Lesbók Morgunblaðsins - 13.05.1973, Qupperneq 14

Hálftíræð
með bók
í smíðum
Framhald af bls. 12.
til dæmis mjög mikils virði að
hafa hreint og fallegt lí kring-
mm mig og stundum óttast ég,
að það sé í rauuinni ekiki eins
hreint og tfallegt eins og ég vii
að íþað sé. Aðrir hafa svo þörf
fyrir eittihvað ailt annað: það
er svo misjafnt hvaða 'kröfur
fóLk igerir. Ég get neifnt fleira,
sem mér finnst mikils virði.
Til dærnis það að geta spilað á
giítarinn minn.“
„Ertu búin að eiga hann
lengi?“
„Siðan lí harnæsku. Ég hyrj-
aði að spila á gitar heima í
Galtafel'li. Gripin lærði ég í
Reykjavík og söngfræði hafði
ég l'ært sjálf. Og síðan hefur
gitarinn alltaf fylgt mér, að
viisu ekki sá sami. Einar bróð-
ir minn gaf mér eitit sinn forír
unnar fagnan, spánskan gítar.
Ég er búin að gefa hann núna
Helgu dótturdóttur minni.“
„Ertu vön að byrja daginn
snemma?"
HÉR BÝR EITTHVAÐ
AÐ BAKI
t'A'l l'.KI'II.I.AK, C'A I ng CB oru vorumerki Catcrpillar'1 ractor Co.
Að baki þessum moldarhaug býr mikið afl, þar
sem er ein af þessum gulu, sem eru þókstaflega
út um allt, þar sem eitthvað er um að vera.
Sumir halda, að allar jarðýtur séu gular, en það
er ekki rétt, hins vegar eru allar CATERPILLAR
jarðýtur gular og af því stafar misskilningurinn.
CATERPILLAR notar þennan kunnuglega lit á
allar sínar vinnuvélar svo sem JARÐÝTUR,
HJÓLASKÓFLUR, VEGHEFLA ...
Þegar stórátaka er þörf, duga þær gulu bezt.
Reynslan sýnir, að þeim er treystandi, og að
baki þeirra er góð varahluta- og viðgerðar-
þjónusta.
Útvegum allar gerðir CATERPILLAR vinnuvéla
með stuttum fyrirvara.
Sölumenn okkar eru í síma 21240.
Spyrjið okkur út úr.
HEKLA hf
■ Laugavegi 170-172.
„Venj'ulega fer ég á fætiur
klukkan átrta á morgnana. Mér
finnst það gott, þv!í þá iget ég
haft ró. Ég hyrja dagiinn é þvi
að fá mér súrmjólk og með
henni ýrnis meðul, s©m ég verð
að taka daglega. Þarnæst fæ ég
mér kaffi og ismurt brauð. Síð-
an fer ég og spi'la. Ég tek fram
gítarinn og spila á hairm í
klukkuitiima og stundum
meira.“
„Og hvað spilarðu ?“
„Það eru lög áf ýmsu tagi.
Stiundum spUa ég eftir nótum
og á nokkur nótnahef ti, sem ég
nota. Þar eru afbragðislög, til
deesmis eftir Éoster. Um 200 lötg
kann ég alveig utianað og gæti
spilað þau þó ég yrði folind. En
stiundum spila ég ili'ka á orgel-
ið.“
„Þú veizt sjáifsagt, að igi.tar-
inn hefur verið mikið tfiztou-
hljóðfæri uppá síðkastið hjá
ungu kynslóðinni."
„Ég hef orðið vör við það,
en mér finnst ömuriegt að
heyra þetta nýja igitarspil með
ratfmagnsáhöldum. Rítiamúsík
þoli óg éktoi og mér er Mka atf-
leitlega við þessa múslik, sem
hamtí Jón Múli er stiundum
með; hún heitir vtíst jass.“
„En iþú sérð i'lia til að tesa
blöðin?"
„Ojá, ég er að reyna að Ita
i íþau, en sé niú orðið lítið meira
en fyrirsagnimar. Það er
lfika svo mitoil áreynsla að
rýna lí blöðin þegar maður er
farinn að itapa sjón. En áður
las ég mikið, bæði Iblöð og bæk
ur. Ektoi hafði ég slízit gaman
al 'ljóðabótoum og lærði ljóðin
utanað, ef þau hritfu mig. í
seinni .tfið hef ég meira tesið
fræðibætour og vlisiindarit. Og
mér hetfur fundizt forvitinilegt
að lesa um dulræn efni. En ég
slæ enigu föstu; ég er etoki
spíritisti, heldur leitamdi mann
eskja. Yfirteift finnst mér að
orð Krists falii vel að visind-
umum, en sjáitfsagt eiga vlísind-
in langt í lamd. En Iþað sem að
miimi hyggju gnæfir ytfir allt
annað er kaerleikskenning
Kriists."
Morðbréf
Framh. iaf bls. 11.
dyramottunni er undraverk.
Gáðu undir útidyramottuna.
Peigur lit þér nææ.
Virðingarfýllst,
Veiðimaðurinn.
Undir útidyramottuinni lá
skátadálkurinn. Tæftings'legar
hugsanir 'leiftiriuðu í höfði
minu. Skelfingunni sló eins og
elding.u niður i taugakerfið.
Liðir .likamans ætluðu að
'gliðna í sumdur. Ég æddi um
úibúðina með dálkirm á undan
mér. Leitaði hátit og 'lágt að
verksummerkjum. Einhvem
veginn hatfði hann komizt inn
án þess að skilja eftir minnstia
spor./ Úr þvií hann hafðl Ikomið
einu sinini, gat hamn hæglega
komið aftur. Hvenær hafði
hann toomið? Kamnsld á meðan
ég svatf? Hann hafði. . . . hamn,
hanin? Hann! Hann! Hver var
þessi hann? Ég varð að finna
hann. Stirnx. Hvað sem það
itoostiaði.
Út úr ihugarfylgsnum mínium