Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 04.07.1971, Qupperneq 14

Lesbók Morgunblaðsins - 04.07.1971, Qupperneq 14
t? ' upp- H Rf- \Ð wen- ý fífn H«ey- KMI n.ed- rniR. y/£Tft V SiRlþ „dt' ) V i 1 v H KoK~ Uðá- RR r'ridlH' ;1 /HU UMfff - VeeuR - \/ [{Lfiíí- 1M N /í.Árie MIÍK- UWWRft LTÓKfi >• pv/c Tfc e !«. ITf) ve\e>fW- FX. Rl ycm i ** * rag^ggp 1|§§; WcM p>* pu- fíþt- BR. fíFKo- meND u R ,L.. ö L- i ^ IfífíLI- fílfílfít, 'HdHTFI JPIL- \/ P\TL.fí V 1 £> ÆA i V \FÞ L - j r>C pynm ■ ,>5 (,e>0- renPl- «,RI v ; ; UHCk^ ítt- L K- TÞ pey V, kql ípóf>n F vrz~ UflFN yfo od- reeiift SPoTt r'e- K7MW/R •eý'R. ÍFÍR- Upbl- Rfí. KUEIfífí ÍEIUAH 5rR- MR 1 HUPRfí Knerr- 1R ánx/j- t*ert SUKD Höf- uÐ- Ff?T Kim HoRF- Jfc 1 Sm pí- pRfi Bu-ud WeirtR fíuK HL14T F) ýPrua M líiTI fÖT- fífíHfí KXéic- /Mfl MýRI f? ÖPD■ /Kfl ÍKILH- S »£> LfíPO ÍL/£p. I$r ptmi- HfíFtl 1>I6uR IOHR0 pnl W \/ i«<\- L.ecn vteR- ÖLD- 1 N KUW , + SKL'' Cl/LT * fc IfTTkr |Kn m- lovRi B£LTt OCiCfl Ó,U£> 2ei ns IftfpP- Pl* r Lausn á síðustu krossgáfu m m HjH v , ai.% « 3) •<.-£- mm i li T m -cv ■%. i |i ij 70 <=0 37 o. r m ^— •33 33 77 <r~ 70 £- -i * r •r- r- 1 1 33 T ■n C 1 I 2 > 3 2' I » C ■2. — 70 p Ó o j 3/ r T •<- A > 7/ TS' i 1 £ S i m T x> 31 11 33 ~ . V TO i=- * Ti r i r -<T -tO z 1 73 33 c- 3°'' 3 •í' »1 c 73 -T C-ao- Wk\ i 1 u-l -■ U 33 3C Á s:- 1 i c. ■4 3> 3 7* £ fftl Ll ■z; 3» 70 1 2; — 21 X) A X-T T - I m n F ■z. -z. 5 "%,• ■ 1 1 33 ■z. 33 1 l - -1 VA % c. r æT •2, T §S; T V ■ 3 g X .'70 — 1 Vn i 3> A A — 73 V * 33 I I ■7) p- 33 ö 70 70 Vn > <. 9 i 3> 13 I T -A - rn r- T ífl 70 - T -fl 'éZk 33 1 1 - XI 33 73 . u. 1 3 T * ijí •ti •=; - r •*>' 11 * V\ •ar I 1 3) <2? 37, ||p > J± 33 i 1 r* T *=. 3» t) s T- T 0l 22 22 33 > o- - £> Va c- 31 * -i JV 3i F 3> Ti 3 \ <A ■Z. 31 Ll <. lA uáS- 71 T 3 Ekki alls jyrir löngu hitti ég að máli sœnskan arkitekt, sem liér var á ferðinni. Taliö harst að ýmsum þeim hræringum, sem eiga sér stað í samtímanum, einkum og sér í lagi í þróuðum iðnaðarlöndum. Hann sagði: „Það er greinilegt í Svíþjóð, að óteljandi hlutir hafa verið tekn- ir 'til endurmats. Tilhneigingin er í þá átt, að allir geti lifað góðu lífi. Við erum eindregið á móti komm- únisma, en teljum að félagsleg stefna á öllum sviðum sé bezta ráð- ið til þess að hann festi aldrei rœt- ur. Breytt gildismat á ýmsu er að verulegu leyti komið frá unga fólk- inu. Það hafnar eindregið hinum ytri stöðutáknum, sem hafa verið svo hátt metin í þjóðfélögum Vest- urlanda. Áhuginn beinist að mennt- un og því að kunna eitthvað sér- stakt, geta eitthvað. Aftur á móti eru dýr húsgögn varla framleidd lengur; það er ekki í tíðarandanum að safna dýrum hlutum í kringum sig. Og heldur ekki að búa stórt. Fólk vill heldur ferðast, vera frjálst, geta veitt sér sitt lítið af hverju.“ Það er athyglisvert og lofar góðu um framtíðina, að þetta breytta gildismat skuli komið frá unga fólkinu. Ég heyrði það haft eftir ungri, bandarískri frú, sem býr um stundarsakir hér á landi, að heima hjá henni fyrir vestan séu fimm bílar á heimilinu og fimm sjón- varpstœki, þar af tvö fyrir litsjón- varp. Á morgnana er alltaf kveikt á tveimur tœkjum og þau ganga allan daginn, hvort sem nokkur horfir á þau eða ekki. Þessi viður- styggilegi vani orsakar það, að ekki er nokkra friðarstund að fá heirna við, en unga fólkið tekur einna helzt í taumana og segir: Burt með