Lesbók Morgunblaðsins - 11.06.1972, Blaðsíða 7

einkum híwnaiwskum grein-
um. í>að mun vera búið að
segja upp eitthvað um 400
kennurum í tungumálum, bók-
menntum, sögu og þess kon-
ar greinum og hér í Uppsölum
standa stúdentaherbergi laus í
brönnum, þar sem að undan-
íörnu hefur verið erfitt að fá
inni.
Önnur breyting hefur átt sér
stað hér: Próf eru ekki látin
skipta eins mikiu máli og áð-
ur. Það þykir nóg að menn
hafi náð lágmarkseinkunn; þá
eni þeir ráðnir til reynslu í
eitt ár og venjulega rœður úr-
siitum, hvemig menn standa
sig í starfi. Þá er ekki vist að
þeir fái bezta útkomu, sem
bæst hafa prófin.
— Þú býrð hér á einhvers-
konar stofnun, sem heitir Got-
iands Nation. Er það stúdenta-
beimili?
— Það er einskonar féiags-
heimili stúdenta frá Gotiandi.
Hér i Uppsölum eru starf-
amli átthagafélög, sem starf-
rækja siík félagsheimili og við
fsiendingar völdum Gotlands
Nation 1966, vegna þess að það
var minnsta félagið. Samt eru
hér 375 manns og maður þekk-
ir náttúrlega ekki alla, en
ílesta þó. Hér er iíka fólk frá
Áiandseyjum og útiending-
ar til dæmis 18 Kaliforníu-
menn. Og ekki má ég gleyma að
geta um Tyler Strand; hann er
Bandaríkjamaður og ieggur
stund á íslenzku hér í Uppsöl-
um. Hann er tungumálaséní og
hefur áður lagt stund á Indí-
ánatungur, þar af tvær,
sem nú teljast útdauðar.
Strand er nemandi Davíðs
Erlingssonar frá Akureyri,
sem er lektor í íslenzku og
hefur allmarga nemendur,
einkum Svía.
— En þetta hús er meira en
bara samkomustaður?
— Já, miklu meira. Gotlands
Nation á allt húsið og hér er
rehin mikil þjónusta við stúd-
-enta; við getum borðað hér,
lesið og hiustað á fyrirlestra.
En auk þess er hér húsnæði
fyrir hverskonar félagsstarf,
kúltúrstarfsémi og jafnvel
böil. Yfirleitt er það vel sótt,
sem hér fer fram og ekki sízt
eru íslendingar ötulir að mæta.
— Hvað er það einkum sem
ísÉendingar leggja stund á í
Uppsölum?
— Það er einkum þrennt,
sem ísiendingar leggja stund á
hér: Fomleifafræði, guðfrseði
og hagíræði, en auk þess við-
skiptafræði og einnig stærð-
fræði. Við erum til dæmis
sex, sem lesum hagfræði eða
einhverjar greinar hennar, svo
ekki ætti að skorta hagfræð-
inga á næstunni.
— Gætirðu hugsað þér að
setjast að fyrir fullt og alit í
Svíþjóð?
— Ef í harðbakka slægi, gæti
ég ef til vill hugsað mér það,
en maður miðar nú endi-
lega við að komast einhvem
tima heim eins og allir Islend-
ingar. Ég hef stundum spurt
sjáifan mig þeirrar spurningar,
hversvegna ísland togi svona
í mann og komizt að þeirri nið-
urstöð’u, að líklega eigi nátt-
úran þar hlut að máli. Ég
sakna ákaflega islenzkrar
tnáttúru; hér i kringum Upp-
Framh. & bls. 16
Gunnvör
Braga
Björnsdóttir
SMÁSAGA
Hvað ertu að gera?
Ég er að skoða tárin mín
í spegli.
•f&, fórstu að gá að vinnu?
Ég er að tala við þig,
fékkstu vinnu?
Komdii sólargeisli og sjáðu
litlu rauðu pöddurnar í
gliigganum, þær þjóta um
allt, ég held að þær séu
að flytja.
Þú ert ekki ennþá búin að
svara mér.
Nei.
Hvað þýðir þetta nei?
Ég fór ekki að gá að vinnu,
ég . . ekld evrða vondur,
það var svo gaman í dag.
Gaman, gaman, hefur þú
ekki hugsað þér að gera
neitt nema það sem þér
þykir gaman?
Jú.
Hvað?
Eittlivað, langar þig ekki að
vita hvað ég var að gera í
dag blómálfur?
Hættu að kalla mig þessum
bjánalegu nöfnimi.
Já.
Æi . . .
Já .. .
Fyrirgefðu, kallaðu mig
þeim bara, þau eru ekkert
bjánaleg. Komdu og segðu
mér livað þú varst að gera.
Já, veiztu hvað?
Ég veit það ekki.
Ég elska þig.
Já.
Lofaðu mér að sitja hjá þér,
já svona. Manstu, þú varst
að skammast af því það var
rignin^, þegar þú fórst i
morgun?
Þá lokaði ég aiigiimim, og
óskaði mér að það kæmi sól,
svo þú þyrftir ekki að
skammast, og þá heyrði ég
hljóðiö.
Hvaða liljóð?
I rigningiinni, og ég opnaði
augun, og fór að horfa á
liana, droparnir riinnu niður
rúðuna, mér fannst þeir
vera manneskjnr.
Manneskjur, hvernig jlá?
Ég veit það ekki, ég bara
talaði við þá, þeir buðu mér
góðan dag, svo töluðum við
nm allt, þeir renna einn og
einn, og stundum sameinast
tveir og verða að einum,
alveg eins og mennirnir.
Þetta er imyndun, þetta
var bara venjuleg rigning.
Já, en þetta var samt ekki
eins og venjuleg rigning.
