
og síðan kem ég aftur til New
York, til að leika i mynd, sem
nefnist Klute, með Jane Fonda.
Fyrstu rullur Sutherlands
voru í hryllingsmyndunum Ðie!
Die! My Darling og Dr. Terr-
or’s House of Horrors.
„Ég þurfti á peningum að
halda,“ segir hann.
Sutherland varð fyrst fræg-
ur fyrir leik sinn í MASH, en
það var einmitt í gegnum kunn
ingsskap hans við Elliot
Gould, samleikara hans í
MASH, að hann tók að sér
þetta smáhlutverk i Little Murd
ers fyrir svo að segja ekki
neitt. „Elliot spurði mig hvort
mér líkaði hlutverkið og hvort
ég mundi vi'lja leika það í
myndinni. Ég sagði að mér lík-
aði það og að ég mundi leika
það.
Elliot Gould leikur aðalhlut-
verkið jafnframt því sem hann
Jules Feiffers og fjallar um
New York á öðrum endanum,
ádeila á gildi, hættur og virð-
ingarleysi stórborgarlífsins.
Þetta er skemmti- og hryllings
saga Newquist-fjölskyldunnar,
sem lifir í sálsýktu umhverfi
yfirvofandi ofbeldis. Líf þeirra
er hrjáð af rafmagnstruflunum,
Skothríð á götum úti, vælandi
sírenum og morðum, að ó-
gleymdum „þeim Andstutta“,
sem hringir á öllum tímum sól-
arhringsins með alls kon-
ar vammir og skammir. Þolin-
mæðina þrýtur að lokum og
Newquist-fjölskyldan og reynd
ar allir New York-búar, hella
sér út í allsherjar skytterí og
manndráp.
Leikarinn Alan Arkin hefur
leikstýrt áður á sviði, en Little
Murders er fyrsta kvikmynd
hans sem leikstjóra, en auk
þessa hlutverks leikur hann
smárullu í myndinni, lögreglu-
manninn Practice, sem haldinn
er ofsóknarbrjálæði.
Arkin er auðþekktur þama
Framhald á bls. 13.
BÖKMENNTIR
OG LISTIR
juai
atw
fft ti
FÍKJU-
SMÁSAGA
EFTIR
JAMES NGUGI
Mukami stóð frammi við dyr.
Henni var þungt í liuga. Hiín
leit um öxl til eldstæðisins. Hik
aði andartak. Eldsglæðurnar og
setið hennar við stóna lokk-
uðu hana til sín. En nei! Hún
setti í sig rögg. Henni var nauð
ugnr einn kostur — að fara!
Með skupiuna á höfðinu þaut
hún út í auðnulegt myrkrið.
Úti var kyrrð og loftið var
töfrum blandið. Samt fannst
henni það ógnvekjandi. Þetta
óafmáaniega myrkur, blint og
liranalegt, vakti lijá henni ótta
blandna Intningu. Hún fiýtti sér
um garðinn, sem hún þekkti
mæta vel. Hrædd nm að vekja
liinn minnsta hávaða. Bærinn
— kofarnir f jórir — sem mynd
uðu airu hennar, skuggarn-
ir frá kofa mannsins hennar og
liennar eigin virtust sameinast
í þögulli fordæmingu á
breytni liennar.
— Þú hleypur burt frá
manni þínum. Komdu aftur, var
Iiin þögla bæn þeirra, blandin
meðaumkun og fyrirlitningu.
Þrjózk gekk Iiún áfram yf-
ir garðinn og út á stíginn, sem
lá niðtir að vinstra hliðinu.
Hún npnaði það hægt. Lokaði
því svo aftur. Mlikami stóð
andartak kyrr og á þessu and-
artaki rann það upp fyrir
henni að með þvl að loka hlið-
inu hafði hún sett púnkt vlð
ákveðinn kafla í lífi sínu.
Hennl lá vlð grátí. Svo þnngt
var benni um lijartað, þegar
hún sneri baki við heimiii sínu
og hélt af stað burt.
En hvert átti hún að fara?
Um það liafði hún enga hug-
mynd og hennl var líka næst-
tint sama. Það eina sem komst
að hjá henni var að flýja. Fara’
Fara! Alveg sama livert ■—
Masailandið eða Ukambanl.
Hún vildi komast burt frá eld-
stónni, bænum, kofunum og
fólkinu; bnrt frá öllu, sem gat
minnt liana á Muhoroimi —
bæðarhrygginn og íbúa lians.
Hún ætlaði að fara og aldrei
snúa aftur til iians, nianns * . .
Nei! Ekki mannsins hennar.
Mannsins, sem hefði drepið
hana; sem liefði brotið hana nið
ur. Hann gat nú ekki Iengur
talizt maður liennar, þótt hann
væri sá sami sem Inin eitt sinn
liafði dáð. Nú fyrlrleit hún
hann! — Ótal liugsanir um
hann þutu i gegnum huga
hennar, hún minntist fyrstu bú
skaparáranna. Muthoga, maður
inn hennar, sem hafði komizt
áfram á eigin spýtur og átti
fjórar konur, sem orð lék á að
liann færi illa með. Hún minnt-
ist andúðar föður síns á r»ða-
hag þeirra og livernig hún stöð
ugl skeliti skollaeyrum við orð
um lians. Því Muthoga hafði al-
gerlega náð henni á sitt vald,
Hún þráði hann einan; þráði
að fylla flokk kvenna lians og
barna. Allt frá því hún var
tekin í tölu gjafvaxta kvenna
liafði hún á laun, en af lieiltim
huga, dáðst að þessum nianni;
hvemig hann gekk og hvemig
hann dansaði. En þó dáði liún
fyrst og fremst djúpa röddu
hans og karlmannlegt vaxtar-
lagið. Frá lionnm geislaði dul-
úð og valdi. Og bónorðið hafði
verið stuttaralegt og skrýtið.
Hún minntist enn síns eigin
hjartsláttar, lians breiða bross
og livernig hún hikandi tók vtð
keðju úr ostruskeljum sem trú-
4 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
6. júní 1971