allt þetta fargan; lifum einfaldara lífi, reynum að vera eðlileg, reyn- um að finna okkur sjálf. Hvort sem það er í samhengi við þetta eða eitthvað allt annað, þá hefur uppá síðkastið endurvakizt gífurlegur trúaráhugi þar vestra og blöðin tala fullum fetum um „Jesús-byltinguna“. Það er því lík- ast sem Jesús Kristur hafi nýlega verið uppgötvaður; hann er orð- inn einskonar poppstjarna. Allt í einu hefur verið brugðið upp mynd af honum, sem hittir naglann á höf- uðið í samtímanum: Hann var bylt- ingarmaður, hann var hippi, hann var á móti kerfinu, „establisment- inu“, og hann sást oft í vafasömum félagsskap. Auglýsingum alríkislög- reglunnar, þar sem lýst er eftir hœttulegum glœpamönnum, hefur verið snúið uppá Krist og á skömm- um tíma er hann orðinn raunveru- legur dýrlingur í hinni fjölmennu hippahreyfingu þar vestra. Örlítill angi af þessu fyrirbrigði hefur bor- izt hingað með hljómplötunni „Jesús Kristur, súperstjarna“. Hún hefur þegar öðlazt gífurlegar vin- sældir og kannski haft meiri áhrif en þúsund messur. Mér skilst að kirkjunnar menn víða um lönd gleðjist að vonum yf- ir þessum óvænta áhuga, en sú gleði hlýtur að vera nokkuð bland- in, þar sem kirkjan á engan þátt x vakningunni. Þrátt fyrir urmul háskólamenntaðra guðfræðinga og aldagamla reynslu í boðun orðsins, hefur hœplega tekizt aö halda í horfinu. Ýmsar kannanir hafa þó sýnt, að ungt fólk er trúhneigðara en í fljótu bragði mætti halda. Að- eins þarf að slá á rétta strengi. Þess varð vart, að fullorðið fólk leit hornauga þá viðleitni að hafa guðsþjónustu á Saltvikurhátíðinni um hvítasunnuna. Því fannst, að það myndi einungis verða til leið- inda að hafa helgistund á fjölda- samkomu, þar sem eitthvert fyllirí yrði án efa. Ugglaust hefði lítið þýtt að hafa venjulega messu, en helgi- stundin var með formi, sem mér skilst að hafi fallið þessu unga fólki vel i geð. 1 sjónvarpsþœtti taldi einn af prestum þjóðkirkjunnar þessari há- tíð mjög til ámælis, að unglingum hefði verið „smalað“ þangað og þeir síðan „mataðir“ á poppmúsík. Ef auglýsing er sama og smala- mennska, þá er það rétt. En reynir ekki kirkjan þessa sömu smölun með auglýsingum um messutíma og eru ekki kirkjugestir „mataðir“ með ræðum og söng? Venjulega eru kirkjugestir hlutlausir þiggj- endur en ekki þátttakendur í guðs- þjónustu, því er nú ver. Unglingar um víða veröld virð- ast eiga sameiginlegt áhugamál í þeirri tegund af músík, sem stund- um er kennd við Bítlana brezku, en hefur nú í rauninni þróazt og greinzt í ýmsar áttir. Fyrir utan það að sýna sig og sjá aðra, taka unglingarnir þesskonar tón- listarflutning fram yfir allt annað á samkómu eins og Saltvík ’71. Það er vita þýðingarlaust að reyna slíka samkomu og hafa þar á boðstólum eitthvað, sem almennt þætti leiðin- legt. Og að allskonar bönn leysi vandann öðru fremur eins og prest- urinn hélt fram, sýnist mér fráleit kenning og aðeins dœmi um forpok- un og þröngsýni, sem því miður er ennþá til innan kirkjunnar. Vald- boð „að ofan“ er eitt af því, sem lítinn hljómgrunn finnur í nútím- anum og þrátt fyrir augljósar mis- fellur á Saltvíkurhátíö í ár, bendir margt til þess, að betri leið sé að skapa jákvœtt og sterkt almenn- ingsálit og treysta hverjum ein- staklingi. Gísli Sigurðsson. 14 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 4. júlí 1971

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.