Hvað gerðir þú svo?
Ég fór á fætur, og fór út að
ganga. Ég fór niður að
tjörn, það var ekki ennþá
farið að birta af degi.
Þar sat ég, og horfði á ljósin
og lífið í tjörninni, ég vildi
að maður gæti farið ofan í
vatnið, og leikið sér í
ævintýraheiminum
sem speglast þar i.
Það voru fjórir svanir
syndandi fyrir framan mig,
heldur þú að svanir geti
elskað?
Já, það held ég.
Svo fór ég á kaffistofuna,
og þar hitti ég manninn.
Hvaða mann?
Bara mann, ég veit ekki
hvað hann Iieitir, hann sat
einn, og mig langaði svo að
tala við hann, ég settist hjá
honum, og hann sagði mér
frá bók sem hann var að
Iesa, iuin var um fiska,
honiim fannst hún merkileg,
svo stóð hann upp og fór,
ég var næstum farín
að gráta.
Af hverju?
Af því mig langaði svo að
tala við hann, en hann hafði
ekki tíma, hann bara fór,
og þá fór ég líka.
Hvert fórstu?
Ét, ég veit það varla,
ég þvældist um, mig langaði
svo að snerta einhvern, tala
við einlivern.
Leið þér ilia?
Kg veit það ekki, livernig
líður manni, þegar allt inni í
manni titorar af fögniiði, sem
mann langar að gefa
einhverjum, en enginn vill.
Ég sá bara andlit við andlit,
fitug, hrein, frosin,
brosandi, þjóta áfram í
kapphlaupi við tímann og
krónuna. Mig langaði svo
að segja þeim að hægja á
sér, horfa á lífið og taia
við mig.
Af hverju komstu ekki upp í
skóla til min?
Ég ætlaði að koma, en þá
hitti ég strákinn og \ið
fórnm að tala saman.
livi hvað töluðuð þið?
Vm allt, hann spurði og
spurði, og ég reyndi að
svara. Hann spurði hvort ég
tryði á Jesúm, og ég sagði já,
þá vildi hann vita af hverju.
Ég sagði honum að ég tryði
á allt fallegt, og mér
fyndist ævintýrið um Jesúm
og vini hans fallegt, auk þess
fyndi ég Jesúm í öilum vinum
miniim. Þá spurði liann hvort
vinir mínir gætu gert
kraftaverk eins og Jesús.
Hverju svaraðir þú?
Ég sagði að ég tryði ekki
á kraftaverk.
Hvers vegna skrökvaðir
þú að honum?
Af því, hvernig liefði ég
átt að útskýra fyrir honiim,
að ég tryði ekki á Jesúm sem
guðlega veru, og að mér
fyndist Biblían vera stórt
ævintýri, alveg eins og
Lína Langsokkur
er ævintýri. Hann liefði
ekki skilið mig. Kannski
trúir hau á Jesúm, eins og
Biblían segir að hann hafi
verið. Ég vildi ekki
skemma neitt.
Ég skil þig, töluðuð þið
meira sanian?
Já, við töluðum um lífið og
dauðann. Ég spnrði hvort
hann vissi hvernig líf
yrði tU, hann líkti þvi
við vél, sem kveikt og
slökkt er á til skiptis. Svo
tók liann upp blóm og gaf
mér, og hvarf. Þá fór ég
hingað aftur og þú komst.
Ég vildi að þú þyrftir ekki
að fara í skólann, þá gsetum
við íarið sanian að skoða
lifið, þvi það er svo vont
að skoða það einn.
Já, auðvitað væri gaman að
liætta þessn striti,
og leika sér allan daginn,
það er bara ekki hægt.
Nei.
Ég er að læra til að geta
séð vcl fyrir okkur.
•ðá.
Hvað ætlaðir þú að segja
mér I morgun, þú sagðir að
það væri sérstakur dagur
í dag. Hvað meintir þú?
Það er sérstakur dagur
í dag. Veíztu hvað er inrai
í maganum á mér?
Ég skil þig ekki kjáninn
minn.
Það er lítið lif, lítið barn
sem er inni í honum.
Þitt og mitt.
Ertu að seg.ja satt?
Já, er það slæmt?
Nei, það er bara svo
undarlegt, ég skil það ekki
alveg.
Ekki ég heldur, og samt er
ég búin að vita það í heilan
dag. Ég er svo þreytt, af
því það var svo erfitt að
vita þetta ein.
Viltu segja mér sögu?
Hvernig sögu?
Bara einhvem vegina sögu.
Já, einu sinni var strákur,
sem átti nokkrar bækur
og fullt af diaiimum,
sem hann hélt að aldrei yrðu
að raunveruleika, en þá
hitti hann álfasteipu,
sem sagðist geta galdrað.
Hann bað hana að galdra
hús, og hún gerði það. Hann
hað hana að galdra strönd,
og hún gerði það. Svo bað
hann hana að galdra perln
handa sér, en hún sagðist
ekki geta það, því þær
la-gju á liafsbotni, og þess
vegna svo erfitt að nálgast
þær, en hún ætlaði að
reyna. Tíminn leið, og
strákurinn hætti að hugsa
um perluna, svo hvarf
álfastelpan einn daginn, og
þegar hún koni heini aftur
hafði hún perluna, og gaf
stráknum. Hann varð svo
glaöur að hann gat ekki
sagt neitt, þau stóðn bara
saman og liorfðu á perluna,
hann þakklátur og bæði
lánægð.
Er hún búin?
Kkkert frekar, langar þig að
Iieyra nieira?
Ég held ekki, því ég
skil hana eins og hún er.
Þakka þér fyrir blómálfnr,
og góða nótt.
Góða nótt,
álfastelpan min.
11. júni 1972
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7