Lesbók Morgunblaðsins - 16.06.1974, Qupperneq 9
i
Frá sýningu Sverris Haraldssonar a8 Kjarvalsstöðum. Mörgum finnst, aö Ijósvirkiö mikla iloftinu beri myndlistina ofurliði.
verzlanir borgarinnar og skoða þá
list, sem þar er á boðstóium, -inn-
lenda og erlenda, og keypt er í stór-
um stfl af mönnum, sem enginn
virðist þekkja né vita deili á. Það
væri verðugt verkefni fyrir félags-
fræðinga að kanna, hvort þarna sé
ekki hinn þögli meirihluti. Á þessum
stöðum er ótæmandi úrval af fram-
leiðslu, sem þrlfst f skjóli van-
þekkingar og vanrækslu á
sviði myndmenntar og
verður ekki heimfærð undir
annað en menningarmengun. Úr
vanþekkingu er hægt að bæta, en til
þess verður að viðurkenna, að hún
sé fyrir hendi. Kjarvalsstaðir eru og
tækifæri, sem Reykjavíkurborg hefur
til að bæta svolítið fyrir vanrækslu-
syndir hins fslenzka ríkis, að annast
menningarmiðlun, sem fyrir löngu
hefði átt að vera eht meginverkefni
þeirrar húsgangsstofnunar, sem kall-
ast Listasafn íslands, að annast
tengsl Islands við evrópska menn-
ingu með því að sýna okkur
evrópska myndlist, forna og nýja.
Svar mitt við spurningu númer tvö
er nei.
Snorri Sveinn
Friðriksson
listmálari:
i.
Sýningarhúsinu á Miklatúni eða
Kjarvalsstöðum, eins og það hefur
verið nefnt, hefur að minu viti verið
valinn sérlega góður staður f þessum
kyrrláta garði, og ekkert bendir til
annars, en að svæðið geti orðið
borgarbúum þægilegur dvalarstaður,
þegar fram Ifða stundir.
Byggingarstfll þessa húss er lát-
laus og traustur og það fellur sórlega
vel að umhverfi sfnu.
Rústuðu járnplöturnar á framhlið
gefa þvf hlýlegan og náttúrulegan
svip. Ég get þvl sagt, að ýtlit þess
falli mér mjög vel ! geð.
f húsinu eru tveir sýningarsalir,
sem skipta má niður f smærri sali, og
hefur hver sinn inngang, sem er
mikill kostur.
Myndir njóta sfn mjög vel á striga-
klæddum veggjum og hefði sjálfsagt
ekki verið hægt að hugsa sér betri
lausn hvað það snertir.
En þó er eitt, sem verulega hamlar
því. að þessir sýningarsalir geti talizt
með öllu vel heppnaðir sem slfkir og
er það með eindæmum ábúðarmikið
loftvirki þeirra, ég minnist þess ekki
að hafa séð þarna neina sýningu,
sem þessi hrikalega svarthvita loft-
mynd hefur ekki bókstaflega tröllrið-
ið.
Þessi risamynd er fyrst og fremst
gerð til þess að tryggja jafna lýsingu.
sem myndar þó eigi að síður skraut-
legt skuggaspil á veggjunum.
Hér er um að ræða tvö verulega
þýðingarmikil atriði. sem tæplega
verður komizt hjá að ráða einhverja
bót á.
II
Við skulum ekki loka augunum
fyrir þvf, að bygging Kjarvalsstaða er
glæsilegt frcmtak, tvfmælalaust hið
merkasta, sem opinberir aðilar hafa
gert til stuðnings myndlistarlffi hér.
En eins og er þá er tilvist þessa
sýningarhúss og starfsemi eingöngu
bundin við Reykjavík.
Persónulega vænti ég þess, að fyrr
en siðar verði þessi stofnun miðstöð
myndlistar í landinu og þaðan muni
skipulagt kerfisbundið starf til kynn-
ingar og eflingar á myndlist f öllum
þeim byggðarlögum, sem einhverja
möguleika hafa á þvi að kynna hana.
En til þess að stofnun sem þessi
geti orðið virk og lifandi þarf að
koma til ríkur skilningur á gildi slfks
starfs.
Það, sem ég hef aðeins litillega
Eins og vel sést á þessari mynd, er
birtan mjög misjöfn á veggjunum.
Ljósmagnið efst á þessum myndum
er um það bil helmingi meira en að
neðan.
. .■ -
Draumur myndlistarmanna og listunnenda um
glæsilegt sýningarhús f Reykjavik hefur rætzt,
eða hvað? Rætzt og ekki rætzt, segja sumir.
Menn koma auga á ýmsa annmarka á Kjawals-
stöðum og vissulega veldur slfkt vonbrigSum.
Svo dýrt er að sýna þar, að sýning þar sem Iftið
seldist, yrði verulegur fjárhagslegur baggi fyrir
listamanninn. Hæpið er að margir leggi út í
þesskonar ævintýri.
j annan stað þykir ýmsum myndlistarmönnum,
að undirstöðuatriði i gerð hússins hafi mistekizt.
j myndlistarhúsi hafa birta og lýsing meginþýð-
ingu. Hvorttveggja virðist hafa mislukkast á
Kjarvalsstöðum. Dagsbirta er af skornum
skammti, þvi hið mjög svo umdeilda loftvirki
skyggir á hana. Þrátt fyrir ótrúlegan kostnað við
loftvirkið, er lýsing á veggjum bæði dauf og
misjöfn. Veitingabúðin er á gangvegi og fleira
mætti telja. Húsið er hinsvegar þokkalegt að ytra
útliti.
Lesbókin hefur fengið fjóra myndlistarmenn til
þess að svara tveimur spurningum um Kjarvals-
staði; í fyrsta lagi um sýningaraðstöðuna og i
öðrulagi um rekstrarformið. Svör þeirra gefa
nokkra hugmynd um afstöðu myndlistarmanna
almennt og þarna kemur m.a. fram sú uppá-
stunga, að myndlistarhúsið verði rekið á sama
hátt og Þjóðleikhús.
1 . .... ..
pfl|É|$s§É f', ',l m\
1 -fí L M 1 1
S í’ 1
1 I